Yellow Swans - Going Places (2010)
Yellow Swans - Going Places
(2010, Type Records)
1. Foiled
2. Opt Out
3. Sovereign
4. Limited Space
5. New Life
6. Going Places
Προς το τέλος της δεκαετίας του '70 συνέβησαν μερικά πράγματα που γέννησαν κάποιες πολύ ιδιόρρυθμες μουσικές. Δεν αναφέρομαι στο πανκ, αλλά ούτε και στα πρώτα (ή στα δεύτερα) πράγματα που θα σκεφτόταν κανείς από τα 70's. Είναι 1977, και οι Throbbing Gristle έχουν μόλις κυκλοφορήσει το πρώτο τους LP, ενώ τον Δεκέμβρη, ο Jan Garbarek ηχογραφεί στο Όσλο το album "Places", η δεύτερη πλευρά του οποίου ξεκινάει ισχυρά με το επικό και επιβλητικό "Going Places". Είναι σίγουρα μέσα στις καλύτερες δουλειές του, και τριάντα χρόνια μετά θα ακολουθήσει ένα δεύτερο τέτοιο, ένα δεύτερο "Going Places", μα όχι από αυτόν. Μια δε απλή ονοματολογική ταύτιση Θα μπορούσε να αποτελεί μια γενναία αχρηστία, αλλά όπως ο Garbarek μάθαινε τιθαπειμελωδία στον κόσμο, και οι Gristle δίδασκαν πως θα παίζεται η μουσική από τότε και στο εξής, τριάντα χρόνια μετά, οι Yellow Swans ανακοινώνουν τον Απρίλη του 2008 πως μας τελείωσαν. Παρότι και αυτοί θα έπρεπε να μας διδάξουν κάτι, ή και να διδαχθούν κάτι από το απλό συμπέρασμα πως αν έχεις την δυνατότητα να βγάζεις το "At All Ends", δεν τελειώνεις. Δεν πρέπει. Λίγες κασσέτες και κάποια 12" μετά, εδώ οι Swanson και Saloman υπόσχονται το οριστικά τελευταίο album τους, το "Going Places". Aν θα έπρεπε ντε και βια να αναφερθώ στο παρελθόν, θα έλεγα πως αυτοί οι τύποι ανήκουν στην γενιά των Wolf Eyes. Αμέτρητες κυκλοφορίες κάτω από δεκάδες ονόματα, και πανεύκολο ambient/noise ταμπέλωμα από όσους θα έλεγαν και τους neurosis ambient/noise γιατί έτσι. Οι άνθρωποι οι Yellow Swans παίζουν την ξεκάθαρη εκείνη ψυχεδελική μουσική, την (μάλλον όχι τελικά) αφαιρετική, που ακούγοντάς την προσεκτικά και αγαπώντας τους ήχους αυτούς, θα έχεις να μιλάς για την αγαπημένη ambient (είπαμε, όλα ambient) εκείνη, που η ΜΟΥΣΙΚΗ και τα πράγματα μέσα της, θα σε κάνουν να ανατριχιάζεις όσο θα ανατρίχιαζες το '78 με το άλλο "Going Places", ενώ οι θορυβώδεις προεκτάσεις που φυσικά υπάρχουν θα σε κάνουν να αναστενάξεις με το πως παίχτηκε τελικά η μουσική μετά τους Throbbing Gristle. Και πως κατέληξε τριάντα χρόνια μετά, αυτό που ούτε οι ίδιοι οι Gristle άρχισαν, αλλά ο (μάλλον) ο Klaus Schulze. Θα το βαφτίσεις ambient, electronics, noise, experimental και avant garde, θα πεις πως είναι drone, πως οι κιθάρες τους δημιουργούν ΤΙΣ ατμόσφαιρες, πως είναι οι minimal συνθέτες που χρειάζεται επειγόντως η minimal μουσική, αλλά δεν πειράζει, είναι όλα αυτά μαζί και τίποτα ταυτόχρονα. Αν αυτό μας λέει κάτι, εδώ έχουμε τους καλύτερους Yellow Swans που υπήρξαν. Πιο γεμάτοι από ποτέ. Αγωνιώδης η μουσική τους. "Πως θα έλεγες τους Yellow Swans;" με είχε ρωτήσει κάποτε ένας γέρος ναυτικός, "αγωνιώδεις είναι καπετάνιο", και τον έπεψα να φάει τέσσερα αυγά και μύρτιλο και καφέ από νερό και ρεβύθι, πριν το κύμα μας χτυπήσει και τον εθέλαμε στο τιμόνι δυνατό και αρχοντάρη. Το καλύτερο τελείωμα δίσκου που έχω ακούσει εδώ και καιρό στο καταδικασμένο πια ομώνυμο. Στην έκδοση του δίσκου υπάρχει και ένα σιντί που δίνουνε μαζί, το "Being There", το οποίο ακόμα δεν έχω βάλει, αλλά υποψιάζομαι πως είναι κάποια από τα παραπάνω κομμάτια σε extended versions που δεν χωρούσαν στο ελπί. Πέρσι ήταν ο Svarte Greiner, φέτος αυτοί. Ακονίζω την φετινή λίστα.
www.myspace.com/yellowswans
