Χαχαχαχα. Τα εχω δει τα αφιερωματα της lifo ωσαν blast from the past.
Καταρα στο λαδεμπορα, οξω πουστη απ'την παραγκα, γαμω την ατυχια μου γαμω σε συνδυασμο με το τσιφτετελι και τις στολες και την καουκα και το καλιαρντο.
Ξεχνατε οτι ειμαι βαμπιρι και την προλαβα σε ηλικια που μπορουσα να κατανοησω σε τι αναφεροταν.
Αν την γουσταρα για ενα πραγμα περαν του υφους που μ ταιριαζε με τον χαβοκικο μου χαρακτηρα, ηταν για το γεγονος οτι οταν εχωνε τα εδινε σε ατομα που ηταν στην κορυφη τους εκεινη την εποχη και οχι σε παρατραγουδα για τα οποια ειχε συνηθως προστατευτικη διαθεση. Τεραστια διαφορα απο την μιζερια και την κλαψα της σημερινης αηδιας που μας βομβαρδιζει.
Ο ποκοπικος την κυνηγησε ασχημα.
Εχω διαβασει και τα βιβλια της, την αγαπω περισσοτερο εκει.
