OK ας πω για το festival. Αν και τελικά μετά τα μισά δε με κράταγαν τα πόδια μου και την ψύξη δεν τη γλίτωσα με τον κλιματισμό πάνω από το κεφάλι μου.

Κατά τις 4 παρά κάτι βγαίνουν οι Sacred Blood. Ψιλοάδειο το μέρος(αυτό ερμηνεύστε το όπως θέλετε), παίξαν και ψιλοχαλαρά με λίγο κόσμο κάτω, αλλά ο κόσμος γενικά γούσταρε από όσο είδα και άκουσα να μου λένε. Καλή αρχή ήταν για το UTH.

Μετά είναι η σειρά των Ιταλών Assedium. Τα κομμάτια τους αδιάφορα γενικά, αλλά πάνω στην σκηνή ήταν ωραίοι. Με δύναμη και πάθος, να παροτρύνουν τον κόσμο, ωραία φάση. Έρχεται και στο τέλος διασκευή στο Necropolis(μην ήταν Acropolis?) και πλέον ο κόσμος κάτω είχε ζεσταθεί για...

Strikelight. Ότι και να πω θα είναι λίγο. Τα παλικάρια βγήκαν και τα σπάσαν όλα. 3 νέα κομμάτια(κομματάρες μάλλον, ακριβώς στο ύφος του album τους), από κάτω γινόταν της πουτάνας όσο παίζαν. Απίστευτη δύναμη, ο κόσμος κάτω καραγούσταρε. Σκάει στο τέλος και μια διασκευή στο Saturday Night. Πρώτη πραγματική ισοπέδωση της βραδιάς.

Μετά η σειρά των Ολλανδών Powervice. Οι τύποι είναι από τις πλέον υποσχόμενες μπάντες του ευρωπαϊκού heavy metal. Παίξαν όλα τα κομμάτια από το demo, ο τραγουδιστής τους έχει ΦΩΝΑΡΑ, ο κόσμος κάτω είχε πορωθεί άσχημα.

Μετά ήταν η σειρά των Βέλγων Desperation. Για μένα η αποκάλυψη της βραδιάς. Είχα ακούσει μόνο κάτι samples πριν πάω εκεί και τους δω, και τα είδα όλα. Παίξαν heavy metal με κάτι αρχίδια ΝΑ. Απίστευτο δέσιμο, απίστευτος ήχος, απίστευτη πόρωση. Και όπως είπα μετά στον τραγουδιστή τους, αν βγάλουν 1-2 albums σε λίγα χρόνια όταν θα λέμε σύγχρονο ευρωπαϊκό heavy metal θα μιλάμε φυσικά για Desperation.

Αφού το σοκ πέρασε, ήρθε η ώρα των Σουηδών RAM. Καρφιά, μεταλλικά περικάρπια, τα νιάτα των Judas Priest ξαναζούν, τρελή φωνή, ωραία μουσική.

Οι Γάλλοι Malediction είχαν σειρά. Εδώ ήταν η 2η μεγάλη ισοπέδωση της βραδιάς. Τους έβλεπα από πίσω αλλά πραγματικά τα είχαν σπάσει. Σε κάθε κομμάτι που ξεκίναγαν έφευγε κόσμος από πίσω να μπει μπροστά να χτυπηθεί. Τρέχοντας. Απλά respect.

Και τέλος, η μεγάλη ώρα. Βγαίνουν και οι Metal Inquisitor. Σαν οδοστρωτήρες. Και τα σπάνε όλα. Τίποτα δεν έμεινα όρθιο. Έχασα λίγο τα τελευταία κομμάτια τους(δυστυχώς και το RiF) γιατί έπρεπε να φύγω, αλλά από όσο είδα ο κόσμος κάτω δεν είχε σταματήσει να χτυπιέται. Ειδικά εκείνη η μαλακία-κάγκελο μπροστά στη σκηνή ήταν έτοιμη να πεταχτεί πάνω. Heavy metal.

Στα γενικά τώρα. Το εισιτήριο ήταν ΦΤΗΝΟ. Ο εξαερισμός μου την έκανε βέβαια, αλλά από το να μην έχει καθόλου καλύτερα που είχε όσο είχε. Οι μπύρες ήταν φτηνές, πολύ φτηνές. Οι τουαλέτες ήταν για τον πούτσο κανονικά(πράγμα που εξηγεί γιατί οι νυχτερίδες μπορούν και κρέμονται ανάποδα). Ο χώρος καλός ήταν, αλλά είχε πάλι κατάλοιπα που σε έκαναν να σκέφτεσαι κατσαρίδες και νυχτερίδες. Για μια στιγμή τρόμαξα όπως μπήκα.

Και ο κόσμος ήταν λίγος. Τραγικά λίγος. Δηλαδή ok, 20 ευρώ προπώληση για 8+ ώρες κολασμένου heavy metal με τα μεγαλύτερα ονόματα της underground ευρωπαϊκής σκηνής. 25 στην είσοδο πες. Από τη στιγμή που κατέβηκαν οι Strikelight από τη σκηνή είχαμε κάνει ήδη απόσβεση της τιμής του εισιτηρίου. Και είναι μετά οι ανοιχτόμυαλοι μεταλλάδες της Ελλάδας, που το ένα τους βρωμάει, το άλλο τους ξυνίζει, δεν έρχονται συγκροτήματα στην Ελλάδα, "τι λες ρε μαλάκα; 55 ευρά ο Ντίο;", "όλο τα ίδια και τα ίδια μας φέρνουν", "ξανά twisted sister και προηχογραφημένους wasp θα δούμε", "αχ γιατί να μην έχουμε κι εμείς ένα φεστιβάλ πχ βγαλμένο από τη Γερμανία" κλπ κλπ. Το έχουμε ρε ζωντόβολα, μέσα στα πόδια μας και με τιμές που θα ζηλεύει ακόμα και το Keep it true(τηρουμένων των αναλογιών). Μεταλοπατέρες της πούτσας.

Αλλά τέτοια ζώα που είμαστε καλά να πάθουμε. Που αν δεν τα σκάσεις και δε δώσεις τσάμπα πάσα σε διάφορους θα σε θάψουν, που πρέπει να έχεις κολλητούς διάφορους άλλους για να έχεις υποστήριξη στους οπαδούς-ζώα που ακολουθούν τα γαμοτρέντζ που δημιουργούνται.

Δηλαδή ρε πούστη, 2 ευρώ την μπύρα είχε, απλά να πάει κάποιος χωρίς να έχει ασχοληθεί με τις μπάντες ίσα να ισοπεδωθεί με τις μπύρες ακούγοντας καλοπαιγμένη μουσική γάμαγε.

Μια φορά ένα μεγάλο μπράβο σε διοργανωτή και eat metal που είχαν το κουράγιο να το κάνουν αυτό και ήδη οργανώνονται για το UTH 2007. Το οποίο ελπίζω να μπορέσω να πάω να δω, αφού προβλέπεται εξίσου ισοπεδωτικό. Εγώ μια φορά κέρδισα μια από τις καλύτερες συναυλίες που έχω δει, όποιος δεν το είδε σίγουρα έχασε.