Originally Posted by
rat_poison
Θα μιλήσω τώρα για το τοπικό, με μία διάσταση κοινωνική-ταξική αν θέλετε
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι άνθρωποι που έρχονται είναι αδέρφια μας, πέρα από το χίππικο ανθρωπιστικό του ζητήματος. Άσχετα αν μόνο και μόνο αυτό θα ήταν ικανοποιητική δικαιολογία. Μία χώρα με πληθυσμό που γηράσκει έχει ανάγκη από νέους. Μία χώρα με μία εργατική τάξη αδύναμη και μαλθακή έχει ανάγκη από άτομα που θα στελεχώσουν την παραγωγική διαδικασία. Κυρίως όμως είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν δείξει τη θέληση να αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο και έχουν δείξει απίστευτη ικανότητα να αγωνίζονται για αυτήν την καλυτέρευση της ζωής τους. Φανταστείτε ότι κάποιοι περάσανε από δικτατορίες του Πακιστάν για να έρθουν εδώ πέρα, ή απλά είναι από το Ζαϊρ και παρόλα αυτά τα κατάφεραν και βρίσκονται στην Ευρώπη. Και δεν είναι άτομα που έρχονται να μας φάνε τα Πράντα παπούτσια μας και να μας κλέψουν τις κατασκευαστικές μας, είναι στην πλειοψηφία τους εργάτες. Δεν είναι λούμπεν προλετάριοι που νομίζουν ότι επειδή παίρνουν 1200 ευρώ από τη δουλίτσα τους σε κάάάποια φάση μπορεί κάάάτι να γίνει και να πιάσουν την καλή, ονειρευόμενοι να ανέβουν ένα σκαλοπατάκι κοινωνικό. Είναι ξεκάθαροι προλετάριοι, της γης οι κολασμένοι οι περισσότεροι από αυτούς. Είναι άνθρωποι που βλέποντας το πόσο καλύτερα ζούμε εδώ, είναι διατεθιμένοι να γίνουν ένα μέρος της ζωής μας. Αρκεί να τους φερόμαστε με ισότητα, αρκεί να τους δούμε ως αδέρφια και όχι ως παρίες. Γιατί εγώ περισσότερο αδερφός είμαι με το μαροκινό ντελιβερά παρά με τον Μπόμπολα, τον Πρωτόπαππα και τη Μαριάννα Λάτση. Και αυτός είναι που θα με βοηθήσει στη διεκδίκιση μίας καλύτερης κοινωνίας πολύ περισσότερο από τον κομματόσκυλο πασόκο ή τον χαωμένο/φαντασμένο νεοδημοκράτη μεσοαστό και άνω.