Mahakala μια χαρά, θα το ήθελα αλλά δεν μπορώ να πω ότι πήραν κεφάλια. Τα καθαρά φωνητικά νομίζω ότι τους στερούν πάααρα πολύ αυθεντικότητα σε σχέση με την εποχή των σκιζμένων βόκαλς (ο αγάπης Kontan πρέπει να μου είπε καμιά δεκαριά φορές πόσο γαμάγανε παλιά που μοιάζανε με Iron Monkey). Επίσης, με κάθε καλή πρόθεση, τα λαθάκια του ντράμερ ίσως να χαλάσανε μια-δυο φορές το καλό αίσθημα που πάγαιναν να βγάλουν τα τραγούδια.

Μοδς μας αγκάλιασαν σαν ζεστή κουβέρτα με τον πηχτό τους ήχο, Λάμπρος με μουστάκι έδειξε για άλλη μια φορά πως τα ντραμς είναι πρώτα πώρωσις και μετά μουσικό όργανο, ενώ από κάτω οι θηλυκές θαυμάστριες προσπαθούσαν να καταλάβουν τι τις υγραίνει περισσότερο, το μουστάκι του ντράμερ, ή τα μελένια γκάζια που έβγαιναν από τα ηχεία.

(Είπες όμως θα το κόψεις ε;...)

Ο κόσμος δεν ήταν μελίσσι, ένεκα που το και το μαγαζί είναι μεγαλούτσικο, ένεκα και της τίμιας ποτιστικής βροχής όλο το χθεσινό βράδυ. Μου έκανε εντύπωση που οι γνώριμες καραφλομουσοαλητόφατσες ήταν σχετικά λίγες και κρυμμένοι στις γωνιές τους, ενώ στο κοινό είχε πολλά παιδάκια, ηλικίας πρωτοετούς, πράγμα ευχάριστο γιατί φαίνεται η νεολαία όχι μόνο ακούει λίγο ροκεντρολ άλλα γαμωπατάει και σε κανά λάηβ.

Λόρδοι 13 βγήκαν με καλούτσικο-προς-όχι ήχο, ο οποίος στην πορεία βελτιώθηκε, αλλά το θέμα δεν ήταν αυτό ή οι μια χαρά συνθέσεις τους...
Το θέμα ήταν ότι δεν μπορούσα να μην τους συγκρίνω με πριν 6-7-8.... χρόνια λαήβ τους στο Ροντέο όπου τότε έδειχναν να προσπαθούν για κάτι... και το κέρδιζαν. Χτες παίξανε μια χαρά τίμια αλλά, έδειχναν σαν μην καβλώνουν πλέον και τόσο με τα τραγούδια τους.

...ή αυτό... ή εγώ ήμουν πολύ απασχολημένος να μιλάω με φίλους και γνωστούς, να γελάω με τον ερωτικό μου ντράμερ Ντίνο που είχε χάσει την αίσθηση του χρόνου, καθόταν ακίνητος για ένα λεπτό και γυρνούσε και μου έλεγε "μαλάκα, μεγάλο τραγούδι, πόση ώρα το παίζουν, κανά τέταρτο;".... (Μπέρνη έχασες!)....ή να κάνω τον φανμπόη στους Μοδς και να λέω στον Δάνη πόσο δεν μπορώ να διαχειριστώ που κρεμάει το μπάσο στις κάλτσες, με αφοπλιστική απάντηση... "δεν με βολεύει αλλίως ρε μαν..."

Γενικά ωραία νύχτα, καλές κραιπάλες, ακόμα καλύτερη διάθεση, ο Ντίνος ακόμα να ξενερώσει, σκέφτομαι να μπω σε καμιά τράπεζα με φλόμπερ να σηκώσω λεφτά να πάρω κανά καινούριο μπάσο, και αυτά. Όσο υπάρχει ηλεκτρισμός, υπάρχει ελπίδα.