για τους... μερακλήδες που χαλαρώνουν μετά το μεσημεριανό φαί σε βεράντες, παραλίες, κρεβάτια με το a/c αναμμένο, μόνοι ή και με παρέα, εξαντλημένοι απ'το σεξ και το μπάνιο, με το αλάτι να κολλάει στα μαλλιά τους και την ικανοποίηση να λάμπει στα μέλη τους,

έχω να προτείνω τον κύριο jan jelinek απ'τη μια, και συγκεκριμένα το δίσκο loop-finding-jazz-records, και τον κύριο ricardo villalobos απ'την άλλη, στο re:ECΜ. οι αξιοπρεπέστατοι αυτοί άνθρωποι, όταν γυρνούν απ'τον ράφτη όπου τους πήρε τα μέτρα για εξαιρετικά κοστούμια (δεξιά ή αριστερά στο παντελόνι ο κύριος; ) σαμπλάρουν jazz δίσκους, απομονώνουν shuffles, μπάσα, σαξόφωνα, παίζουν κιθάρες και keyboards, και ο μεν μεσιέ ζελινέκ βγάζει ένα χαλαρωτικό, ωκεάνιο minimal techno deep house δίσκο που θυμίζει luomo πίσω από πέντε τόνους σκόνη, και ο herr villalobos φτιάχνει ένα αφαιρετικό... αραβούργημα με clicksncuts και άδειους χώρους όπου το φάντασμα της jazz πλανιέται ευχάριστο.

για του λόγου το αληθές: