Το λοιπόν. Λέγεται Ομάρ Σουλεϊμάν, είναι από τη Συρία, και αν δεν είμαστε πολύ αυστηροί με την αισθητική, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα σκληροπυρηνικό avant-gard low-tech καραβάνι από το 1500 περίπου.
Δεν ξέρω τι σκέφτεται όποιος το ακούει, έχω πεθάνει στο γέλιο, όμως μου αρέσει έως και πολύ σε σημεία.
The Pitchfork review of Dabke 2020 gives an interesting though off-base description of Souleyman’s sound by calling it “wild, buzzing Arab New Wave.”
Either way, for better or worse, Souleyman’s music is now gaining a wider audience and undoubtedly, some will deride that “crazyyy Arabic dancing lolzzzz,” while others will draw interesting comparisons like, “He is the Syrian equivalent to the New York 80s synth/vocal duo Suicide.”
