.
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 12:05.
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 12:05.
υποκλίνομαι στο πρώτο ποστ απ' την αρχή μέχρι το τέλος. έργο αντι-τέχνης.
εκτός από το σημείο που αποτινάσσουν την ακαδημαϊκότητα της μέχρι τότε πειραματικής μουσικής οι ινταστριαλάδες. κυρίως επειδή μετά τη δεκαετία του '50 και αφού ολοκληρώθηκε χύνοντας το πρώτο όργιο του πειραματισμού, η σύγχρονη πειραματική μουσική σταμάτησε να είναι τόσο συμπαγώς "λόγια". ένα κομμάτι δε του πιο ηλεκτρονικού πειραματισμού, ήταν σχεδόν underground/περιθωριακό, παρ' όλο που ακόμα ήταν μουσικολογικά κοντά στους μεγάλους γραμματοδιδάσκαλους του '20 αιώνα. ήταν στο μόδα ο μινιμαλισμός, ούτως ή άλλως.
ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ -
υπάρχουν ενδιαφέροντες μουσικοί που έπαιξαν με βιομηχανικούς θορύβους και ηλεκτρικά μπιχλιμπίδια, ψάξανε λίγο την αρχετυπική τελετουργική φύση του ρυθμού, μουσικοι που δεν ήταν ούτε λόγιοι, ούτε αντεργκραουντ γιατί προέρχονταν από ένα περιβάλλον και σε μια εποχή που σ' αυτά τα πράματα δεν υπήρχαν ακόμα, το παλιό πέθαινε, το νέο γενιόταν, και στο ενδιάμεσο συνέβαιναν νοσηρά πράματα. δεν επαιζαν ινταστριαλ βέβαια, αλλά ίσως είναι εντυπωδιακό το πόσο θυμίζουν στο πνεύμα μερικές ινταστριαλ μπάντες. μπορεί να πέφτω έξω, μπορεί να ερμηνεύω εντελώς "ΜΗ-ΜΟΥΣΙΚΑ" το ινταστριαλ του πρώτου ποστ. αλλά απ' την άλλη, ίσως αυτό είναι πιο πρέπον!
ενδεικτικά, κάποια έργα του subotnick (και κυρίως το silver apples on the moon, ένα υπνωτικό ρυθμικό βαβουριάρικο οργιαστικό τριπ), άλλα έργα του alvin lucier (ιδιοφυία! 100 + 1 τρόποι να φτιάξετε ρυθμούς και συχνότητες χωρίς φυσικά όργανα) και του robert ashley (όπως η "Αυτόματη Γραφή", μια θορυβώδης ηλεκτρονική αποδόμηση του προφορικού λόγου που φέρνει αρκετά nww), και αρκετοί της musique concrete όσον αφορά την ευρεία χρήση αντισυμβατικών ή αυτοσχέδιων οργάνων (π.χ. la caine, miereanu, derbyshire) - οι τελευταίοι ειδικά μοιάζουν και με τον χαμένο κρίκο μεταξύ φουτουριστών και ιντάστριαλ, κράτησαν ζωντανή τη λατρεία της τεχνικής και την αποδομητική της λειτουργία!
αυτά όλα τις δεκαετίες '60-'70, ανέμελα χρόνια σου λέει μετά..
τρίχες κατσαρές, αλλά και μερικά πράματα ακομα από την όντως industrial κοινότητα:
όσον αφορά τους whitehouse που αναφέρθηκαν πιο πριν, έχει ενδιαφέρον ολόκληρη η σχέση του bennett (δλδ του εμπνευστή τους) με τον ήχο. πριν ακόμα τους whitehouse, είχε βγάλει ένα παρόμοιο industrial/power-electronics/noise δίσκο με τους come (rampton, 1980), από την δική του εταιρία come organisation. στις αρχές του '80 επίσης, κυκλοφορεί απ' την ίδια εταιρία το industrial/noise προτζεκτ ενός έτερου μέλους των whitehouse, των sutcliffe jugend (campaign, 1982). επίσης από εκεί κυκλοφορεί ο δίσκος του bennett με τον stapleton (150 murderous passions, 1981) και μερικές από τις πρώτες δουλειές του τεράστιου maurizio bianchi.
εδώ έρχομαι να συμφωνήσω (από άλλη μπάντα, κυριολεκτικά!) με αυτά που είπε ο 00i00 για non και φασισμό, προκλητικότητα, χιούμορ κλπ. ο bennett και οι whitehouse δεν ήταν φασίστες αλλά ήθελαν να κάνουν χάζι τα παιδιά, και η ναζιστική σημειολογία προκαλούσε στην αγγλία του '80, κάτι που οι sex pistols, η siouxsie και οι λοιποί είχαν καταλάβει 3-4 χρόνια νωρίτερα ε!! η come org έφτασε να κυκλοφορήσει και το σάουντρακ του θρίαμβου της θέλησης της ριφενσταλ! προβοκάρανε με πολλούς τρόπους πάντως, ασχετο αν έμεινε το νεοναζι της φάσης, είχε και παιδοφιλία, και κτηνοβασία, και charles manson, απ' όλα τα καλά!
η δεύτερη αναφορά που θέλω να κάνω είναι για τα αμερικάνικη ιντάστριαλ δρώμενα των τελών '70 / αρχών '80 (πέρα απ' τους καλιφορνέζους boyd rice, cazazza και z'ev που αναφέρθηκαν). λοιπόν εδώ το όνομα είναι john zewizz, ο οποίος μεγαλούργησε με τα προτζεκτ/μπάντες sleep chamber, women of the ss, cult ov the womb (και κάτι άλλα που δεν έχω ακούσει!). προτείνονται σε όλα τα βιτζιόζικα κρυφοσαδομαζό αγοροκόριτσα. είχε κι αυτός εταιρία, την inner-x-musick, όπου βγάλανε και τις πρώτες τους κυκλοφορίες οι controlled bleeding (οι οποίοι ήταν σπουδαίοι μέχρι να αρχίσουν να παίζουν σαν kmfdm).
ας χορέψουμε λίγο για το τέλος
να κάνω λίγο οφφ τοπικ για τα περί μαύρου humor.
Τρώμε σουβλάκια με τον Douglas -Death In June- στο Μοναστηράκι (δεν κάνω πλάκα), και τον ρωτάει ένα παλικαράκι γιατί τα έσπασε με τον Τίμπετ (νομίζω ήταν μόλις είχε φύγει από την World Serpent), και η απάντηση, γιατί λέει άρχισε να πιστεύει στον Εβραίο θεό... μου βγήκε το τζατζίκι από την μύτη
Γενικά περί "πολιτικής" νομίζω ότι όπως τα είπαν οι από πάνω είναι η ψυχρή αλήθεια.
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
Άκουσε κανείς το νέο του Bennett με τα αφρικανικά; AFRO NOISE λέει
και επειδή αναφέρθηκαν οι αγαπημένοι μου Sutcliffe Jugend, οπότε και μπήκαμε στα power electronics, δείτε κάτι τύπους τις ίδιας εποχής που έμειναν στις κασσέτες
με την ίδια αισθητική που προσπαθούμε να ωραιοποιήσουμε παραπάνω
(τέλειο είναι)
Καταρχήν πολλά συχαρίκια στον θρεντ σταρτερ για την αναλυτικότητα και, κυρίως, για την αναφορά στους Esplendor Geometrico. Κατά τ' αλλα, ιστορικά δεν νομιζω οτι εχω να προσθέσω τιποτα, και ο dreamweapon τα κάλυψε ωραία. Από πρωτο-industrial συνθέτες νομίζω ότι καλό είναι να κατευθυνθεί κάποιος αφού έχει συνηθίσει λίγο τα φρεσκότερα πράγματα, προσωπικά οι γαλλο-μιουζικ-κονκρετ και οι στοκχαουζινικοι πάντα με ξένιζαν ελαφρώς (αν και δηλώνω αμέριστη συμπάθεια στην Radigue). Επίσης ενδιαφέρον έχει νομίζω το πως απλώνεται το είδος από τον Neubauten-ικό πυρήνα του για να απλωθεί είτε σε καθαρότερες Noise εκφάνσεις, είτε από την άλλη στα πιο ρυθμικά power-electronics (Ah Cama-Sotz, P.A.L., Synapscape και λοιπούς). Ίσως θα μπορούσε να συζητηθεί και η θέση του ρυθμού και της δομής στο industrial. Τέλος, να πω ότι από το χάος που λέγεται NWW πρέπει να είμαι ο μόνος που στηρίζω πρώτη αγάπη και παντοτινή το Spiral Insana ως το αποκορύφωμα της δημιουργίας τους.
Σημείωση για τους βιβλιόφιλους ότι κάπου τώρα επανεκδίδεται το "England's Hidden Reverse" το οποίο πρέπει να ειναι πολύ ενδιαφέρον ως μια ματιά στην τότε Αγγλική σκηνή (ή μέρος της τέλος πάντων)
Can't get it down without crying
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 12:06.
πωπω νευρααα! πικρός καφές; ο ένας λόγος που ζητάς είναι πως μπορεί να είναι περίεργοι!
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 12:06.
Τι δείχνεις τόσο κακός τότε, δοκιμάζεις νεαρούς; Μπορεί να τους αρέσουν τα γυαλιά και τα κοστούμια εν τέλει, το πρόβλημα πού είναι δεν κατάλαβα!
δεν έχω γκοθ παρελθόν ρε, σιγά μην έσκαγα και με σπαθιά ριμπάουντ να τα σπάω στην πίστα (τρου στόρι)Originally Posted by 00i00
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 12:06.
για sisters και χαρακώματα δεν ξέρω, αλλά παίζανε άτομα που τους έπιανε κολικός με coil ας πούμε
Μεγάλες στιγμές ...
Ιδικά νταρκ σαν στο Περιστέρι με μισούσε κόσμος και κοσμάκης, και ο λόγος? τους έλεγα ανέκδοτα, γελάγανε, και τους χάλαγα το ίματζ
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 12:07.
αυτό πάει καρφωτό για album_2011 και τέτοια
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
