Auto mou to eixe dwsei mia fili mou kapote...
Tin euxaristw, kai tin agapw. :)
To exw valei se 3-4 site. Eleos. Alla maresei:)
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες: «Φίλοι μου, σας αποχαιρετώ»
Ο μεγάλος κολομβιανός συγγραφέας, που ζει απομονωμένος λόγω σοβαρών
προβλημάτων υγείας, στέλνει το ακόλουθο μήνυμα αγάπης-πνευματική διαθήκη.
Μαδρίτη
Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έχει αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή
για λόγους υγείας: καρκίνος στους λεμφαδένες. Η
κατάσταση του μοιάζει να επιδεινώνεται ημέρα με την ημέρα.
Η αποχαιρετιστήρια επιστολή που ακολουθεί εστάλη από τον συγγραφέα στους φίλους του:
«Αν ο Θεός ξεχνούσε για μία στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα
φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή
ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέπτομαι, αλλά σίγουρα
θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.
Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτό που αξίζουν αλλά γι’ αυτό που σημαίνουν.
Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε
λεπτό που κλείνουμε τα μάτια χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα
φωτός. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα
όταν οι άλλοι κοιμόντουσαν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και
πόσο θα από-λάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα
ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το
σώμα αλλά και την ψυχή μου.
Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο
και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα με ένα όνειρο
του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι και
ένα τραγούδι του Σεράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη
Σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρύα μου τα τριαντάφυλλα, για να
νιώσω τον πόνο από τ’ αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των
πετάλων τους…
Θεέ μου αν είχα ένα κομμάτι ζωή…
Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους
ανθρώπους ότι αγαπώ, οτί τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και
γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα
ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι
παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν
ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα
έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει.
Στους γέρους θα έδειχνα ότι τον θάνατο δεν τον φέρνουν τα
γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους
ανθρώπους… Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του
βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται
στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά.
Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του,
για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει
για πάντα.
Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά
μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα
πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από εσάς, αλλά δεν θα
χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν
κλεισμένο μέσα σ’ αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς, θα πεθαίνω.
Να λές πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που
σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα
σ’ έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ’ αγκάλιαζα σφιχτά και θα
προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της
ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα
σ’ έβλεπα να βγαίνεις απ’ την πόρτα, θα
σ’ αγκάλιαζα και θα σου ‘δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά
για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν
οι τελευταίες στιγμές που σ’ έβλεπα, θα έλεγα σ’ αγαπώ και δεν
θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες
ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε
περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει το σήμερα, θα ‘θελα
να σου πω πόσο σ’ αγαπώ και ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.
Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε
γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις
τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι’ αυτό μην περιμένεις άλλο,
κάν’ το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα
μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για
ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ
απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους
επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, και πες τους
ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και
φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις “συγνώμη”,
“συγχώρεσέ με”, “σε παρακαλώ”, “ευχαριστώ” κι όλα
τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα
απ’ τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις.
Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.
Στείλε αυτό το μήνυμα σε όποιους θέλεις.
Αν δεν το κάνεις σήμερα, αύριο θα είναι όπως και χθες. Κι αν
δεν το κάνεις ποτέ, δεν πειράζει.
Ξεκίνα να κάνεις πράξη τα όνειρα σου. Τώρα είναι η ώρα».
ΤΟ ΒΗΜΑ, Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2001
