αυτούς τους ζάμπλουτους αθρώπους που έβγαλαν τα λεφτά ολομόναχοι και ενώ είναι ζάμπλουτοι είναι παράλληλα και απλά και καθημερινά τυπάκια, πόσο τους αγαπώ.
(το πρώτο πλοίο στις αρχές της δεκαετίας του '70 λέει γουίνκ γουίνκ νατζ νατζ)