Ένσημαwave 2012 λοιπόν.

Unisonic: Φρικτός ήχος, 2 κομμάτια Helloween (I want out, March of Time), τα δικά τους βαρετά. Βαρετοί γενικά.

Paradise Lost: Xειρότερη εμφάνιση έβερ, ο Holmes δεν την πάλευε με τον ήλιο, ούτε η φωνή του, εκτελέσεις ψόφιες, μικρό σετ γεμάτο χιτάκια, ήχος ίσως και χειρότερος από πριν.

Machine Head: Μάλλον η καλύτερη εμφάνιση της ημέρας, αλλά εμένα δε μ'αρέσουν τα τελευταία τους, οπότε κουνήθηκα μόνο στο Old και το Davidian. Φαντάζομαι η πιτσιρικαρία που κατέβηκε για αυτούς θα έχυσε πάνω της γιατί όπως και να το κάνουμε, έχουνε όλα τα στοιχεία που κάνουν μεγάλη μια trendy metal μπάντα.

Ozzy και φίλοι για πάντα (copyright Ra Pariah): Η φωνή του Ozzy άρχισε να μην την παλεύει από το Bark at the Moon το οποίο ήταν το ...πρώτο κομμάτι του σετ. Γενικά δυσκολευόταν ακόμα και να μιλήσει. Έκανε τα δικά του βέβαια με τους κουβάδες και τις μάνικες και το παρκινσονχενμπάνκι του, αλλά η μπάντα του ανύπαρκτη, ειδικά ο μπασίστας περισσότερο έκανε σβούρες παρά έπαιζε. Gus G ψιλοαξιοπρεπής πάντως. Μετά ανέβηκαν οι φίλοι του κάτι Zakk Wyldes και Slashs και κάνανε το κομμάτι τους ενώ εμφανώς βαριόντουσαν, ο ουρανός σκοτείνιασε όμως όταν ανέβηκε ο Geezer Butler και μόνο η εισαγωγή του ΝΙΒ ήταν ένα highlight από μόνη της. Σετ μιάμιση ώρα γιατί ο Οζυ εμφανώς δεν την πάλευε, καλή αρπαχτούλα.

Διοργάνωση κλασική Ντιντι, στη μικρή σκηνή όλο το φεστ, γενικά ένα χάλι, κρατάμε μόνο ότι είδαμε τον Ozzy (μάλλον) για τελευταία φορά.