Σε αυτό το υπεραριστούργημα πρέπει να έχω αναφερθεί πολλές φορές,αλλά μου φάνηκε χρήσιμο να κάνω μία γαμωκριτική στον πιο ακραίο δίσκο της δεκαετίας του 80.
οι Siege ήταν μία μπάντα προερχόμενη από την Βοστονέζικη σκηνή,αλλά δεν ήταν μέρος της straight edge κλίκας (SSD,DYS).Ηχογράφησαν αυτόν τον δίσκο στα τέλη του 83,και ήταν πραγματικά ότι πιό ακραίο είχε ακούσει ο πλανήτης μέχρι πολλά πολλά χρόνια μετά,ανεξαρτήτος ιδιώματος.
Το Grindcore ουσιαστικά οφείλει την ύπαρξη του σε αυτόν τον δίσκο,το ίδιο και το Britcore και το power violence.Η μπάντα παίζει απίστευτα λυσσασμένα,με τρομερή ένταση,σε πολύ υψηλές ταχύτητες,κάνοντας ακραίες μπάντες της ίδιας εποχής να ακούγονται σαν νανούρισμα μπροστά τους.Μόνο οι Septic Death και οι Deep Wound μπορούν να τους κοντράρουν σε σημεία,και ισως οι DRI του πρώτου δίσκου-και πάλι δύσκολα.Για το ακραίο μέταλ της εποχής δεν αναφέρομαι καν-οι Siege για ΠΛΑΚΑ τσακίζουν τα πάντα και ας τσινάνε οι δυσκοίλιοι γεροκατάδικοι double bass ροκάδες/hair μεταλλάδες της διπλοκιθαριάς.
Βαβούρα,ξύσιμο στις κιθάρες ως εκεί που δεν πάει και ένας τραγουδιάρης που φτύνει κάθε λέξη.
Bonus το τρελά σαλεμένο και πειραματικό Grim Reaper το οποίο είναι το πρώτο και τελευταίο κομμάτι στο grindcore που έχει σαξόφωνο.
9 κομμάτια ένα εκ των οποίων έχει διάρκεια 7μιση λεπτα,14 λεπτά σύνολο.Αυτά είναι...