Η εμπειρια θα μπορουσε να συνοψιστει καπως ετσι:

για Κωνσταντινουπολη θα πάρεις κάναν οδηγό υποθέτω και θα βρειτε μερη να πάτε, αλλα οπωσδηποτε Ortaköy (είναι στην ευρωπαική μεριά, αλλά μην πάτε κυριακη!), κατεβείτε εκει στο τζαμι, για την ασιατική μεριά παίρνεις πλοιο από το Karaköy και βγαίνεις Kadiköy, εχει μερικες στοες εκει με βιβλια, cd και τετοια, για τα νησια φεύγουν γρηγορα δελφινια από Kabatas, ή κανονικα από Bostanci. Αλλα γενικά, δεν έχει νόημα να πας με προγραμμα, περπατας και κοιτας γυρω γυρω, θα είστε κέντρο οποτε μια ακτινα 5 χλμ γυρω απο το taksim το εχετε ανετα.
Μονο Ortaköy βρειτε τροπο να πατε οπωσδηποτε.
-Δεν πηγαμε
Και σιγουρα θα πατε παζαρι και τετοια, οποτε η μερα θα γεμιζει πριν το καταλαβετε.Για αρχη 4-5 μερες ειναι καλα, παιζει να μη σ'αρεσει κιολας, οποτε ο,τι δεν προλαβετε, ξαναπατε, διπλα ειναι. (Χμ, καλου κακου, να εχετε παντα ταυτοτητες/διαβατηρια μαζι σας, οι ελεγχοι ειναι ψιλοσυχνοι και οι καιροι ειναι περιεργοι)
-μας αρεσε, ολη μερα παζαρι
α! ενα ακομα μαστ (για μενα) ειναι ενα καφε κατω απο τη γεφυρα του γαλατα, χωρις καθολου τουριστες σχεδον. Σε καποιο σημειο στη γεφυρα εχει σκαλες και κατεβαινεις προς τα κατω, εκει ειναι ενα καφε με ναργιλεδες. Καπνιζεις κι εχεις θέα τον κερατιο κολπο. Είναι λιωσιμο. Κι αμα δειτε καναν περιεργο τυπο παραδοσιακα ντυμενο να πουλαει παγωτο σε καροτσακι να παρετε (καιμακι θα ειναι).
Εν πάση περιπτώσει, το sultanahmet είναι πολύ κεντρικό σημείο και είναι ωραία να μένεις εκεί γιατί έχεις πολλά πράματα γύρω γύρω να δεις και να κάνεις, έχεις και το τραμ (*), παρ' όλα αυτά η εμπειρία μού έδειξε ότι μάλλον συμφέρει περισσότερο να μένεις beyoglu
-Συμφωνω
Εμείς απ'την πρώτη μέρα που πήγαμε για καφέ γοητευτήκαμε και αποφασίσαμε να βγαίνουμε εκεί, οπότε είχαμε σχεδόν καθημερινές μετακινήσεις sultanahmet - taksim. Δεν είναι κάτι τρομερό βέβαια, μερικές στάσεις με το τραμ και μετά ένα πράγμα που ονομάσαμε τελεφερίκ, το οποίο είναι κάτι σαν μετρό, που κάνει τη διαδρομή kabatas (τερματικός σταθμός τραμ) - taksim. Δυστυχώς το δεύτερο θέλει άλλο εισιτήριο (1.40 YTL το καθένα), οπότε αν είστε γύρω στα 4 άτομα συμφέρει και το ταξί (**). (Σημείωση: σταθερή αξία διαδρομής sultanahmet - taksim: 12 YTL)
-ταξι δεν πηραμε. Συγκοινωνια πλεον ολα 1,75 ΤΛ. Περιπου 85 σεντς ευρω.
To sultanahmet, επειδή είναι τουριστικό μέρος, είναι και ακριβότερο.
-ΟΥΙ και ΑΙ
Μην προτιμήσετε το φαγητό εκεί, θα έλεγα ότι είναι το αντίστοιχο του να φας σουβλάκια στην Πανεπιστημίου - δε σε χαλάει αν πεινάς, αλλά καλύτερα να ξέρεις να πας στο Σάββα ρε παιδί μου. Ή αλλού. Δοκιμάστε οπωσδήποτε kumpir (σε αγαπώ, μετράω τις μέρες για να ξανασμίξουμε, κλπ)ΟΚ τα παραλεει. και ρισκάρετε με μικρά φαγάδικα σε στενάκια και παράλληλους της istiklal που προσφέρουν adana, urfa και άλλα σουβλακοκεμπαποειδή. Εγώ δεν τα έφαγα, αλλά μου είπαν ότι είναι τέλεια! -Συμφωνω
Η istiklal είναι ένας τεράστιος πεζόδρομος που θυμίζει την ερμού, αλλά περίπου 5893 φορές μεγαλύτερος και πιο πλατύς, και με 90 φορές περισσότερο κόσμο. Ξεκινάει από τάκσιμ και ούτε που ξέρω μέχρι πού φτάνει, παίζει και μέχρι Γαλατά. Στις διάφορες καθέτους της μπορείς να βρεις γραφικά καφέ κλπ κλπ και γενικά είναι μια ωραία βόλτα αν θες να δεις κόσμο. Στην κων/πολη υπάρχουν κτήρια τα οποία έχουν διάφορα μαγαζιά ή καφετέριες στους ορόφους των, οπότε μπορεί να βρεις καφετέρια κρυμμένη στον πέμπτο όροφο πχ και να έχεις όμορφη θέα. Τσεκάρετε τις τέντες των κτηρίων.
-ΝΑΙ. επισης δεν ειναι τοσο μεγαλη. Την περπατησαμε...κανα 1500-2000 μετρα....
* το τραμ είναι μόνιμα γεμάτο. Επίσης νομίζω πως τα φίλτρα του κλιματισμού έχουν ποτίσει από τη μπίχλα της πολυκοσμίας και της έλλειψης αποσμητικού, κι έτσι βρωμάει ακόμα κι όταν είναι άδειο. Μετά την 3-4η μέρα συνηθίζεις πάντως!
-Απριλιο ηταν μια χαρα. Γεμιζαν αλλα οκ. Καλοκαιρι λογικα θα χει μυρωδιες.
** οι τούρκοι είναι χειρότεροι οδηγοί και από τους έλληνες. Τρομοκρατούμαι και μόνο που θυμάμαι τους αγώνες δρόμου με τα ταξί. Οι τύποι απλώς δε χρησιμοποιούν το φλας. Αλλάζουν λωρίδες όπως και όποτε γουστάρουν, τρέχουν σαν τρελοί, κορνάρουν ακατάπαυστα, γενικά καλό είναι όποιος είναι θρησκευόμενος άνθρωπος να κάνει και μια προσευχή πριν βγει να κυκλοφορήσει στο δρόμο. Ο πρώτος ταρίφας που πήραμε έτρεχε τόσο που ένα από τααγόρια της παρέας του είπε να πάει πιο σιγά. Εγώ είχα κλείσει απλώς τα μάτια και προσπαθούσα να σκεφτώ τις ωραίες στιγμές της μέχρι τότε ζωής μου, για να τις πάρω μαζί στον άλλο κόσμο.

-Δεν διαπιστωσα κατι τετοιο. Ενταξει πανε τσιτα. Αλλα ταξι δεν πηραμε. Απο κατω απο το χοστελ ειχαμε την πιτσα ντομινο νομιζω και οι διανομεις πηγαιναν ταπα στις ανηφορες και κατηφορες αλλα δεν φαινοταν επικινδυνο και ολοι ηταν πολυ γρηγοροι στις αντιδρασεις τους κλπ.


Η εκκλησία της Αγια Σοφιας μια απογοητευση και 12-13 ευρώ λιγοτερα. Δεν πηγαμε σε αλλο μουσείο, γιατι βαριομασταν. Ο καιρός ηταν καλος και τσαμπα ανησυχουσα με υγρασιες και τετοια, σε σχεση με τη θεσνικη τον αυγουστο ηταν παραδεισος και περπατιοταν ανετα.
-Δεν πηγαμε.
Απαραίτητα κρουαζιέρα επάνω στο Βόσπορο. Μην πάρετε τη βάρκα τουριστών επειδή δεν κάνει καμία στάση και θα σας υπερχρεώσουν ενώ οι τούρκοι τουρίστες θα πληρώσουν τα μισά. Παίρνετε τη βάρκα που φεύγει από το eminonu (17-18 λίρες) και κατεβαίνετε A.Cavagi (στην ασιατική πλευρά), ανεβαίνετε στο κάστρο και βλέπετε το σημείο που συναντά ο Βόσπορος τη Μαύρη Θάλασσα. Έχει και δελφίνια.
-Πηραμε το τουριστικο απο εμινονου. 5 ευρω ο καθενας. Οντως δεν μας ειπαν τιποτα αλλα οκ. Χαζευαμε


Τί τρώμε:
Φαγιά: Ανεβαίνουμε την Istiklal προς taksim, στρίβουμε αριστερά στο Balo sk. πορπατάμε ένα 100άρι και βλέπουμε στα αριστερά το Locanda 24/7. Μαγειρείο. Τρώμε 2 νοματαίοι με 8e. Και μας κερνάνε και το τσαγάκι μας. Εναλλακτικά, τρεφόμαστε αποκλειστικά με βρώμικα.
-Δεν το δοκιμασαμε
Γλυκά: Πάνω στην Istiklal είναι το Saray Muhallebicisi. Εκεί πηγαίνουμε 2-3 φορές τη μέρα και φροντίζουμε να δοκιμάσουμε τα πάντα. Προσοχή να μη μας ξεφύγει το καλύτερο γλυκό που έχει φτιάξει ποτέ θνητός Saray Muhallebi.
-Φαγαμε. Καλο ηταν. Μισο κιλο 10 ευρω.

Γενικά: Τα πάντα!! Χωρίς πλάκα, δοκιμάστε τα πάντα. Ο,τι βλακεία δείτε. Τις λεμονάδες, το γιαουρτοποτό (ayran), παγωτό από πλανώδιους οποσδήποτε!! Απλως ξερουν να τρωνε.
-Συμφωνω
Τί ψωνίζουμε:
Τίποτα μέχρι να περάσουμε από το παζάρι (grand bazaar). θα βρείτε τα πάντα στη μισή τιμή. Και με παζάρι θα τα πάρετε στο 1/3 της μισής τιμής. Αλήθεια.
Επίσης πάμε στο Spice Bazaar και αγοράζουμε τσάγια και λουκούμια.
-Συμφωνω


Χαθείτε στα στενά. Οπουδήποτε, οποτεδήποτε, πίσω από τον ιππόδρομο στη σουλταναχμετ, γύρω από το γαλατά, στο μπέγιογλου ή στο μπεσίκτας. Στρίψτε κατά βούληση, κόψτε το τσιγάρο και προετοιμαστείτε για αδυσώπητες ανηφόρες και καλντερίμια (όλοι οι δρόμοι στην πόλη έχουν κατα μέσο όρο κλίση 83724897οχτακόσες° τρού στόρι). Αφου κατεβείτε στο επίπεδο της θάλασσας γυρίστε πίσω για να δείτε να απλώνεται σα MOTORXENT από πάνω σας η Απόλυτη Αρχιτεκτονική της Δεύτερης Ομορφότερης Πόλης Στον Κόσμο (μέχρι στιγμής, φλωρεντία η πρώτη ---->sorry stam<---).
Ολη μερα!
-Αξιζει
Γλυκό στο Saray Muhallebicisi, στο μεγάλο παζάρι ή περίπου οπουδήποτε αλλού. Ό,τι είπε ο neverdie, γενικώς με τα γλυκά δε θα δυσκολευτείτε, όπου βρεθείτε φάτε ό,τι βρείτε μέχρι να ξεράσετε. Πέρα από μπακλαβά και κανταϊφι (προσπαθήστε να το πετύχετε φρέσκο), δοκιμάζουμε απαραίτητα kazandibi, ριζόγαλο και kunefe (κανταϊφι με κρέμα τυρί).
- ειπαμε ΟΚ.