Στην οποία απεργία της Τετάρτης το ΠΑΜΕ κατεβαίνει στην Ομόνοια.
Εγώ συμφωνώ απόλυτα με τα συμπεράσματα του κειμένου και είμαι ενάντια σε κάθε αυταπάτη, γι αυτό και ψηφίζω συριζα πλέον.
Στην οποία απεργία της Τετάρτης το ΠΑΜΕ κατεβαίνει στην Ομόνοια.
Εγώ συμφωνώ απόλυτα με τα συμπεράσματα του κειμένου και είμαι ενάντια σε κάθε αυταπάτη, γι αυτό και ψηφίζω συριζα πλέον.
Κοίταξε, είσαι Σοβιετικού τύπου αυτοματισμός οπότε δεν μπορώ να σου πάω πολύ κόντρα. Είναι σαν να προσπαθώ να συζητήσω με το αυτοκίνητο μου, καταλαβαίνεις.
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Σύρε γαμήσου ρε σταμάτη έχεις καταντήσει εντελώς σκατόφλωρος πια!
Σε παρακαλώ ηρέμησε. Πες μου ξανα μονάχα με ποιους δε θα δεχτείς να συνεργαστείς εκλογικά, γιατί με νοιάζει πάρα πολύ.
Αν αφαιρέσεις το πλαίσιο στο οποίο λέγονται αυτά τα πράγματα, την "πρόσκληση"/τζίφρα του ΠΑΜΕ και το αντι-ΚΚΕ φίλτρο που εμποδίζει κάποιον να διαβάσει νηφάλια, οι απαντήσεις στα σοβαρότατα ερωτήματα του κειμένου δεν είναι καθόλου απλές. Και η απάντηση δε μπορεί να είναι «τι έχουν να χάσουν».
άλλο το "είναι ακατόρθωτο αυτό που λέτε" και άλλο το "αστικού τύπου έμπνευση".
Αν το εγχείρημα αποτύχει, το σωματείο απλώς γεμίσει χρέη και εμφανιστεί ένας νέος εργοδότης που αγοράζει τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί, τότε εκ του αποτελέσματος ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο ακούγονται περίεργα.
ο εργοδότης θα αγοράσει την εταιρεία στον πλειστηριασμό για ένα κομμάτι ψωμί αν το επιθυμεί.
Η αυτό ή θα στηρίξεις ένα κόμμα για να αλλάξει τις παραγωγικές σχέσεις και μετά να σου πει :
''Ψηλέ όλα κομπλέ με το εργοστασιάκι, είσαι έτοιμος, μπες και κάντα πουτάνα όλα ''
Ε, «μπορείς χωρίς αφεντικά»; Τι συζητάμε τότε;
Δε γίνεται να κάνεις πολιτική ετεροκαθοριζόμενος απο το ΚΚΕ. Όσο δεν υπάρχουν σαφείς ερωτήσεις στα αυτά ερωτήματα, τόσο τα εγχειρήματα όσο φιλόδοξα και να'ναι μπατάρουν, οι εργάτες μένουν στον αέρα (βλ. FLOKADAM, «προβληματικές επιχειρήσεις» τη δεκαετία του '80, το λέει στο κείμενο), κάποιος άλλος κερδίζει και η πολιτική κενότητα του κάθε VidnaObmana είναι ακόμα πιο θλιβερή. Είμαστε αυτόνομοι, αυτόμονοι, αυτοδιαχειριζόμενοι, σιχαινόμαστε το ΚΚΕ, δεν έχουμε κανένα πλάνο, στο δια ταύτα δεν έχουμε να πούμε τίποτα, είμαστε άχρηστοι για κάθε κίνημα, το πολύ πολύ «στρατηγικά» να πάμε να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό θέλουμε;
Κάποια στιγμή εκτός από τις ιδεοληψίες και τα κομπλεξ του καθενός πρέπει να δουμε τι δουλεύει και τι όχι.
πίνκαρα γαμώτο
"I am Ubik. Before the universe was, I am. I made the suns. I made the worlds. I created the lives and the places they inhabit; I move them here, I put them there. They go as I say, then do as I tell them. I am the word and my name is never spoken, the name which no one knows. I am called Ubik, but that is not my name. I am. I shall always be."
www.monolith.gr