Printable View
Spectral Lore - II
©2008 Self-Released
http://www.electricrequiem.com/iMedi...1024.cover.jpg
01. Introitus
02. The Thorns That Guide My Warpath
03. Towards The Great Crossroad
04. Leaving The Stars Far Behind
05. Recoiling Beneath The Waves
06. Through An Infinite Dreamscape
07. To Wither In Silence And Dismay
08. Where Nature Will Not Ever Yield To Man
Κριτική στο Electric Requiem Magazine
Μακροσκελέστατο review αυτό εδώ ε.
Ειπώθηκαν πολύ περισσότερα απ' όσα χρειάζονταν για να καταλάβει κανείς τι παίζει εδώ και το κακό είναι πως γίνεται χωρίς επιτυχία τελικά.
Πολύ απλά βάλτε τον δίσκο κι ακούστε Spectral Lore.
Αυτά που λέει η κριτική όμως είναι πολύ πιο σημαντικά από το να σε κάνει να καταλάβεις απλά "τι παίζει εδώ"! Αυτό το κάνει και το εμπιθρι. Εγώ την πρώτη φορά που το διάβασα πάντως είπα "τι μαλακίες είναι αυτά, που είναι το ΜΕΤΑΛ" αλλά ειλικρινά μετά από 1-2 μήνες έπιασα τι λέει στην εντέλεια.
Ήρθε η σειρά του και κυκλοφόρησε σαν digi, νέο artwork κτλ από την εταιρία που έβγαλε και το Ι. Silver press εννοώ, όχι cdr
βάλε και ένα εξώφυλλο ρε άνθρωπε.. μισές δουλειές! = D
http://i8.photobucket.com/albums/a40...leeve1copy.png
βαλε και εσυ καμια φωτογραφια απο τα cd να δουμε και τα ενδοτερα, τι να λεει αυτο που εβαλες?
Φθόγγον (εμπίπτει στο κλιτικό σύστημα της Ελληνικής αυτό, τελικά; :P), ξέρεις τι πρέπει να κάνεις! :grin:
Spoiler
Κατά τ' άλλα, όπως σου εκμυστηρεύθηκα πρόσφατα το δεύτεςρο πόνημά σου δεν το 'χω ακούσει ακόμη. :oops: Συνεπώς, κρίσεις/αποθεωτικές γνώμες κ.ο.κ. κατόπιν της ακροάσεως μόνον! Να πω εδώ, πάντως ότι το πρώτο όταν επανακυκλοφόρησε είχε και γαμώ τα digi και γενικότερα αισθητική υψηλού επιπέδου.
Το εξώφυλλο τι συμβολίζει; Έχω κάποιες ιδέες. Ποιός το ζωγράφισε;Quote:
Originally Posted by phthoggon
γουόμ σόρυ δεν υπάρχει το στάφ ακόμα, βιάζεται ο κινέζος να ανακοινώσει και ακόμα δεν ξέρω αν μου έχει στείλει τίποτα καν. Ρα εμείς τα είπαμε, κάρχαρτ, δες εδώ:
http://www.bvierling.com/
Είναι ωραίος ο τύπος, έχει κάνει και το εξώφυλλο σε έναν από τους πιο αγαπημένους μου δίσκους, αυτόν. Τα υπόλοιπα δε τα λέμε από δω, χάνεται ο ΜΥΣΤΙΚΣΜΟΣ (δεν είναι και δύσκολο πάντως, κοίτα το tracklisting για αρχή!!)
Προφανώς και το εξώφυλλο συμβολίζει μια κοπελιά με άσπρα κάνει τη δύσκολη σε έναν τύπο με κόκκινα που την πλησίαζει.
Ο άνθρωπος περπατεί μοναχός το μονοπάτι της ελευθερίας του, ψάχνει να την βρει, ψάχνει να είναι λέφτερος, σέρνει σταυρό, γολγοθά ανεβαίνει, αλλά δεν θα την βρει, δεν θα είναι ποτέ ελεύθερος, αφού είναι πάντα πίσω του, ο άνθρωπος θα είναι πάντα δέσμιος της αναζήτησης μιας ελευθερίας που ποτέ δεν θα βρει, το εξώφυλλο συμβολίζει την μάταιη αναζήτηση της ελευθερίας, την ιδέα την αναζήτησης αλλά και τον χαμένο προορισμό, δεν υπάρχει κάτι να βρεθεί. Ο κομμουνισμός, κάθεται πάνω στα τραχιά σίδερα της φυλακής του, κοιτάει πάντα από μακριά τις εξελίξεις, θυμωμένος, χαμηλά και πολύ πίσω από όλους, ετοιμάζεται να αναγεννηθεί σαν το μυθικό πουλί, τον Φοίνικα, και να φέρει ξανά τον άνθρωπο στο σωστό δρόμο, όχι αυτόν που βαδίζει σήμερα, έναν άλλον δρόμο.
Ο Ολυμπιακός έχει διαλυθεί.
by Mitsmann Publications
Όπως πάντα ο Γουόμ βιάζεται. :grin:
γκουαχέμ, :oops:
Spoiler
Ωραία! Θα πληρωθείς καλά το Σάββατο!!! Βάλε και μια κόπια από τούτο. :D
έτσι, το ταγκ επιβεβαιώνεται :dfinger: (το δεύτερο ντε)
des pm ...
δύο πμ δες!
SPECTRAL LORE "II" (Temple Of Torturous) cd 12.98
The first we heard from Greek one man ambient black metal horde
was on a split with Swedish psychedelic black metallers Underjordiska,
then offering a washed out black ambient counterpoint to
Underjordiska's furious spaced out black buzz, so when we finally got
this cd in, a digital reissue of a long out of print cassette, we were
expecting another disc of washed out ambient blackness, and while
there is a bit of that present, Spectral Lore knocked our blocks off
with this collection of totally intense, outsider avant black metal
buzz.
After a two minute intro of delicate acoustic guitar, SL explode
into a 24 minute epic, all stumbling crunch and grind in the
beginning, before slipping seamlessly into soaring majestic epic
buzzing black metal. The drums and vocals mostly buried beneath the
frenzied riffage, weirdly minor key, haunting and space-y but
thrashing and black and grim, until the sound shifts, getting muddy
and murky, a loping midtempo pound that quickly shifts again, and
stretches out into some woozy psychedelic folkiness, all warm buzzing
guitars and crystalline melody, soaring strings, totally tranquil and
dreamlike, before exploding in another frenzy of tangled and gnarled
blackness, and so it goes, slipping back and forth, until finally the
guitars coalesce into some classic metal sounding melody, then a
weirdly Viking sounding blow out, before fading out completely,
leaving a long stretch of hushed gauzey ambience. Heck that track
alone would be worth $13, there's more packed into that 24 minutes
than most bands manage in records twice that long, but there's so much
more.
The rest of the record is a balance between woozy melodic drift,
and warped black heaviness, often the line between the two heavily
blurred. Black buzz grows more and more indistinct until it sounds
more like Nadja, a sort of shoegazey black drift, guitars unfurl,
chords unfolding slowly one at a time, moody synthesizer strings drift
over hushed minimal swirls of soft focus sound, guitars rumble and
bombinate, building to soaring lysergic ur-drones, long stretches of
muddy murk give way to crystalline sonic whispers, black metal roils
and churns and explodes in streaks of near white noise, the sound and
production constantly shifting, blistering and in-the-red one second,
mumbled and washed out the next, the sound as much a part of the music
as the music itself.
Far out and epic, psychedelic and spaced out, ambient and black,
and so goddamn good...
χαχ, πάμε ρε aquarius newsletter.
χαχαχα εντάξει ο aquarius είναι δικός μας από παλιά, ξεπουλημένος αγορασμένος ετς, δε μετράει...
Δεν ήξερα που να το γράψω.
http://koldtunes.com/images/reszimg....simg_37907.jpg
κονγκράτς και στις δύο πλευρές, που το βρίσκουμε;
Το ακούμε ολόκληρο εδώ. Για αγορά κανονική θα μας πουν τα παιδιά φαντάζομαι γιατί ούτε η εταιρεία που το βγαλε έχει κάτι.
