Σφηνάκια γέλιου.
Τα είδα μονοκοπανιά μέχρι το προψεσινό, θέλω να πω ότι προς το τέλος της δεύτερης κουράστηκα, αλλά το τελευταίο, oh sweet lord, αποθέωση, πολύ καλό επεισόδιο για άνοιγμα σεζόν.
QFT, μεγάλη συμπαντική αλήθεια και τέτοια.Originally Posted by Kelldorain
Τα-ρέστα-μου-τα-βλέπω για Κουθραπάλι \μ/. Φαντάζομαι ότι ακούγεται κλισέ αν πεις ότι ο Σέλντον είναι ο απόλυτος θεός της σειράς. Αλλά το λέω, είναι ένας θεός και αγαπώ τα καρό παντελόνια του. Σέημ γκόουζ φορ Γουόλογουιτς, και τέλος να παρατηρήσω ότι εδώ έχουμε άλλη μια σειρά στην οποία ο πρωταγωνιστής δεν είναι και τόσο πρωταγωνιστής. Και ναι, πρωταγωνιστής μιας σειράς θεωρείται αυτόματα αυτός που πηδάει/πηδιέται περισσότερο. Ή που έστω εμπλέκεται σε ρομάντζο/α με την γυναίκα/τις γυναίκες της σειράς.
Και επιτέλους μπορώ κι εγώ να πω την αποψάρα μου σχετικά με το βασανιστικό "big bang ή IT crowd", φυσικά η απάντηση είναι IT crowd γιατί πάνω απ' όλα είμαστε ελιτιστές britfags. Και καλώς ή κακώς το παρακάνουν με τις ιδιοτροπίες του Σέλντον (αξιολάτρευτες και βγάζουν γέλιο φυσικά), σε αντίθεση με τον απλό καθημερινό Μοσσ χαρακτήρα.
