Δεν ξέρω αν η αλλαγή του Dane είναι προιόν γήρανσης ή ωρίμανσης, πάντως εμένα με ικανοποιεί. Αν τα ψηλά φωνητικά του διναν το έδαφος για το κλάμα που ριχνε στους προηγούμενους δίσκους τότε ευτυχώς δε τα χει πλέον. Όσο δε γίνεται ενοχλητικός είναι μια χαρά. Ποιοτικά εννοείται δεν είναι κι ο καλύτερός τους δίσκος, αλλά και τί έγινε; Θέλω τουλάχιστον 3 κομμάτια στο live και κανένα από το πρώτο τους.
