42
Printable View
42
τωρα αυτο ειναι κριτικη δισκου?
όχι.Quote:
Originally Posted by freak brother
είναι το μεταλχάμερς της καρδιάς μας. :grin:
Αφού μιλάει για γκλικι - γκλικι στις κιθάρες και για σχεδόν τελετουργικό ντουντουμ - τουτουμ στα τύμπανα.
Σαφέστατα και είναι κριτική δίσκου.
Η μονή μαλακία είναι ότι με αυτή την κριτική καποιος θα πει σιγα τους μαλάκες και το δίσκο τους αλλά μαλλον είναι καλοι τυπάδες γιατί ρεύονται και κλάνουν αρα είναι σαν εμας.
εντιτ γιατί έχουμε και σοβαρές απαντήσεις.
Ο δίσκος είναι πολύ ωραίος. Κάποιος θα πει ότι δεν είναι κατι το καινούργιο. Ισως γιατι οι Primordial σταθερά βγάζουν καλούς δίσκους και έχουν ένα κάπως παγιωμένο ύφος με συνεχόμενους καλούς δισκους (για μένα εξαίρεση το The Gathering Wilderness καθώς είναι ένα σκαλί πιο κάτω από το Calm before Sotrm και κυρίως το To the Nameless Dead). Ο Alan ακούγεται πιο εκφραστικός(?) βγάζει πιο πολύ συναίσθημα(?) κάτι τέτοιο (το διάλειμα με Blood Revolt καλό του έκανε). Σαν μουσική είναι λίγο πιο αργή σαν σύνολο και βγάζει έναν περισσότερο πεισιμισμο, έχει μια πιο διάχυτη ατμόσφαιρα.
Λεγοντας οτι κανει για ΚΤΕΛ ο δισκος, εννοω οτι ειναι ταξιδιαρικος και οτι δεν κουραζει σε ενα μεγαλο ταξιδι.
Ειναι ωραιος δισκος συνολικα, πολυ καλη δουλεια στα φωνητικα.
Πολύ καλή δουλειά όντως στα φωνητικά και αναμένω από Alan να κυκλοφορήσει τη νέα του δουλειά με Plagued. Ο δίσκος όμως δε μάρεσε, ναι έχει τις καλές του στιγμές, ναι για κάποιους μπορεί να είναι δισκάρα, ΑΛΛΑ όταν έχουν προηγηθεί ένα Gathering Wilderness και ένα To The Nameless Dead η λέξη απογοήτευση, βαριά κουβέντα αλλά ναι, σου χαμογελάει από την γωνία. Ποτέ δεν έχω δηλώσει απογοητευμένος από δίσκο τους, ίσα ίσα. Και τους παρακολουθώ από Imrama.
Αυτά έλεγα όταν το πρωτοάκουσα, ούτε με τα 2 τραγούδια που είχαν διαρρεύσει ενθουσιάστικα, αυτό λέω και τώρα που το άκουσα πολλές και συνεχόμενες φορές. Δυστυχώς απλά καλές στιγμές. Το ότι είναι δισκάρα σε σχέση με άλλα συγκροτήματα είναι σίγουρο, με την καμμία όμως για Primordial.
Δεν είναι άσχημος ο δίσκος, αλλά έχουν αρχίσει και "κολλάνε". Προσωπικά, σε σημεία με κούρασε.
Mouth of Judas και Death of the Gods νομίζω ξεχωρίζουν
Έχει κάποια βαρετά κομμάτια. Κρίμα. Αγαπημένο μου το εναρκτήριο είναι.
Γενικά τείνω και εγώ προς την κατάληξη ότι είναι ένας απλά_ωραίος_δίσκος, αλλά δε μου βγαίνει και από το μυαλό η ιδέα ότι αυτά τα κομμάτια μπορούσαν να τα γράψουν χωρίς να ιδρώσουν και ιδιαίτερα. Δεν πιστεύω ότι θα μείνει και στην ιστορία.
Το Gathering Wilderness και μονο το The Coffin Ships να ειχε θα ηταν τελειο!
Για το νεο πιστευω οτι εχει καποια ΠΟΛΥ καλα κομματια (το mouth of judas χυνει στη μαπα μας) και καποια βαρετα..ωραιο γενικα δλδ αλλα τπτ το αριστουργηματικο
Αυτό είναι το κακό με το gathering wilderness, ότι έχει το καλύτερό τους κομμάτι ever και μόνο γι' αυτό θα τον βάλεις να τον ακούσεις.
Ο δίσκος είναι φοβερός, στα πλαίσια της αξιοθαύμαστης σταθερότητάς τους σε ποιοτικές συνθέσεις. Το σκαλί παραπάνω όμως δεν. Το nameless νομίζω ότι είναι ο δίσκος που δεν ξαναφτάνεται.
Sons of Morrigan είμαστε. :dfinger:
εγώ παιδάκια μου δεν τον έχω ακούσει ακόμα, θα τον ακούσω το βραδάκι.
τα αγαπημένα μου δισκάκια είναι βεβαίως το gathering και το journey's end.
δεν μπορώ να ξεχωρίσω.
το αγαπημένο μου κομμάτι όμως είναι αυτό
:touched::touched::touched: Με συγκίνησες ρε Κρούξε, αυτό είναι και το δικό μου. Μέταλ ινβέιντερ συλλογή την εποχή που βγήκε ο δίσκος, πρώτη επαφή μαζί τους. Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έχω ακούσει ένα κομμάτι (κ τόσο μεγάλο ε) επτά οχτώ συνεχόμενες φορές από πρώτη επαφή, ανατριχίλα, ιδρώτας, άλλαξε η μουσική μου κοσμοθεωρία μετά.
Δεν τον έχω ακούσει το καινούργιο και δε με πολυψήνει γενικά όπως με όλες τις αγαπημένες μου μπάντες όταν μυρίζομαι λέβελ ντάουν. Δηλαδή καιρός τους είναι να βγάλουν και κάνα μέτριο, για πόσο πια? Φέτος έβγαλαν και οι Moonsorrow ψιλοαδιάφορο δίσκο, όλα τα καλά τελειώνουν κάποια στιγμή.
Ο δίσκος παίζει συνέχεια, πλέον. Από το πρωί, που ανοίγει το μάτι, μέχρι το βράδυ, στο repeat, όσο δουλεύω εργασίες στο pc ή μελετώ (συνέχεια δηλαδή)...και μετά στο mp3 player για να με πάρει ο ύπνος. Τα συμπεράσματα δικά σας! :pink:
Δε συγκρίνεται με τους 2 προηγούμενους δίσκους αλλά χαλαρά το βλέπω ανάμεσα στους καλύτερους της χρονιάς. Πάλι καλά να λέμε βασικά που επέστρεψε ο O' Laoghaire και οι Primordial παρέμειναν Primordial. :pink:
Ο "ξεφτισμένος" ήχος είναι κάβλα όπως και το ξεκίνημα του God's old Snake που μ'εχει καταστοιχειώσει λέμε..
Παραθέτω το παρακάτω και δεν λέω τίποτα άλλο:
We stood on the shoulders of giants
Like atlas with the burden of faith
We clasped our hands in praise
of a conqueror's right to tyranny
This is a language that has not passed
Our lips in one thousand years
So heretics I call to you
Partisans stand as one
Rebels raise your voices
If not then all is lost
This is the death of the Republic and make no
mistake
The senate is lost and Zeus is laughing
So Mars God of war can you send a lightning bolt
To smash the temple of the blind
The Tiber is over flowing with the blood of
innocent men
And so we stood, among thieves, liars and
murderers
Whose names shall live in eternal rest and infamy
Disgraced kings enshrined with their pious men
Who ruled us all with the bloodied spear of destiny
You knew my name before I was born
You knew my death from the moment it passed my
lips
This is the death of the Republic
Dead and gone with Pearse in the grave
Haunted to the end by the ghosts of Connolly's army
Skeletal fingers on the trigger of Collins' demise
And Parnell's dreams are turned to nothing but dust
"And I say to my people's masters: beware, beware of the
thing that is coming, beware of the risen people, who shall
take what we would not give.
Did ye think to conquer the people, or that law is stronger
than life and than men's desire to be free?"
Ειδικά αυτό το σημείο....Quote:
Originally Posted by Roswell47
