Σήμερα:
Ο διάβολος είχε αποφασίσει να επεκτείνει την κυριαρχία του στη γη και είχε φτιάξει τρεις κρύσταλλους που συμβόλιζαν τα τρία κακά του κόσμου. για να τελειοποιήσει τους κρύσταλλους όμως, έπρεπε να βρεί τους τρεις ανθρώπους που επίσης συμβόλιζαν τα τρία κακά του κόσμου. Ο ένας ήταν ο Χίτλερ (τον οποίο είχε ήδη), ο άλλος ήταν η ξαδέρφη μου μου η Μαριάννα (????), και ο τρίτος ήταν ο Σώτης Βολάνης!!!! Ο Βολάνης μόλις έμαθε το γεγονός πηγε μόνος του στο διάβολο για δημοσιότητα.
Για να αναδείξει τις δυνάμεις του, ο διάβολος έκανε παρουσιάσεις σε κάθε κεντρική πόλη του κόσμου, όπου είχε έναν προτζέκτορα και έβαζε επάνω τον κρύσταλλο. ο προτζέκτορας έδειχνε τις εικόνες που θα έρθουν, όταν κυριαρχήσει ο διαβολος. στον κρύσταλλο του Χίτλερ έδειχνε ναζιστικές παρελάσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης κλπ.
όταν ήρθε η σειρά του Βολάνη, ο διάβολος έβαλε τον κρύσταλο και το βίντεο έδειχνε δυο ανθρώπους να παίζουν ένα γιγαντιαίο sudoku της κολάσεως, δηλαδή κλασσικό sudoku αλλά μεγάλων διαστάσεων (duh!) όπου τα τετραγωνάκια προς συμπλήρωση ήταν τρύπες με λάβα και για να τα συμπληρώσεις έριχνες μέσα τεράστιες κόκκινες πέτρες σε σχήμα αριθμών. Ταυτόχρονα, πιάνει το μικρόφωνο ο βολάνης και πετάγεται στη σκηνή και αρχίζει να τραγουδάει: ΠΟΥ....ΝΑ.....ΣΕ.......ΒΡΩΩΩΩΩΩΝΑΣΟΥΠΩΣΑΓΑΠΩ!!! Ο κόσμος στέκεται μπερδεμένος απο κάτω, με στόμα ανοιχτό από έκπληξη και βλέπω τον διάβολο μπακστέητζ να κάνει facepalm!
όλον αυτό τον καιρό βέβαια ο διάβολος έψαχνε και την ξαδέρφη μου, όμως για κάποιο λόγο δεν μπορούσε να "νιώσει" την παρουσία της, σε αντίθεση με τους άλλους δυό. Αυτό το γεγονός το είχα αντιληφθεί και πίστευα πως συμβαίνει γιατί είχε γίνει λάθος και η ξαδέρφη μου δεν ήταν το τρίτο κακό. έτσι αποφάσισα να την βοηθήσω να γλιτώσει.
Εδώ το όνειρο έγινε πιο dark και συμμετείχαν πολλά πνεύματα στις καταδιώξεις και εγώ με την ξαδέρφη μου στήναμε παγίδες στα πνεύματα ή παραπλανούσαμε τον διάβολο ως προς το που βρισκόμαστε, και κάθε φορά γλυτώναμε τις οργανωμενες επιθέσεις κλπ, ώσπου μία μέρα έχω γυρίσει σπίτι κουρασμένος και περπατάω τον διάδρομο του σπιτιού πίνοντας γάλα από το κουτί και ξαφνικά πετάγεται ο διάβολος μέσα από το δωμάτιο σε μορφή πνεύματος και μου επιτίθεται και διαπερνάει το σώμα μου. δεν αλλάζει τίποτα σε αυτό που βλέπω ή αισθάνομαι, αλλά ο διάβολος έρχεται με χτυπά απαλά στην πλάτη και με φίλικο χαμόγελο μου λέει, αυτά έχει η ζωή, πέθανες!
Αφότου πήγα στην κόλαση, αρχίσαν οι τρόφιμοι να έχουν 3ωρες βραδινές εξόδους. Ήταν κόλπο για να βρουν την ξαδέρφη μου ακολουθώντας με. Πήρα επομένως πολύ συνειδητά την απόφαση να μην ξανασκεφτώ ποτέ την ξαδέρφη μου. Μέχρι το τέλος του ονείρου δεν την βρήκανε.
περί εξόδου, μόλις περνάγαν οι τρεις ώρες, αρκούσε να ακουμπήσεις κάτι στον έξω κόσμο με τα χέρια ή το γυμνό δέρμα σου και γύρναγες αυτόματα πίσω στην κόλαση. Σε μία έξοδό μου που μου κάναν ερωτήσεις στην πύλη, "που θα πάς τώρα που θα βγείς;" κτλ, βγαίνει από την κόλαση γκαζωμενος ο Οντονιάν με το παπί, φουλ φέης, γάντια κλπ. το βράδυ ήταν ο μόνος που δεν γύρισε πίσω στην κόλαση...
Το όνειρο συνεχίζει ατελείωτο και έχει συναντήσεις μου με τον έξω κόσμο και ένα σωρό σκηνικά. Νομίζω τα σημαντικότερα περιγράφηκαν...
