αρχικά ήμουν σε μια συγκέντρωση για την εκτροπή του Αχελώου κ μιλάω με μια φίλη μου να πάω από το καφενείο στα Εξάρχεια.
παίρνω τον δρόμο για εκεί αλλά με σταματάνε στον δρόμο μια τσιγγάνα κ ένας μπάτσους που του έλεγε τη μοίρα του κ με ρωτάνε αν βλέπω τη γραμμή στη παλάμη του. Φυσικά απαξίωσα να απαντήσω κ συνέχισα τον δρόμο μου ενώ μου έριχνε η τσιγγάνα κάτι τρελές κατάρες γιατί δεν την πλήρωσε ο μπάτσος εξαιτίας μου, αλλά στο πούτσο μου συνέχισα μέχρι που άρχισε να βρέχει τρελά κ αναγκάστηκα να μπω στο Αθήναιον που στο βάθος είχε σκαλιά κ κατέβαινες σε έναν κλειστό κήπο που ήταν φάση ουζα, μεζέδες, ιστορίες και εκεί βλέπω μια άλλη φίλη μου -που έχω να τη δω κάτι χρόνια - κ μου λέει πως την πήρε η άλλη φίλη μου κ πως είχε πιει πολλές μπύρες κ δε μπορούσε να κάνουμε αυτό που λέγαμε οπότε θα την έκανε για το σπίτι της.
κάτσαμε λίγο στο Αθήναιον κ μου λέει πως πρέπει να πάμε σε κάτι φίλους της. Οπότε παίρνουμε τη μηχανή της κ πάμε. Μπαίνουμε -με τη μηχανή- σε μια πολυκατοικία κ κατεβαίνουμε κάτι σκαλιά αλλά τα σιδερένια που είναι για εξωτερικούς χώρους κ βγαίνουμε πάλι σε έναν κήπο, όπου ήταν στο σπίτι.
Μπαίνουμε στο σπίτι που υπήρχε μια γάτα αλλά έμοιαζε κ λίγο με σκύλο κ είχε το ένα πόδι της σακάτικο, ας πούμε. Κάθομαι εγώ να παίξω με τη γάτα κ τη ρωτάω που είναι τα παιδιά κ μου λέει πως κοιμούνται κ δε πρέπει να τους ξυπνήσουμε γιατί αν κοπεί το όνειρό τους θα πεθάνει πολύς κόσμος.
Καθώς περιμέναμε κ εγώ περιεργαζόμουν τη γάτα για να καταλάβω πως τραυματίστηκε μπήκανε κάτι μπράβοι στο σπίτι κ λένε στη φίλη μου πως πρέπει να πάρουν τα λεφτά που τους χρωστάνε. Τους ρωτάει πόσα είναι κ της λένε 25 χιλιάρικα.
Οπότε λέει αυτή: Για 25 χιλιάρικα θα πεθάνει τόσος κόσμος?!
Κ βγάζει από τη τσέπη της 2 δεκαχίλιαρα κ 5 χιλιάρικα [συγκίνηση] κ τους τα δίνει.
Μετά ξύπνησα :/
