Λοιπόν. Τώρα τελευταία και στις συζητήσεις μου επί βιβλίων ακούω συχνά-πυκνά τη φράση "Δεν βρήκα/κατάλαβα/με κάλυψε το νόημα". Αυτό είναι κάτι που με εκνευρίζει αφάνταστα. Στη δική μου αντίληψη είναι εντελώς παθητικό και καθυστερημένο να διαβάζεις κάτι υπό αυτό το πρίσμα. Και δεν μιλάμε τις περισσότερες φορές για αναγνώσματα (ας πούμε) τελεολογικού χαρακτήρα, αλλά για κάτι τυπάκια που διαβάζουν σουρρεαλιστικά/αφαιρετικά κείμενα και καταπιάνονται με χριστιανική προσήλωση να αλιεύσουν την Αλήθεια, το Μήνυμα, και μάλιστα εκνευρίζονται ή/και απαξιώνουν όταν ο συγγραφέας δεν προτείνει "λύσεις"! Άκουσον!

Πείτε.