Λοιπόν, είναι ένας τύπος που έχει 45αρήσει, επιτυχημένος φουλ, ο οποίος τα έχει δει, γευτεί και κατακτήσει όλα, αλλά νιώθει παρ’ ολ’ αυτά τη ζωή του άδεια, και αρχίζει ωα ψάνχει το νόημα της ζωής … Στην αρχή πάει σε ψυχολογό, κάνει ψυχοθεραπείες για χρόνια, αλλά αρχίδια, το νόημα της ζωής δεν το βρίσκει ή δεν του το λένε, τεσπά το αφήνει το θέμα ψυχο-….
Πλακώνεται μετά στις εναλλακτικές θεραπείες , κάνει ότι υπάρχει, αλλά ούτε αυτά τον ικανοποιούν, και όταν ρωτάει τους γκουρούδες: «τελικά θα βρω το νόημα της ζωής μέσα από αυτό;» του τα μασάνε. Τα εγκαταλείπει και αυτά…
Το ρίχνει στην Ορθοδοξία, μοναχισμός και ασκητισμός, εξομολογήσεις, φανάρι, άγιο όρος, Σινά κλπ...αλλά ούτε ο χριστιανισμός του δίνει απαντήσεις για το νόημα της ζωής στο μάταιο κόσμο τούτο….
Εν τέλει, αποφασίζει να πάει στο Έβερεστ να βρει το Δαλάι Λάμα, το πιο σοφό άνθρωπο επί γης, όλοι το λένε…..
Πουλάει την περιουσία του, περνάει χίλιες κακουχίες, και μετά από ένα εξοντωτικό ταξίδι (α λα Κόναν) φτάνει στην κορυφή του Έβερεστ, στην πόρτα του κάστρου του Δαλάι Λάμα… την ανοίγει (όχι α λα Κόναν=crucial) και στο βάθος μιας απέραντης εσωτερικής αυλής βλέπει το Δαλάι Λάμα καθισμένο πάνω σε μια μαξιλάρα να καπνίζει το μπουρί της σόμπας….
Γονατίζει με σεβασμό, και ρωτά «Ω, μέγα Δαλάι, ήρθα από τόσο μακριά, να σε ρωτήσω κείνο που με βασανίζει, και που συ μόνο μπορείς να μου πεις: ποιο είναι το νόημα της ζωής;»
Ο Δαλάι τραβάει μια γερή απ’ το μπουρί, του δείχνει ένα δεντράκι εκεί στην αυλή, και του λέει αργά αργά μέσ’ τη χασισόνταγκλα
- «τοοο…το δέντρο…»
Ο άλλος παραξενεύεται και απογοητεύεται, και παίρνει το θάρρος να ρωτήσει:
- «Μααα…μα είναι το νόημα της ζωής το δέντρο…;
Ο Δαλάι ξανακοιτάζει το δέντρο, τραβάει άλλη μια καλή, το σκέφτεται λίγο…
- «……δεν είναι, ε;»
