βρισκω καταπληκτικα αποδοσμενη τη φιγουρα της νασταζιας φιλιποβνα και το βιβλιο μου εχει μεινει πολυ εντονα, κι ας ημουν πιτσιρικι οταν το διαβασα. για τον ηλιθιο,ε.