υποτιμημενα αλμπουμς απο μπαντες στα γεραματα.

[Amnesiac.]

λοιπον, θα το εβαζα στα ηλεκτρονικο_περιεργα_ξερωγω αλλα μου ηρθε η ιδεα για το θρεντ οποτε φατε το στην μαπα. ξεθαψα αυτο:

(ξεπερναμε το αθλιο εξωφυλλο)

γερός δισκος, ξαναδουλευουν κομματια του ντεμπισι πανω απο σπασιδομπιτια (μεταφραση του breakbeats). τωρα δεν ξερω αν θα σας αρεσει το γεγονος οτι κρατανε λιγη απο την παλιατζουρα που τους γεννησε στον ηχο αλλα για να ειμαι ειλικρινης δεν δινω δεκαρα κιολας.

παραγνωρισμενος δισκος τους, περασε στο ντουκου γιατι βγηκε στα γεραματα των αρτ οφ νοϊζ. κριμα κιολας. που αλλου θα ακουσετε ντεμπισι και ρακίμ μαζι παλληκαρακιαμ';;;


εντιτ: επισης απ'τους γαμηστεροτερους τιτλους δισκων στην ιστορια της μουσικης και δεν ακουω κουβεντα.

Λολ αυτό το είχα πάρει πριν χρόνια πολλά από το μετρόπολις για κάνα 2ευρω και είχα ξεχάσει να το ακούσω. Θα το κάνω όταν πάω σπίτι!

[Nasum]

Αμφιλεγόμενο άλμπουμ το αποπάνω.Σίγουρα δεν το βάζω ίσα και όμοια με το "Power From Hell" αλλά μου φάνηκε αρκετά δυναμικό το comeback των παππούδων από το Bristol.

Και θα έρθει κάπου εδώ ο diehard οπαδός/πρωτοδισκάκιας και θα σου πει "Μα καλά!Εδώ παίζουν κάτι μεταξύ Exodus και Testament!" και θα έχει και δίκιο.

Η ουσία όμως είναι ότι το κάνουν καλά.Αν ξεπεράσεις κάποια μικροσκαλώματα θα τον θεωρήσεις άκρως ευχάριστο δίσκο.Εξάλλου οι ίδιοι οι Onslaught έχουνε αποδείξει στο παρελθόν ότι ποτέ δεν ήταν προσηλωμένοι σε ένα και μοναδικό μουσικό ύφος.

Ενδεικτικό κομμάτι:

[rat_poison]

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι υποτιμημένο, αλλά σίγουρα ένα άλμπουμ Robert Wyatt δεν κάνει πια το θόρυβο που έκανε κάποτε. Πάντως είναι ΑΛΜΠΟΥΜΑΡΑ




Robert Wyatt - Comicopera

[phthoggon]

λοιπον, θα το εβαζα στα ηλεκτρονικο_περιεργα_ξερωγω αλλα μου ηρθε η ιδεα για το θρεντ οποτε φατε το στην μαπα. ξεθαψα αυτο:

(ξεπερναμε το αθλιο εξωφυλλο)

γερός δισκος, ξαναδουλευουν κομματια του ντεμπισι πανω απο σπασιδομπιτια (μεταφραση του breakbeats). τωρα δεν ξερω αν θα σας αρεσει το γεγονος οτι κρατανε λιγη απο την παλιατζουρα που τους γεννησε στον ηχο αλλα για να ειμαι ειλικρινης δεν δινω δεκαρα κιολας.

παραγνωρισμενος δισκος τους, περασε στο ντουκου γιατι βγηκε στα γεραματα των αρτ οφ νοϊζ. κριμα κιολας. που αλλου θα ακουσετε ντεμπισι και ρακίμ μαζι παλληκαρακιαμ';;;


εντιτ: επισης απ'τους γαμηστεροτερους τιτλους δισκων στην ιστορια της μουσικης και δεν ακουω κουβεντα.

Λολ αυτό το είχα πάρει πριν χρόνια πολλά από το μετρόπολις για κάνα 2ευρω και είχα ξεχάσει να το ακούσω. Θα το κάνω όταν πάω σπίτι!

εγώ το χα πάρει για τέσσαρα! κακώς που δε τ΄άκουσες, αλμπουμάρα, το χα ποστάρει πριν κάτι χρόνια (νομίζω εγώ τόνε έμαθα κιόλας αυτό τον δίσκο στο χρήστη κάλκι αλλά δε παίρνω και όρκο κιόλας)

[Φύσκος]

Μια φιλική μούτζα για Μούνσπελ: θέμα γίνεται για μουσικούς στα γεράματα. Αντιλαμβάνομαι το πνεύμα όμως, και μπορείς να βρεις την υγειά σου σε αυτή τη στήλη του Ντεσιμπέλ, όπως τη βρήκα και εγώ. Όλη η υποτιθέμενη σαβούρα συγκεντρωμένη.

[Ra Pariah]

Μanilla Road "Gates of Fire"

Μου αρέσει πολύ αυτός ο δίσκος! Δεν βρίσκω κάτι κακό στον ήχο των τυμπάνων, ο οποίος είναι κάααπως death metal, ούτε στις φωνητικές επιλογές του Mark "the Shark" Shelton! Όπως πάντα, αυτή η μπαντάρα κρατάει τα μπόσικα στην ποιότητα στον παγκόσμιο metal χάρτη...

[Parasight]

Ανέλπιστα γαμάτο το τελευταίο, ανόμοια με το αρκετά άνισο προηγούμενο.

[redeemer]

Και σε πιο ωραίο-αλλά-γκέυ μοτίβο Playing the angel από Depeche Mode.

[h2he]

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι υποτιμημένο, αλλά σίγουρα ένα άλμπουμ Robert Wyatt δεν κάνει πια το θόρυβο που έκανε κάποτε. Πάντως είναι ΑΛΜΠΟΥΜΑΡΑ



Robert Wyatt - Comicopera

Αυτό γενικά είχε πάρει αποθεωτικές κριτικές πάντως (δικαίως)

[GuardianOfIvorytower]

Μanilla Road "Gates of Fire"

Μου αρέσει πολύ αυτός ο δίσκος! Δεν βρίσκω κάτι κακό στον ήχο των τυμπάνων, ο οποίος είναι κάααπως death metal, ούτε στις φωνητικές επιλογές του Mark "the Shark" Shelton! Όπως πάντα, αυτή η μπαντάρα κρατάει τα μπόσικα στην ποιότητα στον παγκόσμιο metal χάρτη...

πέστα πέστα

όχι πως τα προηγούμενα 2 της επανασύνδεσης είναι άσχημα, αλλά αυτό εδώ είναι δισκάρα - κ το επόμενο μ αρέσει βέβαια αρκετά, χεχε

[BURNIN AMBITION]

manowar louder than hell

akoma de katalavainw giati to thavane thavoune. afou gamaei

[cybernaut]

αλλα νομιζω πως το συγκεκριμενο αλμπουμ ειναι ενα διαμαντακι σκετο, και προσωπικα ισως να το προτιμω απο καποια αλλα αλμπουμ τους που θεωρουνται κλασικα και "αριστουργηματα". Σιγουρα απο το Dark Side Of The Moon.

θεωρω δεδομενο οτι τους Floyd τους εχεις στιψει,και περιμενω τα ''καποια αλλα'' με απεραντη περιεργεια

τα ''καποια αλλα'' τα περιμενω με περιεργεια κ γω.. Μονο τα soundtracks ΙΣΩΣ αλλα κ παλι αυτα δεν θεωρουνται κλασικά..

ρε παιδια οκ, γουστα κλπ, κ εμενα το αγαπημενο πινκ φλουντ ειναι το wall, δεν συμφωνουν κ πολλοι,
αλλα το να λεμε χειροτερο αλμπουμ τους το DSOTM φτανει σε όρια ανωμαλιας ε
απειρες βδομαδες στο τοπ200 billboard, toses k toses επανεκτελέσεις απο reggae(v.a) k ηλεκτρονικα (ott/sphongle) mexri Flaming Lips me olon ton kalo ton kosmo mesa, e tou pousth !
Από την άλλη, γουατεβερ, σεβαστές ολες οι αποψεις.

[h2he]

Η επιτυχία ενός album πάντως δεν είναι και ιδιαίτερα σοβαρός παράγοντας για να κρίνεις αν είναι καλό ένα album, ειδικά όταν μιλάμε για προσωπικές απόψεις. Με την εξαίρεση του "Great gig in the sky", δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο κομμάτι το οποίο μπορώ να βάλω δίπλα στα πραγματικά τεράστια τους, κυριώς σε συναισθηματικό αντίκτυπο.

[The Good Son]

αλλα το να λεμε χειροτερο αλμπουμ τους το DSOTM φτανει σε όρια ανωμαλιας ε

Αυτό είναι μεγάλη μαλακία να το λες γιατί κανείς δεν ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο. Στο quote που κάνεις λέει "προτιμώ από" ενώ ο χρήστης/χρήστρια με τη γατούλα είπε "λιγότερο αγαπημένο".

[cybernaut]

Συμφωνω πληρως πως η εμπορικη επιτυχία δεν καθοριζει την αξια ενος δισκου (δεν έθεσα μονο αυτον τον παραγωντα αλλωστε..) αλλα οκ ρε σεις, μην παιζουμε με τις λεξεις..

Από κάποια άλλα δεν ξέρω, αλλά και εμένα το DSOTM είναι το λιγότερο αγαπημένο μου album από Floyd σχετικά άνετα

Άρα οχι το 'χειρότερό μου' ?

Προσωπικές απόψεις, ναι, απλά μου φαίνεται πολυ περίεργη άποψη, ειδικα για τον συγκεκριμενο δισκο,γιαυτο το συζητάμε

Με την εξαίρεση του "Great gig in the sky", δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο κομμάτι το οποίο μπορώ να βάλω δίπλα στα πραγματικά τεράστια τους, κυριώς σε συναισθηματικό αντίκτυπο.

Breathe-Us and Them- KAI BRAIN DAMAGE re file !!