O Johan Langquist είναι γνωστός σαv ο τραγουδιστής του Epicus Doomicus Metallicus. Πάντα είχα την απορεία να ακούσω τι άλλο έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος μουσικά, δεδομένου ότι το Έπικους είναι αγαπημένο εδώ και δεκαετίες. Σκάβοντας στο youtube πρόπερσυ ένα βράδυ στο Λονδίνο και ορμώμενος από αναζήτηση τραγουδιών στα σουηδικά (τα μιλάει η σύζυγος και πάντα μου φαίνονταν αστεία λίγο, είχα πιεί και κάτι μπύρες...) μπήκε αυτό:




Όπα λέω, τιντούτο το έπος. Με λίγο ψάξιμο από τους ιντερνετικούς ρουφιάνους το μυστήριο λύθηκε. Εν ολίγης η μπάντα εβγαλε 2 ντέμο το 80 και το 82. Σε αυτά μπορεί κανείς να βρει εξαιρετικό μελωδικό χαρντ εντ χέβι με επιρροές από nwobhm (τα μελωδικά του, Tygers κτλ) μεχρι 70ς hard rock (παλιούς σκόρπιονς, rainbow και τα ρέστα). Μιλάμε για εξαιρετικές συνθέσεις, κυρίως μινόρε και ουχί ξεκωλέ, σε μια γλώσσα που περιέργως δε με ενοχλεί στο αυτί και με αξιοπρεπέστατο ήχο. Τα παιξίματα πολύ καλά (Σουηδοί γαρ) και ο Γιόχαν (χωρίς τον Πέτρο και τον Φρανς) αγουρότερος αλλά πολύ παθιασμένος. Στα μέσα του 20 κυκλοφόρησε αυτή η συλλογή που συγκεντρώνει τα ντέμο, καθώς και 2 κομμάτια από τα 90ς, την οποία χτύπησα και προτείνω σε όσους γουστάρουν αρχαίο μελωδικό χαρντ εν χεβι. Αυτά.