Quote Originally Posted by rat_poison View Post
...O Griffith κοίταξε τη Ντέμπορα στα μάτια με το διαπεραστικό πρασινομάτικο βλέμμα του. Ο ήλιος, που είχε μόλις αρχίσει να ανατέλλει του φώτιζε το πρόσωπο. Ένα δάκρυ κυλούσε στο δεξί του μάγουλο και άφηνε πίσω του ένα αλμυρό υγρό μονοπάτι, που λαμπύριζε στο ξημέρωμα.
Έστρεψε το βλέμμα στην ανατολή και, με τον αέρα να του ανακατεύει τους πυκνούς ξανθούς βόστρυχους στα μαλλιά του, της είπε:

-Πρέπει να φύγω Ντέμπορα... Δε γίνεται να ανθίσει το δέντρο του έρωτά μας. Πρέπει να επιστρέψω στην Πόλη. Εκεί που γεννήθηκα...
Βατράχους διάβασα...ξανθούς βατράχους λέμε

Αυτό το ποστ πάντως μου δίνει καμμένη ιδέα, να κάνουμε ένα the arlekin thread που θα γράφει ο καθένας από 1-2 παραγράφους και θα το συνεχίζει ο επόμενος.