Doomsayer γραψτους στα αρχιδια σου και πες το ανεκδοτο με τον Γερμανο,τον Ιταλο,τον Ποντιο και το μουνι της μανας σου
Βρίσκομαι με το μουνί της μάνας σου όσο βρισκόσαστε.
To plakomouni tou ikonoklast.
I went down into the valley to pray.
I got drunk and I stayed all day.
Την ξερετε την ιστορια με το παιδακι απο τη Ναζαρετ;
Πραγματικά, δε γίνεται να σταματήσεις να ποστάρεις αυτά τα αστεία πράγματα ή να πεθάνεις? Πατάω τυχαία σε παλιότερες σελίδες να δω κανένα που δε θυμάμαι να'χω να λέω αλλά δεν αξίζει μιας και πόσταρε πολύ πιο συχνά ο καντιρού. Στην τελική, μπαίνουμε σοβαροί άνθρωποι σε αυτό το θρεντ και η χαρά μετατρέπεται μονομιάς σε απογοήτευση.
It is known.
2 ποντίκια είναι στο υπόγειο ενός κινηματογράφου και τρώνε ταινίες.
Ρωτάει το ένα , τι τρως?
-το όσα παίρνει ο άνεμος
- και είναι καλό? (ρωτάει το άλλο)
-Καλό ... αλλά μεγάλο , εσύ τι τρως?
-Κώδικας Ντα Βίντσι?
-Και? λέει τίποτα?
-Εντάξει, καλό είναι , αλλά το βιβλίο ήταν καλύτερο
Το παρελθόν δείχνει το δρόμο. Credits σε σαμπρέλα.
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
η απόγνωση πλέον σ'αυτό το θρεντ είναι πιο βαθιά κι από το τσαλεντζερ ντιπ, 9 πινκς στο αποπάνω είναι η απόδειξη
φιμ κάνε το θαύμα σου, ή ο καρότος έστω
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
![]()
είμαι ο μόνος που πιστεύει ότι ο ντοομ είναι φέικ του καντιρου,ο οποίος σας εκδικείται ποστάροντας ακόμα πιο άθλια ανέκδοτα για τις μούτζες που του είχατε ρίξει?
Βασικά ο doom είναι φέηκ του τσιμπουκλάνου, ο οποίος κατέφτασε τη στιγμή της υπέρτατης απελπισίας με ένα συμπαθητικό ανεκδοτάκι, το οποίο και αποθεώσαμε ανακουφισμένοι λόγω σύγκρισης με το βόθρο.
Well played.