για το παραπάνω θέμα είχε το μεσημέρι η τατιάνα τον πλεύρη ..ο απόλυτα ντεκαντανσ συνδυασμός και επικίνδυνος ίσως..ούτε να φας το μεσημέρι δε μπορείς..
για το παραπάνω θέμα είχε το μεσημέρι η τατιάνα τον πλεύρη ..ο απόλυτα ντεκαντανσ συνδυασμός και επικίνδυνος ίσως..ούτε να φας το μεσημέρι δε μπορείς..
"Society, have mercy one me
i hope you're not angry, if i disagree..."
Δουλεύει πάντως γιατί τώρα που μιλάμε φασίστες την έπεσαν σε συγκέντρωση μεταναστών στο σημείο της δολοφονίας και στη συνέχεια σε σκαραμαγκά και βίλλα.
http://athens.indymedia.org/front.ph...cle_id=1288417
μα δεν υπήρχε περίπτωση να μη δουλέψει..βούτυρο στο ψωμί του ΛΑΟΣ..η άλλη στο σκαι λέει ότι από την ομόνοια και κάτω είναι άλλο κράτος! όπως και να χει πιστεύω ότι αυτό το περιστατικό δε θα μείνει έτσι..
"Society, have mercy one me
i hope you're not angry, if i disagree..."
Απο ποιόν δε θα μείνει έτσι;
θα λυσσάξουν όλοι, κανάλια, φασίστες, κάποια στιγμή θα τα πάρουν και οι μετανάστες..γενικά περισσότερη καταστολή και τρομοκρατία και φάνηκε απο την έκταση που πήρε από τα μέσα..α και μου ρθε κάτι τώρα ..ήτανε στανταρ μετανάστες? το είδανε αυτόπτες μάρτυρες στάνταρ?
Last edited by nekrobutcher; 10-05-2011 at 21:45.
"Society, have mercy one me
i hope you're not angry, if i disagree..."
Το κονσεπτ ειναι ότι σε κάθε πανελλαδική απεργία υπάρχει και κάτι να παίζουν τα κανάλια, ήταν η μαρφιν, ήταν τα «παλικάρια της ΔΙΑΣ» και τώρα αυτό. ΤΥΧΑΙΟ;
στην μαρφιν απο τι θυμαμαι δεν υπηρχαν νεκροι (συμφωνα με το indymedia παντα) απλα ηταν προπαγανδα για να μην ασχοληθει ο κοσμος με την πορεια . Φανταζομαι οτι μπορει να ισχυει και το ιδιο με τον 44 χρονο... Οι πουτανας γιοι δολοφονοι θα ανεβασουν σιγα σιγα την ακροδεξια στην Αθηνα σε διψηφιο νουμερο στις εκλογες. Παλια τους φασιστες η πλειοψηφια του κοσμου τους εκραζε και τους θεωρουσε μιασματα , σιγα σιγα μ'αυτα και μ'αυτα θα τους θεωρουν τους σωτηρες της γειτονιας τους.
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
Well, there's egg and bacon; egg sausage and bacon; egg and spam; egg bacon and spam; egg bacon sausage and spam; spam bacon sausage and spam; spam egg spam spam bacon and spam; spam sausage spam spam bacon spam tomato and spam;
Ε, ναι το δεύτερο. Αν και στο ζήτημα προβοκάτσια, ειδικά για τη μαρφιν όπως και για «κοινούς εγκληματίες» που γαζώνουν μπάτσους με καλασνικοφ στο κέντρο της αθήνας, είμαι ανοιχτός σε όποιο συνωμοσιολογικό σενάριο.
Όπως και να 'χει το ζητούμενο είναι ο εκφασισμός και ο κοινωνικός αυτοματισμός. Είναι στα πρόθυρα εμφύλιων συρράξεων αυτό που μυρίζει σιγά-σιγά στην Αθήνα (και στην περιφέρεια) και παρότι το λέγαμε από παλιά, τώρα είναι και φοβίσιμο:
http://athens.indymedia.org/front.ph...cle_id=1288417
Σε λίγο θα μας πεις ότι οι δίδυμοι πύργοι...
Δεν ξέρω αν έχουμε καταλάβει ακριβώς τι συμβαίνει, το κέντρο της Αθήνας έχει πόλεμο καιρό τώρα, αλλά μάλλον κοιτάμε το δέντρο (χρυσή αυγή και φρικιά) και όχι το δάσος.
Σύμφωνοι για την απεργία αύριο. Εσύ πώς αντιμετωπίζεις αυτό το γεγονός; Λες "παιδιά μην αποπροσανατολίζεστε, αύριο έχει απεργία"; Λες "αγορίνες η η απεργία μας θα λύσει το μεταναστευτικό γιατί είναι ταξικό στη βάση του όπως και η απεργία"; Λες "Το πρόβλημα είναι σοβαρό αλλά σε αυτή τη φάση προέχει η απεργία, από μεθαύριο θα το δούμε κι αυτό";
Και για να κλείσω, 2 εκατομμύρια ψυχές χωρίς υπόσταση, νομική και μη, δικαιώματα, ανέσεις και και όλα τα συνεπακόλουθα είναι λίγο σημαντικότερα νομίζω από την αυριανή απεργία, ειδικά σε αυτή τη συγκυρία.
Εν τω μεταξύ πραγματικά θέλω να δω ποιος θεός θα πάει για τις απογραφές στον Άγιο Παντελεήμονα.
δεν είδα μαζικό αυθόρμητο πογκρόμ στο κέντρο. είδα τις κλασσικές ομάδες κρούσης της ΧΑ. τώρα αν εσύ βάζεις το χέρι σου στην φωτιά ότι δεν είναι παρακρατικοί ή δεν λειτουργούν βάση κάποιου σκοτεινού σχεδίου, πάσο.
πιστεύω ότι λέει "αγορίνες η η απεργία μας θα λύσει το μεταναστευτικό γιατί είναι ταξικό στη βάση του όπως και η απεργία" γιατί είναι τόσο απλό.
Last edited by rage for order; 11-05-2011 at 04:15.
Χμ μάλλον το πόλεμος ήταν άστοχη λέξη. Ότι θα γίνει κάτι τέτοιο, θα γίνει, είμαι σίγουρος. Το θέμα είναι, ότι και οι 100 ακροδεξιοί που θα βγούνε παγανιά με τις μαχαίρες δεν παύουν να συνιστούν ένα κοινωνικό φαινόμενο, γιατί είναι η αιχμή του δόρατος ενός μίσους που έχει νομιμοποιηθεί στο ακέραιο σε μία κοινωνία, πλέον. Ποκγρόμ, πεσίματα και δολοφονίες δε θα βγούνε να κάνουνε οι οικογενειάρχες.
Η απεργία στην Ελλάδα θα λύσει ένα αρχίδι, κάποια στιγμή να βγούμε από το μικρόκοσμό μας και να δούμε ότι 1ον) υπάρχει κόσμος που δε θα συγκινηθεί από τις ταξικές μας αναλυσάρες <=> (διαλεκτική συνεπαγωγάρα) ίσως κάτι να λέμε λάθος, 2ον) οι απεργίες στην Ελλάδα περιέχουν συν τοις άλλοις τέτοια μικροαστική παράνοια που δεν πρόκειται να αγγίξει στη βάση του το μεταναστευτικό στον αιώνα τον άπαντα.
Καθόλου δε λέω αυτό, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα στο «μεταναστευτικό». Ούτε στην απεργία. Καμία απεργία δεν μπορεί να λύσει από μόνη της το οτιδήποτε, πέρα από συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως το ασφαλιστικό γιαννίτση - που και πάλι είναι ειδική συζήτηση. Η μαζικότητα όμως μιας απεργίας και συνεπακόλουθα η δυναμική της είναι πολύ σοβαρό όπλο απέναντι σε μια κοινωνία που κατακερματίζεται, χάνει τη μπάλα, καλλιεργεί τα φασιστικά αντανακλαστικά της. Δεν είναι τυχαίο ότι τα φασιστάκια όσο και να θέλουν να αποκτήσουν λόγο ύπαρξης στο εργατικό κίνημα δεν τα καταφέρνουν και γιατί τους έχουν όλοι γραμμένους και γιατί είναι ανήμποροι να αρθρώσουν οτιδήποτε αξιοπρεπές πολιτικά για τα μέτρα και την κρίση. Βρίσκουν πάτημα λοιπόν σε υπαρκτά ή μη σκηνικά «εγκληματικότητας» για να συσπειρώσουν τον κόσμο τους. Εκεί που παίζεται το παιχνίδι είναι φυσικά να ενωθεί η τάξη (και εννοώ και τους μετανάστες μέσα σε αυτή προφανώς) αλλά αυτό δεν γίνεται σε μια απεργία στην κατάσταση που είμαστε, περνάει μέσα από εκατό παράλληλες διεργασίες και αγώνες όπως η απεργία πείνας (ότι και να σήμαινει από μόνη της - χάσαμε/κερδίσαμε). Δεν έχουμε πόλεμο στο κέντρο, έχουμε όμως μυρωδιά πολέμου παντού και το να αποπροσανατολίζει το οτιδήποτε -και το πως γιγαντώνεται από τα μέσα- από μια πανελλαδική απεργία είναι τουλάχιστον εγκληματικό σε αυτή τη συγκυρία, σαφέστερο δε γίνεται.
Last edited by ikonoklast; 11-05-2011 at 04:48.
Ασχετο, απλα εδω ταιριαζει μαλλον, συνεχιστε μετα απο αυτο:
http://pitsirikos.net/2011/05/στη...υμε-ζωή/
Η είδηση της δολοφονίας ενός 44χρονου άνδρα από τρεις άγνωστους στο κέντρο της Αθήνας, την ώρα που πήγαινε να πάρει το αυτοκίνητό του για να μεταφέρει την ετοιμόγεννη σύζυγό του στο μαιευτήριο, συγκλόνισε τους πάντες.
Αυτός ο άνδρας που δολοφονήθηκε χτες στην Αθήνα ήταν ένας από εμάς. Δεν ήταν αστυνομικός που κυνηγούσε κακοποιούς, δεν οπλοφορούσε, δεν δολοφονήθηκε για ξεκαθάρισμα λογαριασμών – στη θέση του θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε πολίτης αυτής της χώρας.
Ίσως, αυτός είναι ο λόγος που τα στομάχια όλων σφίχτηκαν στο άκουσμα αυτής της δολοφονίας. Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί τον εαυτό του να ετοιμάζεται να μεταφέρει γεμάτος χαρά τη γυναίκα του στο μαιευτήριο για να φέρει στον κόσμο το παιδί του. Αυτό που δεν μπορεί να διανοηθεί είναι πως –αντί για τη νέα ζωή- θα συναντήσει τον δικό του θάνατο. Είναι τρελό αυτό.
Τη φράση «θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση του» δεν την ακούς πολύ εύκολα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Υπάρχει μια γενική πεποίθηση πως τα κακά συμβαίνουν μόνο στους άλλους – ποτέ σε εμάς.
Φίλοι και γνωστοί χάνουν τις δουλειές τους, χρεοκοπούν, κάποιοι οδηγούνται στην αυτοκτονία, πολλοί περισσότεροι στην εξαθλίωση αλλά κανείς δεν θέλει να πιστέψει πως θα βρεθεί στη θέση αυτών των ανθρώπων.
Αυτό που δεν πέτυχαν οι ζωές των ανθρώπων που καταστρέφονται, μάλλον το πέτυχε η δολοφονία του άτυχου 44χρονου. Αν και δυσκολευόμαστε να αισθανθούμε πως θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση όσων έχασαν τα πάντα, συνειδητοποιήσαμε πως θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση αυτού του άνδρα που δολοφονήθηκε.
Εκατομμύρια Έλληνες μπήκαν χτες στη θέση αυτού του άνδρα. Τελικά, δεν κατάφερε να μας κάνει κοινωνία η αλληλεγγύη αλλά ίσως μας αναγκάσει να γίνουμε πάλι κοινωνία η βία.
Βέβαια, θα πρέπει πρώτα να την κατανοήσουμε – τη βία, την εγκληματικότητα και τα αίτιά τους. Οι κραυγές, τα ουρλιαχτά και οι κατάρες δεν βοηθούν καθόλου. Επίσης, η απάντηση στη βία δεν μπορεί να είναι η βία. Ούτε, βέβαια, αρκεί να καταδικάζεις τη βία – εκτός αν είσαι χαζοχαρούμενος και μικρονοϊκός.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και έχω ζήσει σχεδόν όλη τη ζωή μου εδώ. Η Αθήνα ήταν μια από τις πιο ασφαλείς πόλεις του κόσμου και η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με τη χαμηλότερη εγκληματικότητα.
Κάνοντας για χρόνια μια δουλειά που είχε σχέση με τον τουρισμό, ερχόμουν καθημερινά σε επαφή με πολλούς τουρίστες. Σχεδόν όλοι εντυπωσιάζονταν με το πόσο ασφαλές ήταν να κυκλοφορείς στην Αθήνα.
Δεν θα ξεχάσω πόσες φορές άκουσα από κάποιον Αμερικανό να λέει με έκπληξη «είδα μια γυναίκα να κυκλοφορεί μόνη της στο δρόμο στις 3 το πρωί». «Ε και;» του έλεγα αδιάφορα και μέσα μου χαιρόμουν γιατί καταλάβαινα πως μπορεί εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες να μην χτίσαμε Παρθενώνες αλλά η δική μας Ακρόπολη ήταν η κοινωνική γαλήνη.
Δεν είναι λίγο πράγμα η γαλήνη – «Η πολυτέλεια των φτωχών είναι λίγη γαλήνη» (Νομίζω πως η φράση είναι από το «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς.)
Αυτή η Αθήνα, όμως, δεν υπάρχει πια – αυτή η Ελλάδα δεν υπάρχει πια. Και τώρα;
Ταπεινή μου γνώμη είναι –και το έχω γράψει αρκετές φορές στο παρελθόν- πως θα πρέπει να ακούσουμε επιτέλους τους εγκληματολόγους και τους κοινωνιολόγους. Είτε το θέλουμε, είτε όχι, υπάρχουν επιστήμες σε αυτόν τον κόσμο και οι επιστήμονες ξέρουν πολύ καλύτερα από εμένα και από εσάς το αντικείμενό τους. Αυτοί ξέρουν τα αίτια και τους τρόπους για τη λύση του προβλήματος. Θέλει κάποιος να ακούσει;
Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί η βία και η εγκληματικότητα να αντιμετωπίζονται με όρους καφενείου ή τηλεοπτικού δελτίου ειδήσεων – αν και μάλλον αυτά τα δυο είναι πια το ίδιο.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάνε για την εγκληματικότητα άνθρωποι οι οποίοι έχουν σωματοφύλακες και δεν κυκλοφορούν ποτέ χωρίς φρουρά στους δρόμους της Αθήνας.
Οι τηλεδημοσιογράφοι παίζουν εδώ και χρόνια τους φτωχούληδες που πλήττονται από τα μέτρα της κυβέρνησης και δεν έχουν χρήματα να βάλουν πετρέλαιο – πάει πολύ να παίζουν και τους ανυπεράσπιστους πολίτες που κινδυνεύουν σε δρόμους στους οποίους δεν έχουν περπατήσει ποτέ. Οι πανεπιστήμονες τηλεδημοσιογράφοι είναι επικίνδυνοι για την κοινωνία.
Θα κλείσω το κείμενο με τον ίδιο τρόπο που είχα κλείσει ένα άλλο κείμενο ένα χρόνο πριν, αμέσως μετά την επίθεση στο υποκατάστημα της Marfin: «…αυτή η χώρα έχει καλούς κοινωνιολόγους και εγκληματολόγους – ας καθίσουν ένα βράδυ οι καλύτεροι απ’ αυτούς σε ένα στούντιο (μόνοι τους), κι ας μας πουν πού οφείλεται όλο αυτό το μίσος που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία. Αν είναι να σκοτωθούμε μεταξύ μας, να ξέρουμε τουλάχιστον το γιατί».
(Ο τίτλος του κειμένου -«Στην Αθήνα πια δεν έχουμε ζωή»- είναι μια φράση που είπα χτες το απόγευμα σε μια φίλη μου, ενώ περπατούσαμε στο κέντρο της Αθήνας. Δεν βγήκε από το μυαλό μου αλλά από το στομάχι μου – και το στομάχι μου δεν πέφτει ποτέ έξω.)