Αυτό που λέτε για τη φετιχοποίηση της εικόνας ισχύει εν μερει, και ξέρετε πως σίγουρα δεν ισχύει για τον καλκι (αν όχι και για εμένα). Πολύ απλά γιατί ένα φλεγόμενο κτίριο μπορεί να είναι οτιδήποτε, από ένα σπίτι μέχρι μια τράπεζα ή ένα υπουργείο. Σίγουρα υπάρχουν πολλά άτομα που καυλώνουν στη θέα των (κάθε) φλεγόμενων κτιρίων, μόνο και μόνο επειδή, λόγω εξαρτημένων αντανακλαστικών, τα έχουν συνδέσει με επαναστάσεις και εξεγέρσεις. Για παράδειγμα με το δεκέμβρη, που είναι και πρόσφατος (ναι, είναι κι ας μην του φαίνεται). Εγώ πάλι θα μείνω στην πολιτική διάσταση του θέματος: το ότι υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που χθες αμφισβήτησαν το ιερό και όσιο της ιδιοκτησίας και της βίαιης επιβολής των πολεοδομικών προτύπων στη μητρόπολη, είναι για μένα θετικό, γιατί αποτελεί μέρος των προταγμάτων μου. Η συνοπτική διάλυση της πατριωτικής πανήγυρης μπροστά στο γνωστό μπουρδέλο είναι άλλο ένα θετικό του χθες. Η βίαιη σύγκρουση με όψεις του υπάρχοντος είναι απόδειξη μιας κάποιας υγείας, είναι σαν το πολύ κρύο: τσούζει, αλλά πρώτα απ' όλα είναι καθαρή ατμόσφαιρα.

Ναι, η αρνητικότητα που εκφράσθηκε χθες πιθανότατα δεν είναι συνειδητή. Αλλά σε αυτό διαφέρουμε με κάθε είδους καθοδηγητές: πιστεύουμε και στο ένστικτο. Άλλες φορές μας προδίδει, άλλες το προδίδουμε.