υπομονη , χαβαλε , αλκοολ και τελος!
Printable View
κάπως έτσι δηλαδή:
http://www.youtube.com/watch?v=pp5QoBj0svM
Σε 4 ώρες ξεκινάω για Ναύπλιο, θα το πάρω σερί, ευχηθείτε μου καλή τύχη, αν δεν γυρίσω πίσω θέλω να με θυμάστε σαν άνθρωπο και όχι σαν σκύλο, αντίο.
Κουραγιο παιδια, εμεις οι παλιοι, σας συνοδευουμε με τις εμπειριες κακουχιας μας φωτεινο αρωγο σας στις δυσκολες αυτες μερες.
Ρε τα κέντρα είναι πλέον κατασκήνωση.
Μη μασάτε, βρείτε παρέα και θα περάσει η φάση.
Το μετά είναι το θέμα.
3 μήνες και δεν πάει το παλικάρι. ωραίος!Quote:
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΟΛΙΚΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
Στις 30-3-10, έλαβα το χαρτί που με καλεί να παρουσιαστώ στον ελληνικό στρατό, για το Μάιο 2010 με την Β/ΕΣΣΟ. Δηλώνω δημόσια την άρνησή μου να καταταγώ σε οποιονδήποτε εθνικό στρατό καθώς και σε οποιονδήποτε άλλο κρατικό μηχανισμό που στρέφεται ενάντια στην κοινωνία.
Συμφώνα με την ελληνική νομοθεσία είμαι υποχρεωμένος να υπηρετήσω για 3 μήνες (λόγο αλβανικής καταγωγής), σε ένα στρατό που πρώτα αυτός δε με θέλει -όλοι θυμόμαστε τα ρατσιστικά συνθήματα περήφανων ελλήνων φαντάρων στην παρέλαση την 25η Μαρτίου 2010- όχι βέβαια επειδή προσέβαλε κάποιο εθνικό μου φρόνημα, αλλά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Εγώ που γνώρισα τον πόλεμο από μικρός και σημάδευσε τη ζωή μου, όπως και τη ζωή των οικείων μου και τόσων άλλων που εξαναγκάστηκαν στον ξεριζωμό από την επιθετικότητα της εξουσίας, αρνούμαι να δω ως εχθρό κάποιον που έτυχε να είναι πέρα από τα σύνορα, που έχουν στήσει τα αφεντικά για το διαχωρισμό των καταπιεσμένων. Για εμένα ο εχθρός βρίσκεται ¨εντός των τειχών¨ και είναι αυτός που απαξιώνει και σκυλεύει καθημερινά τη ζωή.
Ο στρατός που γεννά το ρατσισμό, προάγει την καθαρότητα, την ιεραρχία, την πειθαρχεία και τη δύναμη είναι μικρογραφία της κοινωνίας της ζούγκλας οπού επικρατεί το δίκαιο του ισχυρότερου. Ανήκω σε μια άλλη κοινωνία, σε αυτή που δεν παραιτείται από τον αγώνα για ζωή και ελευθερία και θεωρεί ότι μόνο μέσα από την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα και την αυτοοργάνωση, ο άνθρωπος μπορεί να ξαναβρεί την ανθρωπιά του.
Οι λόγοι για τους οποίους αρνούμαι να υπηρετήσω αλλά και που διάλεξα τον αγώνα ενάντια στην εξουσία είναι απλοί και κατανοητοί, για έναν ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο, αρκεί να κοιτάξει γύρω του, να δει την πραγματικότητα και η στοιχειώδης αξιοπρέπεια και συνείδηση να τον σπρώξει στην προσπάθεια να την αλλάξει.
Επίσης, γνωρίζω ότι ο στρατός είναι πολύ πιθανόν να βρεθεί εναντίον μου και εναντίον των συντρόφων μου στον κοινωνικό-ταξικό αγώνα, όπως και στο παρελθόν. Καθώς όταν στερείς την κριτική σκέψη από τον άνθρωπο τον μετατρέπεις σε ανδρείκελο. Ένα εκτελεστικό όργανο, χωρίς συνείδηση, θα κάνει όποιο έγκλημα του ζητηθεί απέναντι σε όποιον ¨εχθρό¨ παρουσιαστεί ως τέτοιος.
Θεωρώ ότι η μόνη βία είναι αυτή του κράτους και του κεφαλαίου, η βία των πολέμων, της εξαθλίωσης, της λεηλασίας της ζωής, της μισθωτής σκλαβιάς, της καταστολής, του ψέματος, η βία των φιλήσυχων, η βία της κανονικότητας. Από την άλλη η κοινωνική αντιβία, είναι η άμυνα μας και ένα εργαλείο -που δεν μας εκφράζει- αλλά οικειοποιούμαστε στον αγώνα για την καθολική ανατροπή του κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Για έναν κόσμο χωρίς κράτη, σύνορα, πατρίδες, εκμετάλλευση…
Για την όξυνση του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού,
ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ ΑΡΝΗΣΗ ΘΗΤΕΙΑΣ ΟΛΙΚΗ
Αγρίνιο, 10/5/2010
Σπύρος Ζαρκαλής
vikotni fantaros. KEWWWWWWWWWWWWWL
πω ρε πουστη, μαλακια.
με ποιανου το δερμα θα κανουνε αρβυλα τωρα?
και ο πανκης παρουσιαστηκε :headbang::headbang::headbang:
XAXAXAAXAA για 12η φορά?
τι 2 χρόνια ρε πότε θα ξεμπερδέψεις; εσύ ζήτησε τόσα πολλά ή έτσι τα δίνουν;
δεν σου δινουν πανω απο 2 χρονια και τις περισσοτερες φορες ειναι 2 ετησιες.
που κολλάει αυτό γιατί το λες και ποιό το νόημα να δώσουν πάνω από 2 χρόνια; αφού με την διετή όταν πας να ξαναπαρουσιαστείς παίρνεις απαλλαγή.
γιατι ειπες πως θα σου επαιρνε 4 χρονια με εξαμηνες
α ναι, νομίζω οτι η εξάμηνη θα έληγε τον Νοέμβρη και εγώ θα παρουσιαζόμουν τον επόμενο Μάιο. αν υπολογίσεις ότι ο συνολικός χρόνος αναβολής πρέπει να είναι 2 χρόνια...
ειναι μεγαλο το διαστημα που λες.κανονικα παρουσιαζεσαι 3 μηνες μετα την ληξη στην ετησια.
πιθανολογω οτι σε μια εξαμηνη θα ειναι στο καπακι.
Επόμενη σειρά από τη λήξη της αναβολής είναι. Δηλαδή αν έπαιρνε ο Βίκοτνις εξάμηνη, θα έμπαινε πάλι(ή θα πήγαινε από φρουραρχίο) Φλεβάρη για να πάρει την επόμενη. Τώρα δηλαδή λογικά ξεμπερδεύει Αύγουστο του 2012.
ΥΓ: Έπαιξε βύσμα για την αναβολή(λόγω διάρκειας ρωτάω); Αν όχι, ψήσε το για ηθοποιός, έχεις μέλλον. Ιν ένι κέις, καλά έκανες και ξεμπέρδεψες έτσι με τη μία.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
Πχοιος εχει περασει απο την επιτροπη απαλλαγων/αναβολων και τι γενεται εκει;
Μιλαμε για κολλητο που πηγε Φρουραρχειο και εχει χαρτι για Ά ετησια αναβολη.
Αλλα δεν εχει παει ακομα σε αυτη την επιτροπη.
Να συνεχισουμε τα ποτακια στο Γκαζι ή να τον παω Μοναστηρακι να ψωνισει καλτσες, πατους, λουκετα κλπ;
Θενκς πλοξ
Όλοι όσοι έχουν πάρει αναβολή ή απαλλαγή!
Δεν ξέρω τι εννοείς ότι έχει πάρει χαρτί για ετήσια αναβολή αφού αυτά τα χαρτιά τα δίνει η προαναφερθείσα επιτροπή...
Γενικά πάντως πες του να μην αγχώνεται, θα κάνω πιο μετά ποστ για το τι έπαιξε με την δική μου περίπτωση.
Ρε προχτες πηγαμε Ρουφ με χαρτι απο Φρουραρχειο που εγραφε "Ά ετησια αναβολη" και λεει του στρατολογου οκει;
Ο στρατοκαραβανας μας απαντησε "οχι οκει, το χαρτι που εχετε ειναι ΕΝΔΕΙΞΗ, θα ειδοποιηθει να περασει απο την ΕΠΙΤΡΟΠΗ και τοτε καθαρισε."
Σ'αυτη την "επιτροπη" παιζει να φαει το πεος;
νομίζω σε ρωτάνε για ποιο λόγο θελεις την αναβολή. δουλειά, οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα, προβληματα υγείας αυτού ή της οικογένειας κτλ συνήθως σε καθαρίζουν, ειδικά αν πρόκειται για πρώτη αναβολή.
gonzo,οχι.ειδικα στην περιπτωση που λες η επιτροπη απλα θα υπογραψει την "ενδειξη".παιζει και να μην του μιλησουν καν.
ένας φίλος που πήγε, απλά τον ρώτησαν αν θέλει να υπηρετήσει. είπε ναι, απλά ότι χρειάζεται ένα 6μηνο για επαγγελματικούς λόγους.
άλλο ένα. http://www.antirrisies.gr/node/845
Quote:
Ας το πούμε απλά. Δε γουστάρουμε να πάμε φαντάροι. Δε θέλουμε το στρατό ούτε για εμάς, ούτε για κανέναν. Μας απωθεί ένας μηχανισμός εξουσίας, ιεραρχίας, απόλυτης πειθαρχίας, παραλογισμού, ισοπέδωσης της προσωπικότητας, της διαφορετικότητας, της ιδιαιτερότητας. Ένας μηχανισμός που υπάρχει για να ασκεί βία προς τρίτους, αλλά και στους ίδιους τους “μετέχοντες” σε αυτόν.
Γνωρίζουμε τι ρόλο έχουν παίξει οι στρατοί ως σφαγείς της ιστορίας, κατακτητές, δυνάμεις κατοχής ή εσχάτως “ειρηνευτικές δυνάμεις” και “ανθρωπιστικές αποστολές”. Ξέρουμε και τα παράσημα του “δικού μας” εθνικού στρατού. Το ρόλο του στις δικτατορίες τόσο τις προπολεμικές όσο και κυρίως της επταετίας. Τις διεθνείς του αποστολές στην Ουκρανία, στην Κορέα, στη Βοσνία, το Κόσοβο, το Αφγανιστάν.
Αν υπάρχει κάποιο νόημα στη λέξη πατρίδα σίγουρα για εμάς δεν είναι το μίσος για το γείτονα Τούρκο, Μακεδόνισσα, Αλβανό κτλ. εργαζόμενο, μαθήτρια, φοιτητή που αναγκάζεται να καταπίνει τις αντίστοιχες αηδίες περί εθνικού συμφέροντος που μας ταΐζει και η εγχώρια άρχουσα τάξη και η στρατοκρατική κάστα (ευτυχώς αδύναμη και σε απαξίωση όσο ποτέ σε αυτή τη χώρα). Μας είναι ξεκάθαρο πως το μέτωπο σύγκρουσης που διαλέγουμε είναι ενάντια στο αφεντικό μας, στο λαμόγιο πολιτικό που μας κυβερνά, τους κεφαλαιοκράτες του τόπου που μας κοροϊδεύουν στα μούτρα, έναντια στον κάθε τύπου φασίστα της διπλανής πόρτας και όχι εναντίον των απέναντι (που η αμαρτία τους είναι απλά ότι γεννήθηκαν απέναντι).
Μας εξοργίζουν οι στρατιωτικές δαπάνες. Έχουμε δέκα χρόνια που τελειώσαμε το σχολείο, πολύ λίγα που βγάλαμε την όποια κάποια σχολή μας, μόλις (άλλα ήδη) 2-3 τουλάχιστον που μπήκαμε στην εργασία. Δεν προλάβαμε να ξεχάσουμε τις ελλείψεις στα προηγούμενα χρόνια σε δασκάλους, σε υποδομή, σε βιβλία και γενικά σε δυνατότητες. Κι έχουμε ήδη νιώσει στο πετσί μας την τρομοκρατία του βασικού μισθού, την αγωνία αν θα μας κολλήσουν ένσημα ή όχι, αφού (λέμε τώρα) μετά από πολύ κόπο γλιτώσαμε από την αγωνία αν θα έχουμε δουλειά. Την ίδια στιγμή τα αεροπλάνα του στρατού ψηλότερα και περισσότερα πετούν, οι φρεγάτες μακρύτερα πλέουν. Κανένας μπαμπούλας για εχθρούς του έθνους δεν μας πείθει για την ανάγκη αυτών των εξοπλισμών, και σίγουρα το δόγμα “για να έχεις ειρήνη, ετοιμάσου για πόλεμο” είναι από τα πιο άρρωστα που σκέφτηκε ποτέ ανθρώπου νους.
Μας κάθεται στο σβέρκο κι ο κοινωνικός ρόλος του στρατού. Ένα ακόμα κεφάλαιο στη γραμμικότητα της ζωής μας. Ένας χρόνος έξω από τον κόσμο, μακριά από όσα αγαπούμε, από όσα κάνουμε, από τους αγώνες μας. Κι αυτό γιατί «οι εμπειρίες από το στρατό είναι αξεπέραστες», «το κλίμα φανταστικό» (σχεδόν θλίψη προκαλούν αυτές οι ατάκες) και κυρίως γιατί θα γίνουμε (επιτέλους) άντρες. Ε, όχι, αν η αντροσύνη είναι αυτό που είστε, κρατήστε την για τον εαυτό σας, ας παραμείνουμε παιδιά, ας μπορούμε να αγγίξουμε και τη θηλυκή (ή όποια άλλη) πλευρά μας.
Τι νόημα έχει αν δε βγεις να το φωνάξεις;
Αισθανόμαστε αλληλέγγυοι με καθέναν που αρνείται την ένταξη στο στρατιωτικό μηχανισμό, που αμφισβητεί δια της απουσίας του ή της πάσης φύσεως διαφορετικής – εναλλακτικής στάσης του την υποχρεωτική στράτευση. Με αυτούς που βγάζουν τη γλώσσα και πηδούν από τη βάρκα ή διαλέγουν άλλο καράβι. Απλά δεν είναι αυτό που μας ταιριάζει, αυτό που (μετά από πολλή σκέψη και κουβέντα) διαλέγουμε. Θαρρούμε πως είναι πια ώριμος ο καιρός να βγούμε και να αρνηθούμε τη στράτευση πολιτικά, δημόσια και ωραία. Πως χρειάζεται να σπάσει η σιωπή γύρω από το θέμα, να δημιουργηθεί ένα ρήγμα στο πλέγμα της βεβαιότητας πως “έτσι έχουν τα πράγματα” και της αφωνίας των σκέψεων ότι δεν είναι μόνο έτσι. Να μιλήσουμε ξεκάθαρα για κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης (σκεπτόμενοι διαρκώς την κατάργηση του στρατού ως τέτοιου), αρνούμενοι μαζί με αυτήν κάθε δικαίωμα του στρατού και του κράτους να μας την επιβάλλουν. Να κάνουμε σαφές και αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμά μας στην συνειδητή και “στρατευμένη” προσφορά του χρόνου, της διάθεσης, της γνώσης και της κάθε ικανότητάς μας στις κοινωνικές δράσεις και τα κοινωνικά πεδία που ιεραρχούμε υψηλότερα και στα οποίες γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε υδροκέφαλο μηχανισμό πως μπορούμε να προσφέρουμε περισσότερο.
Χαιρόμαστε και γεμίζουμε δύναμη από τη συνάντησή μας και την αβίαστη απόφαση της συμπόρευσής μας. Βρεθήκαμε και ενώνουμε διαθέσεις και δυνάμεις για να κινηθούμε όχι, όπως θα μας προτιμούσαν, κατά μονάδες χαμένες στην επικαιρότητα και το χάος των γεγονότων, αλλά ως συλλογικότητες, μικρές ή μεγαλύτερες με αλληλεγγύη και αμοιβαία εμπιστοσύνη με λόγο επιθετικό και ξεκάθαρο.
Στις σειρές του Μαΐου και του Αυγούστου του 2010, κάποιοι ούτε θα παρουσιαστούμε, ούτε θα κρυφτούμε. Θα φορέσουμε καλοκαιρινά κι όχι παραλλαγή, θα κάνουμε κάμπινγκ κι όχι στρατόπεδο. Γνωρίζοντας τις ενδεχόμενες συνέπειες και αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες της επιλογής μας, θα αρνηθούμε το στρατιωτικό μας πεπρωμένο, διατηρώντας ακέραιη την πολιτική και κοινωνική μας υπόσταση.
Μάιος 2010
Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Γιάννενα-Κόρινθος,
Παναγιώτης Σιαβελής
Άγγελος Νικολόπουλος
Μόρις Ζαφειριάδης
Δημήτρης Σωτηρίου
Μενέλαος Εξίογλου
Ευάγγελος Ζώης
Σταύρος Κεφάλας
κάνω fake account στο facebook για χαβαλέ, κι επειδή δεν μου έχει έρθει καν confirmation mail στο yahoo, αναγκάζομαι να βάζω captcha κάθε φορά, και μου σκάει αυτό
http://i45.tinypic.com/2daj8y8.jpg
ΣΗΜΑΔΙ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
τι να πρωτοπω...
αδεια ορκομωσιας.
Ε Τρίτη βράδυ είναι μια μερούλα παραπάνω ρε, κανονικά θα μπαίνατε Δευτέρα.
Κατά τα άλλα για πες πως είναι εκεί. Εμείς οι τζίτζικες στο Ρέθυμνο ρίξαμε πολύ τρέξιμο αυτές τις μέρες, το κέντρο είναι απαρχαιωμένο αρκετά ώστε η τηλεόραση και το ζεστό νερό να αποτελούν ανάμνηση πολιτισμού, αλλά τουλάχιστον έχει και γαμώ τις θέες και ξεχνιέσαι :P
νταξ κλασικα κεντρο, τουαλετες της Μορντορ στην αρχη, μετα βαλανε μεχρι και τουαλετοφυλακες και καπως εσιαξε η φαση, βλεπεις καμια γκουερνικα στον τοιχο με σκατα απο κανα ζωγραφο βεβαια, επαιξε και κλασικη φαση χεσιμο σε ντουζιερες..
ε κλασικα παρελαση, βημα, προβες ορκομωσιας
δεν μπορω να πω οτι πεθαναμε κιολας
μια 500αρα ειμαστε εκει, μετα τις 7:30 δεν εχει ζεστο νερο εννοειται, τηλεοραση ειδα 20 λεπτα β' ημιχρονο ολυμπιακος παοκ και 20 λεπτα ολυμπιακος αρης αυτο και μονο
ενα επιβεβαιωνω στρατος=φυλακη, δε μας γαμανε μεξικανοι στις ντουζιερες, ουτε μας κατσαβιδωνουν στο προαυλιο, αλλα δεν υπαρχει χειροτερο πραμα να σου στερουν τη ζωη για 9 μηνες... μπλα μπλα μπλα βαριεμαι καν να αναλυσω το ποσο σκατα ειναι να εισαι φανταρος και σταρχιδιαμ ειλικρινα για τις οποιες "ομορφες" στιγμες του στρατου κι οτι δεν εχεις υποχρεωσεις κλπ.
και τα λεω και γω που αν εξαιρεσεις τις 2-3πρωτες μερες και καποιες στιγμες δεν εχω και κανα ιδιαιτερο ζορι
καλη συνεχεια να χουμε και να δουμε που θα μας πανε μετα