και τέλοσπάντων καλά το ξεκίνησες που λες δεν φταίει ο κόσμος αλλά το σύστημα αλλά στο δεύτερο μισό ποστ δεν άντεξες και τους έβρισες πάλι τους καημένους αυτό θέλω να πω νο οφένς.
Printable View
εδιτ - μονό ποστ
Ρε ωραίο θρεντ. Δεν θα τοποθετηθώ πολύ στο ζήτημα το ίδιο, οι δικές μου (αυτοσχέδιες συνήθως, δεν είμαι πολιτικά πολύ διαυγής) θέσεις έχουν ήδη εκφραστεί νωρίτερα και καλλίτερα μέσα από την ρητορική άλλων χρηστών. Μια ψυχαναλυτική παρατήρηση μόνο στην φρασεολογία περί της βίας, και συγνώμη προκαταβολικά για το πλάτιασμα, δεν το έχω το 'συνοπτικό νόημα' σαν ικανότητα, δεν υπήρξα φοιτητής να χρειαστεί ποτέ να μιλήσω σε συνέλευση επί πίεση χρόνου να εκπαιδευτώ!!!
Όταν κάποιων τον χτυπάνε ίσως οδηγεί σε μόνιμη αναπηρία ή θάνατο. Στους περισσοτέρους σε αυτό το θρεντ τέτοιο πράγμα δεν έχει συμβεί και ελπίζω να μην συμβεί ποτέ, δεν το λέω φάση Ένας Αλλά Λύκος, εγώ-ξέρω-τι-σημαίνει-πόνος... σοβαρά, έχουν να με χτυπήσουν 5 χρόνια, φτιάξαμε συμμετοχικές κοινωνίες για να αποφύγουμε αυτές τις εμπειρίες, δεν υπάρχει ντροπή στο να το παραδεχτούμε. Αυτό το οποίο θέλω να τονίσω είναι το λεξιλόγιο περί της βίας όπως εκφράστηκε σε αυτό το θρεντ. 'Ξύλο', 'μπερντάχι', 'φάπες' κλπ. Οι περισσότεροι από εμάς ανατρέχουμε σε Θεάσεις λυκειακές για να διαμεσολαβήσουμε την πραγματικότητα της βίας, ενώ αυτό το οποίο συμβαίνει στην πραγματικότητα υπερβαίνει χυδαία αυτά τα μοντέλα. Στο γυμνάσιο άντε νάσπαγες και κάνα δόντι/χάσεις την γκόμενα, 2 μέρες μετά είσαι οκ, έμαθες το μάθημά σου/έδωσες ένα μάθημα κλπ αυτά τα εφηβικά. Ακόμα και η οπαδική βια στο ποδόσφαιρο φαίνεται να έχει κάποιους σιωπηλούς κανόνες περί του "πόσο-δέρνουμε-ε?" που δεν βοηθάνε στο να περιγράψουν καταστάσεις πραγματικής σύγκρουσης, αλλά αυτές είναι οι κοντινότερες εμπειρίες μας. Κάνουν κακό στην διαμόρφωση ιδεολογίας περί της ταξικής πάλης (σύμπτωμα της οποίας είναι να δέρνουν φασιστές μετανάστες) αυτά τα σημεία αναφοράς.
Δεν ασχολούμαι συχνά με την σχετική εγκυρότητα των λεγομένων των συνομιλητών μου όσο με το να ερμηνεύσω την μενταλιτε που τους οδηγεί να τοποθετούνται. Οπότε βλέπω σε αυτό το θρεντ αρκετούς που όταν σκέφτονται βία φοβούνται, τσιτώνουν αλλά ερεθίζονται κιόλας (που το βρίσκω σύνηθες, ειδικά σε 20τοσο χρονών άνδρες) και ενώ προσπαθούν να διαμεσολαβήσουν αυτά τα αισθήματα, τρέχουν να τοποθετηθούν και πολιτικά, που είναι γενικά μια 'ψυχρή' λειτουργική και έτσι οφείλει (δεν είναι τυχαίο ότι το πιο διαυγές ποστ από την πλευρά 'δερνω' στο θρεντ είναι του ικονοκλαστ). Οπότε έχουμε εκφράσεις γυμνασιακές και σε φάσεις κάπως κωμικά US Power "Εκεί στον δρόμο, που Οι πολεμιστές συγκρούονται, δείξε μου με τι πολεμάς" που είναι το τουλάχιστο δύσχρηστες στην διαλεύκανση της κοινωνικής βίας και της ιδεολογίας της. Δεν το λέω σε φάση να κοροϊδέψω καθόλου, το κάνω και εγώ υποθέτω αρκετά αυτό (ακούω και πολύ Χεβι Μεταλ), η βία είναι περίεργο πράγμα να αναφέρεται σε ομάδες 'πολιτισμένων'. Βγαίνουν εσωτερικές φαντασιώσεις που ο μόνος -ασφαλής- τρόπος ικανοποίησής τους είναι να εκφράζονται και να συμφωνούν οι άλλοι μαζί μας και να υπάρξει ένα αμοιβαίο κάπως αυνανιστικό πράγμα "ναι ναι, θα τους δείρουμε τους φασιστές άμα λάχει, αδέρφια, είμαστε δυνατοί". Έτσι περίπου συναρθρώνονται αρχικά και αυτοί που καταλήγουν χρυσαυγήτες, το έχουμε μέσα μας όλοι το ένστικτο. Αυτό το 'φαντασιακό' mode είναι χρήσιμο και πριμοδοτείται από τους φασιστοπατεράδες επειδή έτσι τα θέλουν τα στρατεύματα, αλλά εμείς (όλοι οι μη-φασιστές) δεν έχουμε χώρο για τις ίδιες πολυτέλειες-στις-εκπτώσεις, μην το κάνετε. Δεν αποδίδεται έτσι η θηριωδία της βίας στην έκταση που της αρμόζει. Οι εδώ πρόμαχοι ότι οι φασιστές αξίζουν πολύ 'ξύλο', να καταλαβαίνουν ότι αυτό που λένε είναι ότι "σε ανθρώπους ιδεολογικά αντιθέτους με εμένα/συχνά εγκληματίες αξίζει πιθανή αναπηρία ή και θάνατος" και ότι οφείλουν να παραδεχτούν κάποια στιγμή ότι δεν είναι προετοιμασμένοι, σαν άνθρωποι να αντιμετωπίσουν την πραγμάτωση τέτοιας πρόθεσης, εκτός αν έχουν τρομακτικές ψυχολογικές ζημιές. Πολλοί φασιστές είναι τελείως σπασμένοι άνθρωποι, δεν χρειάζεται να τους συναγωνίζεστε σε θηριωδία, όχι τίποτε άλλο θα χάσετε κιόλας αυτοί ξεκινάνε νωρίς με την ψυχολογική και σωματική καταπόνηση. Παραδοχές: δεν είναι οι άνθρωποι σκουλήκια, ότι σκατά και να πιστεύουν. Άλλο το ρεφλέξ της άμυνας όταν σου επιτίθενται, άλλο η οργάνωση για χτύπημα στους αλλόθρησκους. Το δεύτερο είναι το σύστημα το ίδιο, ο υποτιθέμενος εχθρός. Ο απανθρωπισμός του αντιθέτου. Ο Κόναν δεν ταιριάζει στους ανθρώπους που ελπίζουν σε κάποια ευτυχία και αυτό δεν είναι ντροπή, είναι καλό.
Οι εδώ εκφραστές της μη-βιας δεν έχουν την ίδια ευκολία στο να φιλτράρουν την πραγματικότητα τους μέσα από τα εφηβικά σύμβολα του νόμου του δυνατού, της ομάδας κυνηγών που πολεμάνε για να ζήσουν κλπ για όποιων λόγο (ίσως δεν άκουγαν αρκετό Χεβι Μεταλ!) και δεν πρόκειται να τους προσεγγίσετε με την ανάπτυξη απλώς της σχετικής ρητορικής ξανά και ξανά "γιατί αξίζει να δέρνουμε μερικές φορές". Εξ' ου και οι κύκλοι της συζήτησης.
Η απλοχέρη εφαρμογή μιας θολής και θεωρητικής βίας στο όνομα του σωστού μας και του δίκαιου μας είναι πολύ μακρινή από μια πραγματικότητα στην οποία απαιτείται η επίθεση που την φέρει σε πέρας. Επειδή λοιπόν οι αριστεροί, αναρχικοί κλπ έχουν υποχρεώσεις απέναντι στον άνθρωπο (ενώ οι φασιστές όχι) και πρωτίστως στον εαυτό τους ως τέτοιων και στον ψυχισμό τους, μην παίζουμε με την βία τόσο αβασάνιστα. Το γυμνάσιο τελείωσε, ο φασίστας και ο μετανάστης στον δρόμο δεν 'παίζουνε μπουνιές', κάποιον τον σκοτώνουν, και κάποιος είναι δολοφόνος και η διευθέτηση αυτών των ζητημάτων οφείλει να είναι πολιτική, όχι ενστικτώδης και αντανακλαστική. Όταν με δικαιολογία αυτού κάποιοι όντως 'παίζουνε μπουνιές' δεν διευθετούν πολιτικά ζητήματα αλλά επιφάσεις και φαντασιώσεις, που βλάπτουν και τον πολιτικό αγώνα. Οπότε ενώ η βια είναι αναγκαιότητα συχνά, οι αριστερή πλευρά οφείλει την πρόληψη και την άμυνα. Πάντα παίζει μεγαλύτερη χασούρα έτσι, αλλά το κέρδος είναι ιδεολογικό και ψυχικό και με αυτά τρέφεται όχι η αριστερά εν γένει αλλά σίγουρα η όποια αριστερά έχει ακόμα νόημα - αυτή δηλαδή που θα έκανε και τον Amnesiac να κατεβεί στην πορεία. Κανείς αριστερός δεν θέλει να το ακούει αυτό, αλλά ίσως τελικά η χρηστικότητα της αριστεράς δεν είναι να αλλάξει τον κόσμο αντιδραστικά εδώ-και-τώρα αλλά να υπάρχει σαν συνισταμένη σε ένα δυναμικό σύστημα, να λειτουργεί σαν κόμβος διαμεσολάβησης της πολιτικής θέλησης ενός τμήματος μιας κοινωνίας. Η 'εξάλειψη του φασισμού' δεν είναι στο ρόστερ. Η κοινωνία θα εξαλείψει τον φασισμό η ίδια όταν δεν θα της χρειάζεται πια. Συμπτωματική βια δεν είναι το μέγιστο ζήτημα.
Μαλάκα μου, φαντάσματα :fear: ζομπιθρεντ
Το ρεζουμε της τελευταίας παραγράφου, ωραίος.
Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τον Helm στην ψυχολογική προέλευση της βίας. Έχω μια απορία όμως. Καταλήξαμε (όχι συνοπτικά!) πως όταν οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες μιας χώρας είναι κακές, δηλαδή όταν οι δεξιές τακτικές δουλεύουν ρολόι, τότε πολύς κόσμος βρίσκει διέξοδο στην ακροδεξιά. Οι λεγόμενες "προϋποθέσεις" για να ευδοκιμήσουν τέτοιες καταστάσεις. Ακροδεξιοί πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν, αναφέρομαι στην κάποια_μεγαλύτερη μαζικότητα. Όταν λοιπόν ο κόσμος πέρα από τα δεκάδες κοινωνικά και οικονομικά του προβλήματα, έχει να αντιμετωπίσει το δίλλημα του τι θέση πρέπει να πάρει σε ένα αγώνα που δεν είναι δικός του, αλλιώς προωθεί/πολεμάει το σύστημα, δεν θα ήταν συνετό να εντοπίσουμε αν είναι όντως ουτοπικός ο τρόπος εξάλειψης τέτοιων καταστάσεων από τα λαϊκά στρώματα; Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Αυτό που είπες για την αριστερά με εκφράζει, ένας μόνιμος διαμεσολαβητικός κόμβος. Επαγωγικά, σε κάθε εφικτό πολιτικό σύστημα, η αναρχία θα είναι ένας αντίπαλος. Και σε κάθε πτώση ενός εφικτού πολιτικού συστήματος (ανεξαρτήτου χρώματος), θα αναπτύσσεται ο φασισμός επειδή έτσι.
Τι πάμε να νικήσουμε ακριβώς; Και πως; Μπορούμε αλήθεια; Αφήνω τα ξύλα στην άκρη, δεν είμαστε μικρά παιδιά.
Τι να νικήσουμε? Χμ, γενικά δύσκολο ερώτημα. Υποθέτω μάλλον τον εγωισμό και την μισαλλοδοξία του κάθε ανθρώπου, που μέσω διαφορων συμπεριφορών, θέλει να βρει την ταυτοτητά του. Το τρικ του εθνικισμού και του φανατισμού πιάνει πολύ εύκολα σε τέτοιες περιόδους όπως και συ είπες. Το να μπορέσεις να καταπολεμήσεις ουσιαστικά τετοιου είδους φρονήματα, μάλλον είναι δύσκολο και αν τέλει το καταφέρεις, μάλλον μιλάμε πλέον για ανατροπή του συγκεκριμένου πολιτικοοικονομικού συστήματος. Βέβαια αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο, γιατί πες ότι καταφέρνεις την πλειοψηφία να δεχτεί τον μετανάστη ως οντότητα μεσα στην "κοινωνία του",άντε να του αλλάξεις τα μυαλά στο θέμα ιδιοκτησία. Άλλο θέμα αυτό βέβαια, οπότε αστο στην άκρη.
Πως μπορούμε? Με την κλασσική κλισέ απάντηση.Παιδεία. Που δεν θα σε μαθαίνει από μικρό ότι όταν φτάσεις στην 3η λυκείου έχεις να ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙΣ τα υπολοιπα παιδάκια, για να μπορέσεις να μπεις σε μια σχολή, αλλά να σου λέει ότι απλά πρέπει να μαθεις. 'Οταν από μικρή ηλικία έχεις τέτοια πρότυπα και τέτοιους στόχους, πως ακριβώς μπορείς να κινηθείς σε άλλα ιδεολογικά χωράφια αργότερα? Όταν είσαι σε μια κοινωνία όπου το να πείς τις λέξεις κομμουνισμός και αριστερός, είναι σαν να ρίχνεις χριστοπαναγίες, προφανώς και είναι έλλειψη παιδείας. Γιατί η ΠΑΙΔΕΙΑ σου δίνει την δυνατότητα της κριτικής σκέψης, ώστε να μπορείς να δείς τι σκατά λέει ο καθένας και να τα αξιολογείς καλύτερα.
Ε μου φαίνεται προφανές ότι αυτομάτως κάποιος με συνολική παιδεία και νοημοσύνη, θα απορρίψει ακροδεξιές αντιλήψεις ε.
Όταν θα αποκτήσουμε μια 1βαθμια και 2βαθμια εκπαίδευση, που δεν θα σε προτρέπει στον ανταγωνισμό, στην εξύψωση του εθνικού αισθήματος είς βάρος των άλλων και εν τέλει θα έχει γίνει πιο ανθρωποκεντρική, παρά συλλογή "γνώσεων" χωρίς τίποτα περισσότερο, ε πιστεύω ότι τέτοιες ιδέες σιγά σιγά θα σταματήσουν να έχουν κοινό.
Σκέψου πχ, να μην μαθαίναμε για τους κακούς τους Τούρκους που δεν μας άφηναν να έχουν σχολεία (λολ-από την άλλη βέβαια καλό είναι να γνωρίζεις μερικά πράγματα για την ιστορία της χώρας σου, χωρίς βέβαια αυτό να περιλαμβάνει δημιουργία μίσους για άλλους λαούς), αλλά το ότι υπάρχουν χώρες που οι ανθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν, έτσι γίνονται μετανάστες και ότι τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να τις βοηθάμε και όχι να λέμε ότι μας παίρνουν τις δουλειές, μας κλέβουν κλπ, ε μου φαίνεται θα ήταν κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Μπορεί να μην αποκλυεις τέτοιες ιδεολογίες, αλλά σίγουρα δεν βοηθάς στην δημιουργία τους.
Αν ρωτάς εμένα, όχι δεν καταλαβαίνω, δεν είσαι σαφής. Και γενικά όπως είπα η εξάλειψη της ακροδεξιάς δεν θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα της αριστεράς επειδή ο αυτοσκοπός της δεν είναι να νικήσει αντιδραστικά την αντίπαλη ομάδα στην πορεία, αλλά να διεκπεραιώσει την κοινωνική και πολιτική πρόθεση των ανθρώπων που συνασπίζονται μέσα της. Μακάρι τελικά να μην χρειάζεται η ακροδεξιά στην κοινωνία, αλλά με βία αυτό δεν γίνεται. Η προτεραιότητα δηλαδή έχει να κάνει με την αντιπαράθεση με το κράτος και την εξουσία, όχι με τους χουλιγκάνους (τόσο). Όταν σε χτυπάνε αμύνεσαι, αλλά δεν θα χάσεις και χρόνο να σκεφτείς αποτελεσματικότερους (?) τρόπους να καθαρίζεις τους αφρούς στο στόμα του λυσσασμένου σκύλου.
Η αριστερά (βάζω και τους αναρχικούς-που-δεν-είναι-καθυστερημένοι εδώ μέσα, μην φωνάζετε) έχει ανθρωπιστικές υποχρεώσεις και ας είναι κοινοβουλευτική ή και ας μην είναι. Πάμε λοιπόν (ελπίζω) να νικήσουμε την αμορφωσιά, την κοινωνική αποξένωση, τον θεαματικό κυνισμό, να εξασφαλίσουμε τα εργασιακά δικαιώματα, να υπερασπιστούμε την ζωή με αξιοπρέπεια. Αριστερά που δεν είναι 'του καλού ανθρώπου' είναι μεταμοντέρνα άσκηση και να την βάλουν οι πουλημένοι στον κώλο τους, αρκετή ζημιά έκανε. Ξεκινάει λοιπόν αυτό το καλό πράγμα από 'τον δρομο' αλλά καταλήγει στην βουλή, ούτε μόνο το ένα ούτε μόνο το άλλο (αν μάλιστα εντοπίσουμε και την αποτυχία της κοινοβουλευτικής αριστεράς μας είναι ότι ασχολείται πολύ με το 'πολιτικό παιχνίδι' και όχι όσο θα έπρεπε για να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και συσπείρωση με την διαμεσολάβηση της καθημερινότητας του εργάτη, που δεν είναι 'παιχνίδι' καθόλου) με τελικό σκοπό την θεσμική οχύρωση των θέσεών αυτών. Ακόμα και οι εξωκοινοβουλευτικοί που δεν πιστεύουν σε κανένα εξουσιαστικό σύστημα, κοινοβουλευτικές πιέσεις ασκούν (εκτός των άλλων λέω), συνιστώσα αριστερή. Ο καθένας σε αυτό το σχήμα διαλέγει την θέση που πιστεύει ότι θα είναι πιο αποτελεσματική και προσφέρει ο,τι καλλίτερο μπορεί. Αυτή η συζήτηση προσφέρει σε αυτών τον σκοπό. Το να αντικρούουν κάναν φασίστα ίσως προσφέρει σε αυτόν τον σκοπό επίσης (πόσο δεν ξέρω, περισσότερο σαν στρατιωτική άσκηση μου μοιάζει εμένα), η κριτική μου ήταν περισσότερο για την γλωσσά που υποδηλώνει ψυχική κατάσταση που αυτοαναιρείται κάπως και όταν αυτοαναιρείσαι τόσο σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ε λίγο μπερδεμενουλης αριστερός είσαι, όχι και πολύ πιστικός, όχι πολύ χρήσιμος, πως κατέλιξες έτσι και τι μπορείς να κανείς για να σοβαρευτείς? Αυτό προσπαθούν να εκφράσουν αρκετοί σε αυτό το θρεντ στους οποίους η έκκληση για ΞΥΛΟ ΣΤΑ ΜΟΥΝΙΑ δεν φαίνεται να τους πείθει. Ίσως βία χρειάζεται, αλλά μη χαιρόμαστε και τόσο, σαν ζώα.Quote:
Τι πάμε να νικήσουμε ακριβώς;
αχαχα και Helm στο er. Σε λίγο θα γράψει ο Gabriel σ'αυτό το thread! :touched:
ontopik, Helm δε νομίζω ότι έχουμε κάποια ουσιαστική πολιτική διαφωνία σε κάποιο σημείο. Επίσης εγώ για το λεκτικό ομολογώ ότι ακούγα όντως πολύ χεβιμέταλ μικρός αλλά αντλώ παραστάσεις και απο το πολύ battle rap επίσης!
Σ' αυτό το σημείο νομίζω ότι εκτρέπεις λίγο το τι έχει λεχθεί απο όσους "υπερασπίστηκαν" την βία στο thread (καλά ο χρήστης midnight ή κάποιος άλλος φαντάζομαι είπε μπαρούφες αλλά δεν διάβασα όλα τα ποστς - δε ξέρω). Αρχικά νομίζω ότι εμείς -μιλάω εδώ για το ρεύμα της αριστεράς που εκφράζει εμένα και άλλους στο φόρο, λολ- δεν προάγουμε γενικώς τη βία. Απλώς απορρίπτουμε τον πασιφισμό ως μη λειτουργικό. Αν υπάρχει κάποιο πολιτικό πλαίσιο στο οποίο μπαίνει η βία, όταν χρειαστεί και μόνο να μπεί, αυτή είναι η συνειδητή πολιτική αντι-βία. Μη λειτουργική επίσης -και πολύ πιο επιβλαβής- είναι η ασυνείδητη επιθετική βία, οι τραμπουκισμοί, η ατομική βία, τα μπάχαλα και γενικότερα ο λούμπεν μη-συλλογικός αυθορμητισμός που εμφανίζεται με βίαια χαρακτηριστικά εδώ κι εκεί. Η πολιτική αντι-βία απαντά έμπρακτα σε περιπτώσεις καταστολής ή επιθέσεων και υπάρχει μονοσήμαντα για να προασπίσει το συλλογικό υλικό συμφέρον. Μερικά πολύ απτά παραδείγματα: η περιφρούρηση ενός μπλοκ ή συντρόφων απο τους μπάτσους, περιπτώσεις όπου χρειάζεται να αποτρέψεις συλλήψεις/απελάσεις μεταναστών, να προστατέψεις φοιτητικές/εργατικές διαδικασίες απο τραμπούκους/παρακρατικούς, να αποκρούσεις ασφαλίτες ή να απομακρύνεις κάμερες, να υπερασπιστείς αποφάσεις συλλογικών οργάνων/απεργιών κλπ. Σε αυτές τις περιπτώσεις η κρατική καταστολή δεν απαντιέται ουσιαστικά με πασιφιστικούς όρους, έχουν περάσει αυτές οι εποχές. Αν μιλάω αστειευόμενος για "κάνα μπερντάκι στους φασίστες" εννοώ πολύ ξεκάθαρα τέτοιου τύπου δράσεις.Quote:
Αυτή η συζήτηση προσφέρει σε αυτών τον σκοπό. Το να αντικρούουν κάναν φασίστα ίσως προσφέρει σε αυτόν τον σκοπό επίσης (πόσο δεν ξέρω, περισσότερο σαν στρατιωτική άσκηση μου μοιάζει εμένα), η κριτική μου ήταν περισσότερο για την γλωσσά που υποδηλώνει ψυχική κατάσταση που αυτοαναιρείται κάπως και όταν αυτοαναιρείσαι τόσο σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ε λίγο μπερδεμενουλης αριστερός είσαι, όχι και πολύ πιστικός, όχι πολύ χρήσιμος, πως κατέλιξες έτσι και τι μπορείς να κανείς για να σοβαρευτείς? Αυτό προσπαθούν να εκφράσουν αρκετοί σε αυτό το θρεντ στους οποίους η έκκληση για ΞΥΛΟ ΣΤΑ ΜΟΥΝΙΑ δεν φαίνεται να τους πείθει. Ίσως βία χρειάζεται, αλλά μη χαιρόμαστε και τόσο, σαν ζώα.
Άρα όντως χρειάζεται μια αντικειμενική ψυχρότητα γύρω απο το θέμα, γιατί η βία καμιά φορά είναι αναπότρεπτη αλλά όπως ξαναείπα δεν είναι μέσο, είναι εργαλείο για να προστατέψεις την πολιτική σου στοχοθεσία. Σε συγκεκριμένες δε περιπτώσεις (υπάρχουν διάφορες που έχω στο μυαλό μου) δεν χρειάζεται καν βία, μόνο οι αντικειμενικοί πλειοψηφικοί όροι του κινήματος αρκούν για να πετύχεις κάτι. Αυτά όμως είναι διαδικασίες που δεν μπορούν να έχουν συνταγοχάρτια για το πως δρας που και πότε, δοκιμάζονται συνεχώς στην πορεία του πράγματος και αποδεικνύεται τι μπορεί να είναι επιζήμιο και τι προωθητικό. Πάντα, για μένα, με έναν ισορροπημένο συγκερασμό αυθόρμητης και συνειδητής δράσης.
Να γίνει bump το thread με την δημοσκοπική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ για να φανεί πόσο δίκιο είχαμε τότε οι αντι-τσίπρας!Quote:
(αν μάλιστα εντοπίσουμε και την αποτυχία της κοινοβουλευτικής αριστεράς μας είναι ότι ασχολείται πολύ με το 'πολιτικό παιχνίδι' και όχι όσο θα έπρεπε για να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και συσπείρωση με την διαμεσολάβηση της καθημερινότητας του εργάτη, που δεν είναι 'παιχνίδι' καθόλου)
κάντε μικρότερα ποστς ή βγάλτε τα γαμώγατα άβαταρζ βρωμοκειμήλια, αλλιώς θα αρχίσω να υπερασπίζομαι τη σέχτα.
ΛΜΑΤ!
ικονοκλαστ δεν διαφωνούμε. Το ξέρω ότι τι είπες και εσύ αλλά επειδή δεν είναι πολύ συνηθισμένο το ξαναλέω ας το φχαριστηθούμε και μια φορά και να ταπεινωθεί και το ταγκ .
Για εκεί πήγαινε και σε κάνα δυο άλλους ... έγραψε και ο πάνκης ένα ωραίο για ξεκώλιασμα και σπασμένο μπουκάλι στην μούρη και κραυγές στα 100 βήματα κατευθείαν από το Double Dragon το οποίο δεν ξέρω αν το έγραψε για την γραφικότητα του πράγματος συνειδητοποιημένα ή αν τώρα που το θίγω κινδυνεύω και εγώ για ξεκώλιασμα και μούρη τυροτρίφτη. Θα το ρισκάρω. (Αν διαβάζεις πανκη... με τα μούτρα κανε ο,τι θες, όχι κώλο όμως, όχι κώλο! Μόνο λόγω αγάπης τέτοια πράγματα) Αναφέρθηκαν και φάση 'χαίρομαι όταν ο φασίστας τρώει ξύλο/δεν είναι άνθρωπος είναι σκουλήκι/δεν αλλάζει με τίποτε/τον ξεριζώνω σαν αρρώστια/από αυτόν τον κόζμο(πανεπιστήμιο)' που όπως είπα αριστερός άνθρωπος να καταλήγει να τα λέει σοβαρά κάπου κάτι δεν έχει λειτουργήσει όπως όφειλε στην διαδικασία αριστεροποιήσής του. Γενικά για τον μπαμπούλα που τους έχουμε συχνά τους ακροδεξιούς - και έτσι τους βολεύει - εγώ βλέπω προβληματικά άτομα κυρίως, δεν εύχομαι θάνατο σε κανέναν τέτοιον.Quote:
Σ' αυτό το σημείο νομίζω ότι εκτρέπεις λίγο το τι έχει λεχθεί απο όσους "υπερασπίστηκαν" την βία στο thread (καλά ο χρήστης midnight ή κάποιος άλλος φαντάζομαι είπε μπαρούφες αλλά δεν διάβασα όλα τα ποστς - δε ξέρω).
Αθήνα:
Spoiler
Θεσσαλονίκη:
Spoiler
Στην Αθήνα κολλιέται και δεύτερη αφίσα με κείμενο σε 4 γλώσσες, από ότι ξέρω και στην Θεσσαλονίκη γίνεται κάτι αντίστοιχο.
Να μη ρωτήσω τι σημαίνει πρακτικά το "επιστρέφοντας ένα κομμάτι της βίας που υφίστανται πίσω" ε.
Α. Οπότε να περιμένουμε και ανάλογα αποτελέσματα ε.
καλά αν κατέβουν και αυτοί πιο μαζικά και πιο οργανωμένα στον δρόμο, ε μάλλον δεν θα δούμε μία από τα ίδια ;)
την επόμενη φορά θα προτείνω αντί για πορεία να οργανώσουμε πλέξιμο στεφανιών από λουλούδια και παραδοσιακούς χορούς (μαζί με τους μπάτσους)
rage for order, στέκι ασοεε δεν είσαι; Εσείς σε κάτι πλατεϊτσες δε κρυβόσασταν το δεκέμβρη;
Δεν πιστεύω να το λες ΕΙΡΩΝΙΚΑ ε;;
Άντε παιδιά, με το καλό, είμαι σίγουρος ότι αν γίνουν επεισόδια (που προφανώς θα γίνουν) και εμπλέκονται άμεσα και μετανάστες, όλοι αυτοί που κατηγορείτε (Κράτος, Παρακράτος, Ιπποκράτος κτλ) θα σαστίσουν προς στιγμήν και μετά θα σκεφτούν "ώπα, ας χαλαρώσουμε λίγο, να μειωθούν οι "σκούπες", να μειωθεί το ξύλο, να τους πάρουμε με το καλό βρε αδερφέ".
Ειλικρινά ώρες ώρες έχω την εντύπωση ότι δε χρειάζεστε καν προβοκάτορες. Αλλά προφανώς φταίει το σήμα της τηλεόρασης μου γιαυτό.
λολ δεν κατάλαβα για πότε λες:) πες εδώ ή πμ
edit:ikonoklast
ποθτανα ολα λοιπον πορςσου
χαχαχαχααχχαχα και μένα με λιώνεις κάθε φορά :D
ΣΑΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ.
ΓΑΜΗΜΕΝΑ ασπόνδυλα...έχουν ξεμυτίσει για τα καλά...
επιχείρηση σκούπα της Χρυσής Αυγής στη πλατεία Αττικής... http://www.tvxs.gr/v16454
τα κονσερβοκούτια δε σκούριασαν ακόμα...
http://images3.wikia.nocookie.net/an...Cans-Three.JPG
κοίτα, εγώ πιστεύω ότι καλύτερα θα ήταν να προσπαθήσουμε να τους μεταπείσουμε, καλύτερα να αλλάξουμε τα μυαλά τους σε σαράντα χρόνια παρά να έχουν κάπου να πάνε οι μετανάστες τώρα.
πάντως η κατάσταση ήταν τραγική, εκατό ξυρισμένοι και παππούδες χωρίς μύτη (χιντ) κάθησαν για λίγο στα παγκάκια της πλατείας ενώ οι μετανάστες τους χάζευαν από γύρω γύρω. μόνο τα παιδάκια που παίζουν μπάλα εκεί να τους την έπεφταν θα γινόταν χιροσίμα (δεν μπορείτε να φανταστείτε την πυκνότητα μικρών που σκάνε στην πλατεία, είναι απίστευτο σε πόσο λίγο χώρο μπορούν να παίξουν γερμανικό τα μαλακισμένα).
Να μας τρελανουν θελουν παλι; Ποια βια γαμωτη τους που πιο πολυ φοβασαι τους καγκουρες εδω περα παρα τα παιδακια μεταναστων.