1. "Second to Sun" 4:04
2. "Fictitious Glide" 4:53
3. "Fraudulent Cloth" 3:24
4. "Live and Live Again" 3:39
5. "Faux King Christ" 4:02
6. "Tortoise the Titan" 3:40
7. "When the Beast" 4:57
8. "Third Person" 4:08

Γενικά εγώ παιδιά πιστεύω ότι είναι ένας δίσκος που στέκεται επάξια για το όνομα των Atheist. Δεν ήταν κάτι που το περίμενα είναι η αλήθεια και από τα Live ήμουν ξενερωμένος από τους κιθαρίστες όμως ο δίσκος θαρρώ στέκεται μια χαρά. Το αρνητικό του νομίζω είναι τα φωνητικά, κατά τα άλλα υπάρχουν κομμάτια που αν μου λέγαν ότι είναι από την εποχή του "unquestionable..." θα το πίστευα. Δεν συγκράτησα κάποιο κομμάτι, όχι ότι τον άκουσα και πάνω από 2 φορές, αλλά αυτό που μου έμεινε ήταν τα riffs του πρώτου κομματιού και το πόσο χάλια γίνεται να είναι το 3ο κομμάτι. Πριν 4 χρόνια θα τον άκουγα αρκετές παραπάνω φορές και θα ήμουν χαρούμενος.

Σε μια κρίση των μαντικών ιδιοτήτων μου βέβαια οι Atheist δεν έχουν και πολλά να πούνε εν έτει 2010 πράγμα που θα οδηγήσει στο να πει ο κόσμος ότι είναι απλά ένας καλός δίσκος και μετά από κανα χρόνο να ξεχαστεί. Ξέρω ότι το "δεν έχουν να πούνε πολλά" ακούγεται εκνευριστικό αλλά το λέω περισσότερο σε φάση "κατά_πόσο_μετά_από_κάποιο_καιρό_θα_βάλω_τον_τάδε_δίσκο_να_παίζει". Για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει ο δίσκος να έχει το "κάτι νέο" ή καλό promotion. Και αυτός ο δίσκος δεν νομίζω να έχει κάτι από τα δυο. Είναι απλά ο comeback δίσκος των Atheist που στέκεται καλά αλλά και χωρίς αυτόν τα πράματα θα ήταν ίδια. Η μόνη διαφορά είναι ότι θα τον παίζουν στα Live και θα παίζουν λιγότερα παλιά.