δυο πράγματα φοβόταν ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρός :
το ένα ήταν να μην γινω ναρκωμανης
και το δευτερο... να μην γινω πουστης
ο παππούς μου συμπαθής φιγούρα σε γενικές γραμμές (τελειωσε το ιστορικο αρχαιολογικο στα 80φευγα του-τρου στορυ) παροτι σπουδαγμενος πλέον, συχνά εξίσωνε αυτά τα 2 λεγοντας οτι γίνεσαι χωρίς να το πάρεις χαμπάρι!
το θεαματικό της υποθεσης ειναι οτι αυτη η προπαγάνδα ειχε ξεκινήσει αποταν πηγαινα δημοτικο αφού πιστευαν οτι οταν θα πηγαινα σε δημοσιο σχολείο για γυμνάσιο/λυκειο θα ημουν εκτεθειμένος και θα ανοιγαν οι επιλογές των ναρκωτικών και των κώλων μπροστά μου διαπλατα.
μέχρι να γινω 12 ήξερα οτι οι gay ειναι δαιμονικοι τυποι που θελουν να με γαμησουν (ή να τους γαμήσω σπανιοτερα) και πως ειναι αρρωστοι που δοκιμασαν κάτι, τους άρεσε και έχασαν τον ελεγχο.
η συνέχεια της ιστορίας αργότερα
