Και ειχα πρασινη "μελοντικα". Ο μπρο κοκκινη και ηθελε να ανταλλαξουμε, αλλα η δικη του ηταν μεσα στις δοντιες και σιχαινομανε.
Πράγματι, ο καιρός ήτο θαυμάσιος. Ένας καιρός ηδονικός και, όπως λέγουν, θείος. Ο ήλιος έλαμπε καταυγάζων και θερμαίνων τα πάντα – τον ουρανόν, την θάλασσαν, το υπερωκεάνειον, τους επιβάτας. Όλοι σχεδόν ήσαν χαρούμενοι.