Ε δεν είναι και λίγοι που λειτουργούν έτσι. Ακόμα περισσότεροι όμως είναι αυτοί που το δοκίμασαν (σε κάποιο βαθμό) και τους έμεινε ένα κενό, ένα "και τι κατάλαβα; έγινα μαλάκας, έβλαψα άλλους και τώρα νιώθω άσχημα και μόνος". Αυτό που ήθελα να πω ήταν ότι αυτή η "ματαιότητα" λειτουργεί και ανάποδα, σε φάση "αφού θα πεθάνουμε και τίποτα δεν έχει νόημα, ας φροντίσουμε τουλάχιστον όσο είμαστε εδώ να είμαστε καλοί ο ένας στον άλλο και να κάνουμε τούτη τη ζωή όσο γίνεται ομορφότερη". Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι περισσότεροι δεν τρελαινόμαστε μία στο τόσο και κάνουμε μαλακίες.