Αφού μιλάει για γκλικι - γκλικι στις κιθάρες και για σχεδόν τελετουργικό ντουντουμ - τουτουμ στα τύμπανα.
Σαφέστατα και είναι κριτική δίσκου.
Η μονή μαλακία είναι ότι με αυτή την κριτική καποιος θα πει σιγα τους μαλάκες και το δίσκο τους αλλά μαλλον είναι καλοι τυπάδες γιατί ρεύονται και κλάνουν αρα είναι σαν εμας.
εντιτ γιατί έχουμε και σοβαρές απαντήσεις.
Ο δίσκος είναι πολύ ωραίος. Κάποιος θα πει ότι δεν είναι κατι το καινούργιο. Ισως γιατι οι Primordial σταθερά βγάζουν καλούς δίσκους και έχουν ένα κάπως παγιωμένο ύφος με συνεχόμενους καλούς δισκους (για μένα εξαίρεση το The Gathering Wilderness καθώς είναι ένα σκαλί πιο κάτω από το Calm before Sotrm και κυρίως το To the Nameless Dead). Ο Alan ακούγεται πιο εκφραστικός(?) βγάζει πιο πολύ συναίσθημα(?) κάτι τέτοιο (το διάλειμα με Blood Revolt καλό του έκανε). Σαν μουσική είναι λίγο πιο αργή σαν σύνολο και βγάζει έναν περισσότερο πεισιμισμο, έχει μια πιο διάχυτη ατμόσφαιρα.
