Είναι η κοπέλα μου και δε μου αρέσει αυτός ο διασυρμός απο μέρους σου.
Printable View
Είναι η κοπέλα μου και δε μου αρέσει αυτός ο διασυρμός απο μέρους σου.
Whatever...
καλά, προβολή μπέννυ από όλα τα μέσα με τον πιο απροκάλυπτο και γλοιώδη τρόπο. Η διαπλοκή σε όλο της το μεγαλείο. ΟΥΣΤ!
[quote=led_zeppelin]Χαχαχα τι αναλυση για το μπατσοκ, αυτος επιθεση στον Συριζα εκανε.Quote:
Originally Posted by "Ubu Roi":1fmktsyg
Τι σας λεει ο Σκανδαλιδης? Μιας κι ακομα κι ο ιδιος ξερει οτι δεν προκειται να βγει, ποιος ο λογος που κατεβαινει? Βαλτος απο Γιωργακη να κοψει ψηφους απο Βαγγελακη?[/quote:1fmktsyg]
για να μην σφαχτούν οι 2 πλευρές ίσως
κι επειδή οι υπόλοιποι τόσες μέρες δεν είχαν το θάρρος να τα σκάσουν στη μάπα και να πούνε είμαστε κι εμείς υποψήφιοι
καλά ο Πάγκαλος στ'αρχίδια του είναι κι εβδομηντάρης αλλά η Διαμαντοπούλου που είναι 45 περίπου έχει πολύ μέλλον μπροστά της οπότε μπορεί να σκέφτεται ξέρω γω πως η ηγεσία που θα αναδειχτεί τώρα θα είναι εύθραυστη και σε χασούρα των επόμενων εκλογών θα μπορέσει να αναδειχτεί τότε και να πάρει και αρχηγία πιο εύκολα
Έλα μωρέ, εδώ έβαλε ο Τζιώτης!!!! Ή χρειάζεται κάτι υπογραφές ακόμα λέει.
Τι έχετε να πείτε για ανάρχα υιό πρώην βουλευτή (Α' Αθηνών) ΣΥΡΙΖΑ που του δόθηκε λέει άσυλο;;; Τα λεγε ο Πολύδωρας;;; Για δεν τα λεγε;;;
Επίσης γιατί όταν ζητάνε οποιαδήποτε άποψη από ΝΔ, ΚΚΕ και ΛΑΟΣ, όλοι βρίσκουν λίγο χώρο να κράξουν συριζαίους; Και πασόκ ενίοτε, αλλά τώρα έχουν δουλειές.
δε συνέβη κάτι τέτοιο, πίπες του τριανταφυλλόπουλου είναι. εκτός αν ρωτάς ειρωνικά.Quote:
Originally Posted by carheart
Ομολογουμένως το part "του δόθηκε άσυλο" το χάζευα χτες στον τριανταφυλλόπουλο, αλλά σαν γεγονός αναρχομπαχαλίασης νομίζω πως είναι υπαρκτό.
νε γιαυτό το κομμάτι έλεγα εγώ. απλά ο τύπος πήγε να κλέψει μια τράπεζα και τον επιάσανε. αρχικά είπανε ποιος είναι αλλά μετά το μαζέψανε και τον έπιασε τον καημό τον τριανταφυλλό γιατί διασύρανε δημητράκη και τονίδου κ.α. και αυτόν όχι.
Ένα καλό ένας τρείς χρειάζεται.
Έχει πλάκα πάντως που χουμε εθιστεί τόσο στον τηλεκανιβαλισμό και τη διαπόμπευση που πλέον διαμαρτυρόμαστε όταν δεν πραγματοποιείται!
"Σύμφωνα με πολύ έγκυρες βρώμες..."
Γράφει ο Κώστας Ράπτης
Νόμιζε κανείς το τελευταίο 24ωρο ότι ξαναζούσε την πλαστή χρηματιστηριακή ευφορία της Σημιτικής περιόδου, οπότε αντί χαιρετισμού ερχόταν διαρκώς αντιμέτωπος με το ερώτημα "έχεις κανένα σίγουρο χαρτί;".
Ίδιο και πάλι το πάθος των συνομιλητών για την περιφρουρημένη Πληροφορία, αλλά διαφορετικό αυτή τη φορά το ερώτημα: "Λέγε, εσύ που ξέρεις, ποιος είναι ο πολιτικός που ο γιος του συνελήφθη να ληστεύει τράπεζα στου Γκύζη;". Παράλληλα, μπορούσε στα μπλογκς να διαβάσει κανείς κάθε πιθανό και απίθανο όνομα.
"Οι νέες αντέννες μεταδίδουν τα παλιά ψέμματα" είχε γράψει ο Μπρεχτ, ωστόσο ούτε ο ίδιος πιθανότατα είχε υποψιασθεί τις καινούργιες δυνατότητες εξάπλωσης που βρίσκει η σπερμολογία και το παλαιό καλό κουτσομπολιό, αφότου η "γειτονιά" αντικαταστάθηκε από την ιδιωτική τηλεόραση και το Διαδίκτυο.
Τα κατεστημένα μέσα τήρησαν βεβαίως τα προσχήματα, αποφεύγοντας την αναφορά του ονόματος του συλληφθέντος ή και της συγγενικής του σχέσης με μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Συνασπισμού. Ωστόσο, αυτή η (μάλλον ασυνήθιστη και ελαφρώς ενοχική) επίδειξη "πολιτικής ορθότητας" αποδείχθηκε ότι είχε μηδαμινή χρησιμότητα σε ένα αντικειμενικά ανεξέλεγκτο τοπίο. Για την ακρίβεια: έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα, αφού τα μισόλογα είναι ακριβώς το ιδεώδες έδαφος για να ευδοκιμήσει η σπέκουλα.
Ας θυμηθούμε το όργιο φημών που διακινούνται κάθε φορά τις τελευταίες ημέρες των προεκλογικών περιόδων, οπότε σεμνοπρεπώς απαγορεύεται η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των δημοσκοπήσεων. Ας θυμηθούμε πώς, σε παλαιότερη περίσταση, οι διαδόσεις για την "ιδιωτική ζωή στελέχους της ΝΔ" εξαερώθηκαν μόλις ο ίδιος ο Χ. Τομπούλογλου δήλωσε δημοσίως ότι "ήλπιζε σε μεγαλύτερη ανεκτικότητα" και κέρδισε τις εντυπώσεις. Και ας σκεφτούμε πώς θα ήταν δυνατόν να "σταθούν", όχι πρωτοσέλιδα σαν αυτά που είδαμε, αλλά έστω και δίστηλα δημοσιεύματα, αν, αντί διαφόρων δήθεν κομψών περιφράσεων, αναφερόταν απλώς εξαρχής ένα (προορισμένο να διαρρεύσει, ούτως ή άλλως) ονοματεπώνυμο.
Είναι κατανοητή η επιδίωξη να μη στιγματίζεται κανείς κατηγορούμενος πριν την τελεσίδικη καταδίκη του (έστω και επί αυτόφωρου αδικήματος). Το αυτό ισχύει στον υπερθετικό βαθμό και για την οικογένειά του. Όμως υπερασπιζόμενοι το συγκριτικώς έλασσον, δεν αποφύγαμε το μείζον, από πολιτική άποψη, κακό. Και όποιος αμφιβάλλει μπορεί να ρίξει μια ματιά π.χ. στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας "Απογευματινή".
"Να τους χαίρεστε τους ταραξίες σας κ. Αλαβάνε" κραυγάζει η πρώτη σελίδα κάτω από τον πηχιαίο κύριο τίτλο "Γιος ηγετικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ ο ληστής-αντιεξουσιαστής", ενώ σε άρθρο γνώμης διαβάζουμε ότι "ο Βύρων Πολύδωρας μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος για τη δικαίωσή του" (Προς αποφυγήν συγχύσεων: δεν εννοούνται εδώ οι 68 νεκροί των πυρκαγιών που κουβαλά στην πλάτη του ο πρώην υπουργός, αλλά οι περί "εκνόμων" και υποστηρικτών τους δηλώσεις του κατά τη διάρκεια του πρόσφατου φοιτητικού κινήματος…).
Αντιγράφοντας τους συλλογισμούς τύπου "ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει" του… δικαιωθέντος πολιτικού ινδάλματός της, η εφημερίδα όχι μόνο μεταβιβάζει την ενοχή του υιού στον πατέρα ("στέλεχος του άμεσου περιβάλλοντος του Αλέκου Αλαβάνου") αλλά και στον κομματικό του φορέα, ενώ παρεμπιμπτόντως μας πληροφορεί αναμίξ για τη συμμετοχή του συλληφθέντος σε πορείες υπέρ του Δ. Κουφοντίνα, για την επίθεση κουκουλοφόρων τον περασμένο Μάιο στα γραφεία της επί της οδού Φειδίου, για την περιουσιακή κατάσταση του προέδρου του
Τα μισόλογα είναι ιδεώδες έδαφος για να ευδοκιμήσει η σπέκουλα
ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τις περί "ταραξιών" αναφορές του…
Θα είχε ενδιαφέρον πολιτικά να σκεφθεί κανείς γιατί οι νέοι του αντιεξουσιαστικού χώρου (στην πλειονότητά τους "καλής οικογενείας", όπως γνωρίζουμε ήδη από τον κατάλογο των συλληφθέντων στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1995), ολοένα και περισσότερο στρέφονται σε πρακτικές τυφλής βίας και ιδιοτελούς παραβατικότητας. Αλλά μάταια θα περιμέναμε σοβαρές συζητήσεις, όταν το ενδιαφέρον όλων στρέφεται απλώς στη "ρετσινιά", που κολλά από τον συλληφθέντα στον επώνυμο πατέρα του και από κει στους συντρόφους του τελευταίου.
Ας μη βαυκαλιζόμαστε ότι "γίναμε Ευρώπη": η Ελλάδα είναι μία χώρα που εκστασιάζεται με τις "βρώμες" και πιστεύει ακόμη βαθιά στην "συλλογική ευθύνη". Είναι μία χώρα όπου το άτομο δεν έχει ακόμη αυτονομηθεί από τους δεσμούς της Φάρας του και όπου τα τέκνα αυτοδικαίως "κληρονομούν τις αρετές" (και από κοντά τις βουλευτικές έδρες, τα υπουργεία και τα κόμματα...) των γονέων τους ή, αντιστρόφως, οι γονείς προπηλακίζονται παραχρήμα για τις αμαρτίες των τέκνων.
Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα. Και όσο η νοοτροπία της "οικογενειακής ευθύνης" παραμένει, οι "ευαισθησίες" περί προσωπικών δεδομένων δεν προσφέρουν λύση.
Φιλελεύ8ερη ανάλυση!!
Καλά το πήγαινε, οι 3 τελευταίες παράγραφοι όμως είναι σκατίλα.
γιατί φιλελεύθερη και γιατί σκατίλα;
Άντε ρε βλάκα ουρακοτάγκε που 8α σου εξηγήσουμε κιόλας.
ΟΥΓΚ ΟΥΓΚ ΟΥΓΚ
