U.K. or U.S.?
Δεν ξέρω αν υπήρχε παρόμοιο θρέντ, το έψαξα και δεν. Θα είχε έναν χαβαλέ όμως.
Εντάξει, ένα μεγάλο μέρος της μουσικής που ακούμε (punk θες? hardcore/metal/rock whatever) έχει τις ρίζες της είτε στην Αμερική, είτε στην Μεγάλη Βρετανία.
Ας προσπαθήσουμε να πούμε ποιά σκηνή προτιμούμε, παρακαλώ με επιχειρήματα. Όσο μεγαλύτερη ανάλυση, τόσο το καλύτερο.
Προσωπικά, τείνω ένα κλίκ (μόνο ένα κλικ όμως) προς την Αμερική. Εξηγούμαι.
Η Αμερική έβγαλε μερικές από τις πιο αγαπημένες μου μπάντες: DRI, Wipers, Descendents, Jerry's Kids, Ramones. Όμως κανένας, μα κανένας, δεν έπαιξε punk όπως οι Disorder, Chaos U.K, Discharge. Επίσης, μία από της αγαπημένες μου επιμέρους σκηνές είναι αυτή του "Britcore". Ηeresy, Joyce Mc Kinney Experience, HDQ, Depraved, άπειρες μπάντες γενικά, και ίσως η πιο υποτιμημένη σκηνή της ιστορίας. Kαι βεβαίως, αναφερόμενος σε street μουσικές, κανείς δεν έπαιξε Oi! σαν τους Βρετανούς. Ίσως είναι και η μοναδική "δικιά τους" μουσική. Όλες οι άλλες σκηνές/μπάντες από οποιαδήποτε χώρα, είναι πολύ λίγες συγκρινόμενες σε αυτό το είδος με τους Βρετανούς.
Όμως:
1) Οι Αμερικάνοι είχαν μία μεγαλύτερη ποικιλομορφία. Ναι, οκ, είναι ουσιαστικά ολόκληρη ήπειρος σε σχέση με την Μεγάλη Βρετανία, αλλά και πάλι μπάντες όπως οι Meat Puppets, Minutemen, Leaving Trains δεν θα μπορούσαν με τίποτα να βγούν από την Μ.Β.
2) Οι Αμερικάνοι, ακόμα και αν έπαιζαν φουλ σάπια (Siege, Deep Wound, Septic Death), είχαν έναν..."επαγγελματισμό". Υπάρχουν δίσκοι των Chaos U.K και των Disorder αλλά και πολλών ακόμα Βρετανικών συγκροτημάτων, όπου πραγματικά γίνεται ένα ΧΑΟΣ. Δεν καταλαβαίνεις τίποτα, δεν σου μένει τίποτα.
3) Μπορεί οι Βρετανοί να γέννησαν το post-punk, οι Αμερικάνοι όμως ουσιαστικά το τελειοποίησαν, περνώντας επιρροές από ψυχεδέλεια, folk, country, ότι μπορεί να φανταστεί κανείς.
4) Οι Βρετανοί βγάλαν και πολλές κούφιες μαλακίες-πολύ περισσότερες από τους Αμερικάνους, αναλογικά. Και επίσης, πολλά άρρωστα κινήματα (RAC) ξεκίνησαν από εκεί.
Τώρα, σχετικά με το heavy metal, εκεί είμαι με την πλευρά της Μεγάλης Βρετανίας. Ο πιο "ζεστός", "ανθρώπινος" ήχος που είχαν οι Βρετανικές μπάντες, σε συνδυασμό με την πιο street νοοτροπία, μου άρεσε πάντα πιο πολύ σε σχέση με το φαντασιακό/υπερβατικό στυλ των περισσότερων Αμερικάνων. Ίσως να ευθύνεται για αυτό το γεγονός ότι το heavy metal στην Βρετανία ήταν μία μουσική υποκουλτούρα της εργατικής τάξης, ενώ στην Αμερική ήταν περισσότερο μουσική της μεσαίας τάξης, δεν ξέρω. Αλλά προτιμώ χίλιες φορές π.χ. τους Satan/ Witchfinder General/ AngelWitch από τους Crimson Glory/Virgin Steele κτλ κτλ.
Ντισκας.
