Ούφ,ένα διάλλειμα από το ατελείωτο κάψιμο στην δουλειά.

Δεν μπορούσα να διαλέψω ανάμεσα στην (ατελείωτη) δισκογραφία των Fastbacks. Είναι μία από τις αγαπημένες μου μπάντες, εντελώς άγνωστοι στην Ευρώπη, αλλά με πολύ μεγάλο κοινό στην Αμερική.
Η ιστορία τους ξεκινάει μόλις από το 1979, είναι μία από τις πιο ιστορικές punk μπάντες της Αμερικής, θεωρούνται ως οι "Βuzzcocks των ΗΠΑ", και παρόλη την καταγωγή τους από το Seattle, δεν τα κατάφεραν ποτέ να γίνουν τεράστιο όνομα. Γιατί, τεράστια μπάντα είναι.
Στο post μου για τους Excessories ανέφερα (κάποια από) τα μέλη που έχουν περάσει από τους Fastbacks, και όλοι έκαναν μπάντες που έγιναν πολύ πιό γνωστές από αυτούς.
Το Zucker το επέλεξα καθαρά στην τύχη. Οι συνθέσεις είναι όλες εκπληκτικές, μελωδικές, όπως σε κάθε δίσκο των Fastbacks.Απλά αυτός, θα είναι και πιό βατός για κόσμο που δεν έχει ιδιαίτερη επαφή με το punk rock.Έχει μία μεγαλύτερη Pop ευαισθησία.
Όπως και να έχει, αποτελεί ένα από τα soundtrack, εκείνων των καλοκαιριών, στα τέλη 90ς/αρχές 00ς, που φέρνουν στο μυαλό τόση γαμημένη νοσταλγία για τόσες γαμημένες ανέμελες στιγμές....