μου κάνει εντύπωση πως τα άκουσα, όλα φρέσκα πράγματα (σχεδόν, τώρα που τελειώνει και το έτος)
των october tide σχετικά καλό, αλλά κάτι του λείπει ρε παιδί μου.. τα φωνητικά παρα είναι ουγκ, βαριά και απρόσωπα, και τα κομμάτια καθώς αλλάζουν είναι σαν να μην αλλάζουν.. στα προηγούμενα είχαν πιο μπροστά τις κιθάρες ξερωγώ, δεν ξέρω, είχαν πιο πολύ μελωδία - εδώ είναι πιο πολύ μπρουμμμ.. βάρος και έτσι... και όχι κάτι άλλο να ξεχωρίζει και πολύ... αλλά γενικά φόρος τιμής στους october tide

mar de grises - καλή φάση... μου φάνηκε γενικά πιο μελωδική και μεστή η δουλειά τους τώρα (ας μιλήσω σαν παραγωγός (που είμαι..)) - αλλά και πάλι στο tatterdemalion express (κάπως έτσι) είχε πιο πολλά ξαφνικά πολύ πολύ εμπνευσμένα ξεσπάσματα - εδώ νομίζω πως είναι πιο προβλέψιμοι... σε κάποια φάση (σαν ατμόσφαιρα) μου θύμησαν τους daylight dies - ίσως επειδή είναι λίγο πιο φαστ απο το ταττερντεμάλιον (το προηγούμενο δεν το έχω ακούσει)

τους in mourning τους άκουσα επειδή στο προαναφερθέν october tide τραγουδούσε ο τραγουδιστής (τρουβαδούρος!) αυτών, και μου κίνησε την περιέργεια, ειδικά όταν διάβασα ότι δεν είναι και τόσο καλός στους o.tide όσο στους δικούς του... αλλά τέλος πάντων, είναι αρκετά έως εντελώς άλλη φάση, πάντα κατά την άποψή μου, είναι πολύ πιο επιρρεασμένος απο γενικότερο heavy metal ο δίσκος, πιο μελωδικός, με πιο ζωντανά riffs, όχι και πολύ doomy διάθεση - όπως τον συγκρίνουν και άλλοι με τυπικό σουιδικό μελωδικό death metal - εμένα μου φάνηκε ακόμα πιο power ας το πω έτσι... (ατμοσφαιρικά μιλάω...)