Originally Posted by Once_Emperor
Απλά, η πηγή είναι πολύ δυνατή, και καθώς πλέον φτάνεις κοντά της, δυναμώνει απότομα. Το φώς προέρχεται απο κάπου πιο χαμηλά απο εσένα, αν και ακόμη δεν μπορείς να δείς τι το παράγει, αν δεν φτάσεις μέχρι την άκρη του διαδρόμου.
Κοιτώντας πάνω, μπορείς πλέον να ξεχωρίσεις την οροφή και να δείς ότι οι διαστάσεις του κτίσματος, είναι τιτάνιες.
Περίπου 40 μέτρα ψηλότερα απο εσένα, σβήνει σε ένα οβάλ ταβάνι, το οποίο πλέον φωτίζεται και ξεχωρίζει.
Ravel: There is no room for '2' in the world of 1's and 0's, no place for 'mayhap' in a house of trues and falses, and no 'green with envy' in a black and white world.
Προχωράω λοιπόν μέχρι το τέλος του διαδρόμου και κοιτάω πάνω, κάτω και στο βάθος της "αίθουσας" που απλώνεται μπροστά μου. Τι βλέπω?
Δεδομένου ότι το φως έρχεται από κάτω υποθέτω ότι δεν είμαι στο ύψος του δαπέδου αλλά πιο ψηλά. Υπάρχει τρόπος να κατέβω?
We revel in our time.
Το θέαμα που βλέπεις μπροστά σου, σε καταβάλει σωματικά και εν μέρει και ψυχικά. Δεν έχεις ξαναδεί κάτι τόσο μεγαλοπρεπές και τρομακτικό σε όλη την ζωή σου. Μπροστά σου βρίσκεται ένας θάλαμος, διαστάσεων πολλών αρένων όπως μπορείς να υπολογίσεις, η οποία εκτείνεται σε όλο της το μεγαλείο μπροστά σου. Το κατασκεύσμα αυτό βυθίζεται περίπου 100 μέτρα προς τα κάτω αλλά και ανοίγει και προς τα πάνω, σε περισσότερο ύψος απ'όσο μπορείς να υπολογίσεις. Υπάρχει μια κεκλειμένη κατάβαση που τελειώνει σε φωτεινούς διαδρόμους στην ίδια απόχρωση, που οδηγούν στο κέντρο της αίθουσας, κάνοντας το κατέβασμα εύκολο. Η αίθουσα όμως, φωτίζεται απο αυτό που βρίσκεται στο κέντρο:
Μια τεράστια βάση ενός κώνου, η οποία έχει κοπεί λίγο μετά την αρχή της, και η οποία εκπέμπει φώς προς τα ατελείωτα ύψη της οροφής του θαλάμου. Μικρές οβάλ πόρτες οδηγούν στο κέντο του κώνου, και εκτυφλωτικό φώς έρχεται μέσα απο αυτές.
Παρατηρείς αποχαυνωμένος το τεράστιο οικοδόμημα, και έκπληκτος διαπιστώνεις φωτεινές δέσμες να πηγαίνουν και να φεύγουν προς και απο αύτο, πράγματα τα οποία θα μπορούσες να χαρακτηρήσεις απλά σαν μπάλες ενέργειας. Βαθεία, απέναντί απο εσένα βλέπεις την ανώμαλη επιφάνεια να διαγράφεται απο τις εκλείσεις ενέργειας του κατασκευάσματος, και παρατηρείς με σχετικό τρόμο, ότι όλο αυτό το σύμπλεγμα, είναι απολύτως αθόρυβο.
Ravel: There is no room for '2' in the world of 1's and 0's, no place for 'mayhap' in a house of trues and falses, and no 'green with envy' in a black and white world.
Χμ, κοιτώντας αυτό το πράγμα μπροστά μου αποφασίζω να δω αν εκπέμπει κάποια μαγεία (aka detect magic) διατηρώντας μια απόσταση από την είσοδο.
Επίσης κοιτάω γύρω γύρω στο δωμάτιο. Βλέπω τοίχους? Ταβάνι? Βλέπω κάτι που μπορεί να είναι "ζωντανό"? Μέσα από το κέντρο του κώνου μπορώ να διακρίνω τίποτα? Φιγούρες να κινούνται, κάποιο σταθερό αντικείμενο η κάτι άλλο?
Αν δεν δω κάτι απειλητικό ή που να μου τραβήξει την προσοχή προχωράω αργά προς την "πόρτα" προσπαθώντας να μην κάνω θόρυβο...
We revel in our time.
Το κτίσμα είναι πολύ μεγαλύτερο απο τον διάδρομο που μόλις βρισκόσουν. Το ταβάνι, ή το τελείωμα τέλος πάντων δεν μπορείς να το διακρίνεις. Πλευρές δεν βλέπεις γιατί το δωμάτιο αυτό είναι κυκλικό.
Το κατασκεύασμα εκπέμπει ένα είδος μαγείας, απλά όχι κάτι το συμβατικό, η μάλλον όχι κάτι το ποίο θα το χαρακτήριζες raw magic ή wild magic και τα λοιπά. Είναι ψυχική ενέργεια. Δεν υπάρχει κάτι το οποίο να δείχνει σημάδια ζωής ή κάποια γενική κοινητικότητα, και πέραν των ενεργειακών εκενώσεων, δεν παρατηρείς κάποιο άλλο είδος κίνησης.
Απειλητικές κινήσεις δεν βλέπεις, αλλά αν δεν χαρακτηρίζεις ένα τέτοιο θέαμα ως καθεαυτό απειλητικό, δεν μπορώ να γνωρίζω τι άλλο θα μπορούσες να χαρακτηρήσεις
Ravel: There is no room for '2' in the world of 1's and 0's, no place for 'mayhap' in a house of trues and falses, and no 'green with envy' in a black and white world.
Ωραία λοιπόν, μαζεύω το κουράγιο μου και φέρνω μια βόλτα γύρω από τη βάση του κώνου προσπαθώντας αφενός να δώ αν στα τοιχώματα της αίθουσας υπάρχει κάποια πόρτα/είσοδος/πέρασμα εκτός από αυτό από το οποίο ήρθα και αφετέρου αν μπορώ μέσα από τις πόρτες να διακρίνω τι υπάρχει στο κέντρο του κώνου από όπου και προέρχεται το φως.
We revel in our time.
Όπως προείπα, το δωμάτιο είναι ένας τέλειος κύκλος.
Χωρίς να χρειαστεί να κάνεις αρκετό δρόμο, παρατηρείς ότι ακτινωτά γύρω απο το κεντρικό κατασκεύασμα υπάρχουν ανοίγματα, παρόμοια με αυτό απο το οποίο βγήκες εσύ. Και όλα, σαν τις ακτίνες απο μια ρόδα άμαξας, οδηγούν στο κέντρο, το κάθε ένα σε μια διαφορετική πόρτα.
Απο το σημείο που είσαι, τώρα, δεν μπορείς να διακρίνεις μέσα απο τα ανοίγματα τι υπάρχει. Ίσως αν πάς πιο κοντά, ή αν το φώς λιγόστευε να μπορούσες.
Last edited by When Black Roses Bloom; 07-07-2009 at 03:45.
Ravel: There is no room for '2' in the world of 1's and 0's, no place for 'mayhap' in a house of trues and falses, and no 'green with envy' in a black and white world.
!!!!..... μάλιστα, ώστε δεν συνεχίστηκε τόσο καιρό και μ΄έχει συναρπάξει τόσο.
the outdwellers groping in the ashen dust and reaching out for the (maybe) lost wisdom.
συναρπάξει.
ξανακοιμάσαι
Ε, συναρπάξει.
Ον τόπικ. Πάω στο επόμενο άνοιγμα δεξιόστροφα από αυτό που μπήκα. Με προσοχή. Τι βλέπω όσο πλησιάζω;
th gioulai
να κανει παρτουζα με τσονο και ρωχαμη
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
