Gay French Μπωντλέρ!

Πρέπει κανείς να είναι πάντα τύφλα. Αυτό είν' όλο: το μόνο ζήτημα. Για να μη νιώθετε τ' απαίσιο βάρος του Χρόνου που λιώνει τους ώμους σας και σας λυγίζει προς το χώμα, πρέπει να είστε τύφλα χωρίς διακοπή.

Μα από τι; Απ' το κρασί, την ποίηση, την αρετή, όπως επιθυμείτε. Αλλά μεθύστε.

Κι αν καμιά φορά στα σκαλιά κάποιου παλατιού, σε κάποιο χορταριασμένο χαντάκι, στο πένθιμο δωμάτιό σας ξυπνάτε κι η μέθη έχει υποχωρήσει ή εξαφανιστεί, ρωτήστε τον άνεμο, το κύμα, τ' αστέρι, το πουλί, το ρολόι, ρωτήστε όσα φεύγουν, όσα βογγούν, όσα κυλούν, όσα τραγουδούν, όσα μιλούν, ρωτήστε τα τι ώρα είναι. Κι ο άνεμος, το κύμα, τ'αστέρι, το πουλί, το ρολόι, θα σας απαντήσουν: "Ειν' ώρα να μεθύσετε! Για να μην είστε οι μαρτυρικοί σκλάβοι του Χρόνου, μεθύστε! Μεθύστε χωρίς σταματημό! Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, όπως επιθυμείτε!".

Spoiler
Il faut être toujours ivre. Tout est là: c'est l'unique question. Pour ne pas sentir l'horrible fardeau du Temps qui brise vos épaules et vous penche vers la terre, il faut vous enivrer sans trêve.

Mais de quoi? De vin, de poésie ou de vertu, à votre guise. Mais enivrez-vous.

Et si quelquefois, sur les marches d'un palais, sur l'herbe verte d'un fossé, dans la solitude morne de votre chambre, vous vous réveillez, l'ivresse déjà diminuée ou disparue, demandez au vent, à la vague, à l'étoile, à l'oiseau, à l'horloge, à tout ce qui fuit, à tout ce qui gémit, à tout ce qui roule, à tout ce qui chante, à tout ce qui parle, demandez quelle heure il est; et le vent, la vague, l'étoile, l'oiseau, l'horloge, vous répondront: «Il est l'heure de s'enivrer! Pour n'être pas les esclaves martyrisés du Temps, enivrez-vous; enivrez-vous sans cesse! De vin, de poésie ou de vertu, à votre guise!»