τυχαία την είδα σήμερα να υπάρχει στο αθηνόραμα (οπου μπήκα τυχαία) και τυχαία πήγα να την δω (τυχαία) και όλως τυχαίως είχε πλάκα...
δεν είναι τυχαία ταινία, όχι.. πάντως είναι αρκετά τυχαία, καθώς έχει το τυχαίο στυλ του κομεντί που αναφέρει, περνάει και ακουμπάει περνώντας την ελληνική πραγματικότητα, και της ζητάει συγγνώμη, της χαμογελάει και φεύγει τυχαία.
απλά μερικές τυχαίες ιδέες του σκηνοθέτη μου φάνηκαν τυχαίες, ή τέλος πάντων όχι τόσο πολύ τυχαίες(ή μήπως ήταν ο τρόπος που έπαιζαν οι ηθοποιοί
- αλλά εντάξει, αυτές τις φάσεις είμαι έτοιμος να τις ξεχάσω γιατί σαν σύνολο η ταινία είναι τυχαία(σχολιάζει και μερικά τυχαία θέματα όπως το κατούρημα στην αθήνα.. έχει και βρυσίδι, με τυχαίο στυλ, σε τετράστιχα.. έχει και τυχαία πλην τυχαία ελληνικά σε σκέψεις που ο Συγγραφέας (έτσι τον βαπτίζει ο σκηνοθέτης) απευθύνει σε μια καθαρίστρια που τυχαίνει να είναι σπίτι του και δεν καταλαβαίνει γκρι ελληνικά, αυτός όμως θα συνεχίζει). θα πρότεινα και γω με την σειρά μου να την δείτε. εγώ την είδα τυχαία στο άστυ.
α.. και έχει πολλά τυχαία πλάνα απο την αθήνα που οι περισσότεροι (?) ξέρουμε, και καθώς εξελίσσεται πιάνεις τον εαυτό σου σε σκέψη - αυτό που είναι; ή αααα αυτό είναι εκεί και εκεί...