...και δικό μου αγαπημένο.
Εγώ αγαπάω και τις δύο εποχές πάντως. Στην πεντάδα αγαπημένων κομματιών τα 3 είναι με Τζόνσον. Του οποίου το στυλ μου αρέσει πολύ και είναι τεράστιο θέμα που κατάφερε να φέρει μια τόσο χαρακτηριστική σφραγίδα στην μπάντα. Βέβαια από τα μέσα 90ς και μετά η φωνή του είναι ξεχαρβαλωμένη αλλά είναι συμπαθέστατη μούρη.
Δύο outsider σε σχέση με τα πασίγνωστα άσματα που είναι στην πεντάδα λοιπόν:
Από τις πρώτες μπάντες που αγάπησα, την εποχή των Scorpions του Blackout και του Love at First Sting, σκατό του δημοτικού. Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά να σκέφτομαι ότι "αυτό είναι ένα φανταστικό συγκρότημα, μου αρέσει κάθε τραγούδι τους που ακούω", το οποίο μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση.
Το Dirty Deeds ήταν μέσα στα πρώτα CD που είχα (δισκάρα) αλλά εν τέλει το αντάλλαξα με τον αδερφό μου για το Crossover των D.R.I., την εποχή που διψούσα απεγνωσμένα για ΘΡΑΣ και το συγκεκριμένο το λιμπιζόμουν από την δισκοθήκη του καιρό.
