Δεν εστιαζω στο τελευταιο μερος της προτασης σου, σνομπαρω επιδεικτικα μουνοπανα που στο σχολειο ηταν αρχιδια, και πιθανοτατα ειναι ακομα.
Αλλα αν αρχισες να ευχαριστιεσαι τη ζωη στο πανεπιστημιο, κατι δεν παει καλα. Τα παιδικα μου χρονια, και των περισσοτερων (περαν οσων ειχαν δυσκολιες λογω αλλων καταστασεων), ειναι γεματα απο αθωωτητα και ξενοιασια, αν δεν σου λειπει αυτο εστω και λιγο, αλλος εχει το προβλημα, οχι εγω.
