Εδώ τα λέμε για το νέο Soundgarden (σώπα).
Συνεχίζει ακριβώς από εκεί που τέλειωσε το down on the upside, οπότε όποιος περιμένει Post-sabbath-ικούς ύμνους ας μην του τρέχουν τα σάλια.
Παρόλαυτά δεν κυριαρχεί καμμιά μετριότητα εδώ. Για την ακρίβεια η μπάντα ακούγεται σαν να μην διέλυσε και ποτέ.
Προφανώς και το κλειδί για τη νέα προσπάθεια είναι ο αγαπημένος σαπιοκοιλιάς Kim Thayil με ριφφολογία που ακόμη μια φορά παραπέμπει 4 δεκαετίες πίσω στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου (ακούστε Blood on the Valley floor).
Και ο Cornell άφησε timbaland, disneyland και λοιπά πίσω επιστρέφοντας στο φυσικό του σπίτι. Ακούγεται μια χαρά!
Δεν είναι τέλειο κάνοντας μια κοιλιά προς το τέλος αλλά ούτε απλά αξιοπρεπές το λες.
Πολύ καλύτερο απ'το Alice in Chains τηρουμενων των αναλογιών