Weekend warrior κομματαρα
Printable View
Weekend warrior κομματαρα
My 2 cents
POST REUNION
BNW: Τιμιο, ισως το πιο προσιτο και σιγουρα το καλυτερο για μεηντεναδες, επη Navigator και Nomad, και μονο 1-2 τραγουδια μετρια, αυτα που αναφερθηκαν.
DOD: Ανισο, 3-4 τραγουδαρες και πολλα μετρια, με καποιες στιγμες που μπορουσαν να λειπουν, αλλα συνολικα καλος δισκος.
AMOLAD: Καταπληκτικος συνθετικα δισκος, και ο πρωτος βαρυς κι ασηκωτος δισκος των Μεηντεν σε στιγμες. Ο αγαπημενος μου απο το reunion και μετα μακραν.
TFF: Τρια καλα τραγουδια χωρις να ειναι και εξωπραγματικα, τα υπολοιπα καλυτερα να μην τα ειχα ακουσει καν, μεγαλη φολα.
BOS: Καλυτερο απο το προηγουμενο, με πολλα skip για μενα δυστυχως. 5 καλα εως πολυ καλα τραγουδια, 5 μετρια και το Speed Of Light ισως η μεγαλυτερη ντροπη των Maiden
GOLDEN AGE
Η χρυση πενταδα απο Number Of The Beast εως και το Seventh Son ειναι ολα δεκαρια (για Μεηντεν) και δεν τα φτανουν τα post-reunion για μενα με τιποτα.
ΤΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ
NPFTD: Aθλιο, κυριολεκτικα μονο το Mother Russia σωζεται, αντε και τα Tailgunner, NPFTD
FOTD: Πολυ καλο, και πολυ αδικημενο
X-Factor: Με Bruce ισως να ηταν και το καλυτερο τους, τωρα ειναι καπου στη μεση
VXI: δεν το εσωζε ουτε ο Bruce, απαραδεκτος δισκος, και σιγα την κομματαρα το Clansman
Η φωνη του Dianno δε μου αρεσει αρα ουτε τα δυο πρωτα.
"Κομματάρα" για το Weekend Warrior δε θα το έλεγα ούτε εγώ, που αν γράψω τι θέση έχουν τα BNW και TBoS στην προσωπική μου κατάταξη των δίσκων τους θα φάω μπαν λόγω φανμποϋσμού. Αντίθετα, το Judas Be My Guide το θεωρώ από τις πιο υποτιμημένες κομματάρες τους.
Όλο το album σπέρνει, το ακούς στο repeat και είσαι :dfinger: συνέχεια. Fear is the Key - Childhood's End απίστευτα κομμάτια που επίσης έχουν υποτιμηθεί.
Είμαι με Headphones σε αυτό, Appparition και Weekend Warrior δεν τα αντέχω με τίποτα. Όσο για τον υπόλοιπο δίσκο, τον βάζω πιο κάτω από BNW, DoD, AMoLaD και TBoS, ΓΝΩΜΗΜΟΥ
Θα είχε πολλή πλάκα να τσεκάραμε την ίδια κουβέντα σε ένα παράλληλο σύμπαν που τα κομμάτια και τους δίσκους που αναφέρετε, τους ακούγατε πρώτη φορά τώρα.
Σίγουρα, όπως και με όλα τα κομμάτια και τους δίσκους που έχουν βγει ποτέ από κάθε μπάντα
Φίλε μου, ενας_πιο_ώριμος_ακροατής από ένα σημείο και μετά διαχωρίζει το συναίσθημα όταν εκφράζει άποψη.
Γουστάρω όλο το Fear of the dark, αλλά μπορώ να διαχωρίσω ότι τα weekend warrior, judas my guide κλπ είναι βαρετά fillers. Αν παίξουν σε ένα μαγαζί παρ'ολ΄αυτά θα κλάψω και θα κοπανιέμαι.
γνωμησου.
<----- ένας_ανώριμος_ακροατής
Απλά κλάμα :touched: και :moutza: για το "παιδιά ΕΓΩ θα σας πω που ΞΕΡΩ ενώ εσείς δε διαχωρίζετε το συναίσθημα από την αλήθεια" , και εξακολουθώ να θεωρώ βαρύγδουπη ανουσιότητα αυτό που είπες για κομμάτια που θα ακούγαμε πρώτη φορά σε ένα παράλληλο σύμπαν και δεν ξέρω τι θα άλλαζε.
Εγώ πιστεύω ότι το BNW δεν έχει ούτε ένα φίλλερ ενώ το Powerslave έχει 3 (!!!), ο Headphones θεωρεί μέτριους δίσκους γεμάτους φίλλερς ό,τι έβγαλαν μετά το 90, atom και mormengil γουστάρουν τη ζωή τους με το Weekend Warrior όπως και ο OniBocho ενώ εγώ το βάζω στην κατηγορία "ντροπή των Maiden" που έγραψε κι ο Fix πιο πίσω. O οποίος btw νυστάζει με το Empire of the Clouds ενώ για μένα είναι ένα έπος από την αρχή ως το τέλος. Όλα αυτά δε σημαίνουν ότι δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε το συναίσθημα και πρέπει να μας βάλει κάποιος στον σωστό δρόμο, δε θα κάτσω καν να εξηγήσω γιατί.
σαν πολύ το κουράσαμε στις τελευταίες σελίδες
MONO MAIDEN ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΑΣΑΛΙΩΤΑ
από κάποιον που δεν έχει ακούσει πάνω από 1-2 φορές τίποτα μετά το 2000
Double post γιατί δεν αφήνει περισσότερα βίντεο σε ένα, βάζω κι αυτά σε περίπτωση που δεν έχεις ακούσει τίποτα και από το τελευταίο του Dickinson:
Spoiler
Κόμη σαρ, δεν δίνω μια αν είσαι στον ίσιο δρόμο και ποσώς με ενδιαφέρει να κάνω κατήχηση. Το αρχικό μου σχόλιο ήταν συγκεκριμένο και... ισχύει όπως παραδέχθηκες και ο ίδιος.
Μετά από 20 χρόνια κουβέντας για κομμάτια maiden, θεωρώ τρομερά ανούσιο το να μαλώνουμε για μουσικές που αντιμετωπίζουμε κατά πολύ νοσταλγικά.
Είναι το ίδιο ανούσιο να πεισω τον χ να ξενερώσει με το "chains of misery", τη στιγμή που για αυτόν μπορεί να ήταν "το πρώτο κομμάτι της β πλευράς, στην πρώτη μέταλ κασσέτα που του έδωσε ο ξάδερφός του".
Αλλά το να με πείθει και ο ίδιος ότι το συγκεκριμένο γαμάει, επηρεασμένος από το συναίσθημα είναι το ίδιο μάταιο.
Όλα τα παραπάνω φαίνονται ξεκάθαρα αν παρατηρήσεις ότι στατιστικά οι 80ς μεταλλάδες εκθειάζουν τα πάντα έως το seventh son, η γενιά μας τα πάντα έως το brave new world, οι νεότεροι τα πάντα έως το τέλος. Πράγματα που έχει το καθένα τη δική τους ιστορική σημασία που φαντάζομαι μπορείς να σκεφτείς και μόνος σου.
Στο σχόλιο του Headphones, με το οποίο συμφωνώ γενικά, διέκρινα μια προσπάθεια για πιο αντικειμενική κριτική. Γι αυτό και σχολίασα.
Επί τη ευκαιρία, όλα όσα γράφεις στην τελευταία σου παράγραφο για εμένα είναι ο ορισμός του "κρίνω με το συναίσθημα και το γούστο μου". Δεν έχω καμία διάθεση να κουβεντιάσω σε τέτοια βάση.
Εγώ απλά λέω πως τα άλμπουμ μετά το ριγιούνιον, αντιμετωπίζονται γενικά με περισσότερη επιείκεια, απ αυτά της περιόδου μετά το 7th, όταν συνθετικά δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική διαφορά. Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να μην θεωρείς φίλερ το φόλεν έιντζελ και να θεωρείς το ραν σάιλεντ. Ένα afraid to shoot strangers σήμερα θα το χαν κάνει 3 7λεπτα κομμάτια για να βγει ο δίσκος. Το βασικό πρόβλημα για μένα που δεν μπορώ να ακούσω δίσκο ολόκληρο, είναι ότι με κουράζει ο ντίκινσον, χωρίς να φταίει αυτός, αλλά οι συνθέσεις που συχνά με κάνουν να νομίζω πως τις γράφουν χωρίς να τους ενδιαφέρουν τα φωνητικά μέρη τα οποία ακούγονται διαδικαστικά. Ειδικά στο μπουκ, που ενώ μπαίνει τόσο ωραία, κάπου στη μέση βαράω ενέσεις με τα συνθετικά κολλήματα του χάρις.
Ειμαι κι εγω στο team anti-Weekend Warrior, πραγματικα απαραδεκτο κομματι. Το Apparition δε με ενοχλει τοσο, αλλα υπαρχει και λογος που εχω ισως 15 χρονια να το ακουσω.
Περα απο μερικα απο αυτα που εβαλε ο κομμισσαρ (ποιο τζερνιμαν μωρε), επισης τα εξης:
No More Lies Κλασικο Μεηντεν, θα μπορουσε να ειναι σε ενα απο "τα παλια τα καλα"
Dance Of Death Μαλλον μου αρεσει περισσοτερο απο το Pascendale.
These Colours Don't Run Πολυ δυνατος Bruce και ριφφαρες.
Different World Το καλυτερο "χιτακι του δισκου" απο τα reunion albums (Wickerman, Wildest Dreams, Eldorado, Speed Of Light bleah)
Legacy Η μοναδικη φορα μετα το X-Factor που ενιωσα οτι οι Maiden δοκιμαζουν κατι καινουριο και γαματο
If Eternity Should Fail Μακραν (?) το καλυτερο του Book Of Souls
Συμφωνω μαζι σου μερικως ως προς το principle, αλλα τα παραδειγματα που εδωσε ο κομμισσαρ δεν εχουν να κανουν με το ποτε μεγαλωσε ο καθενας μας και τι τον αγγιξε οταν ηταν εφηβος. Ο κομμισαρακος ηταν ευαισθητος teenager στα 90s και παρολα αυτα προτιμαει μεχρι και τα 2 τελευταια των Maiden απο την μεσαια περιοδο τους (ισως ειναι ακομα 14 χρονων?). Διαφοροι αλλοι προτιμανε τα NPFTD και FOTD απο τα reunion. Εγω που δεν ειμαι τοσο Μεηντενας, κρινω ανα αλμπουμ διαφορετικα, δηλαδη ας πουμε θεωρω το FOTD πολυ αδικημενο και συνολικα καλυτερο απο οποιοδηποτε reunion, αλλα ταυτοχρονα γουσταρω καργα και το AMOLAD.
Συμφωνω σχεδον απολυτα. Για μενα τα 50-55 τραγουδια που εχουν κυκλοφορησει απο το 2000 και μετα θα μπορουσαν να ειναι η βαση για 3 παρα πολυ καλους δισκους αντι για 5 δισκους με fillers, but that's just me. Αντιθετα στο Fear Of The Dark βρισκω ελαχιστα fillers, και τα καλα τραγουδια του ειναι ΠΟΛΥ καλα. Επισης οσον αφορα τα φωνητικα, βρισκω μεγαλη διαφορα αναμεσα στα φωνητικα του Bruce στα τελευταια Maiden και στα προσωπικα του αλμπουμς ας πουμε. Σε μερικα τραγουδια μου φαινεται λες και βαριεται.
Ok so far:
No more lies: Απάλευτο ρεφραίν, το ίντρο καλό, το υπόλοιπο ψιλοσυμπαθητικό, γενικά όχι.
Dance of Death: Το είχα ξαναακούσει τελικά, ακούγετε πολύ ευχάριστα.
These colours don't run: Ωραίο κομματάκι, αλλά λίγο ίδιο με ότι έχουν βγάλει από το BnW κ μετά, ίδιο στύλ ίδιος ήχος, λίγο κούραση καταντάει η φάση αλλά το συγκεκριμένο τουλάχιστο είναι κάπως καλό συνθετικά.
Different world: Οτι είπα για το Χορό του θανάτου παραπάνω.
The Legacy: Επιτέλους κάτι διαφορετικό, όλα τα καινούρια των μέιντεν μου ακούγονται σαν μια ομοιογενής σούπα.
Θα επανέλθω όταν αυτιάσω κ άλλα.
Φίλος μου στέλνει αυτό:
https://scontent.fskg3-1.fna.fbcdn.n...af&oe=5EAD366C
Με καίει και το αποτέλεσμα so far είναι τούτο:
https://docs.google.com/spreadsheets...it?usp=sharing
Ενάμισι λεπτό ασχολήθηκα και είδα στα γρήγορα: 12. Quest for Fire και 22. When Two Worlds Collide.
Edit: 24. The Clairvoyant, 31. Holy Smoke.
21. Sun and Steel, EDIT αλλά το κρατάω για το 22 :p
4. Where Eagles Dare
47. When The Wild Wind Blows
56. The Thin Line Between Love And Hate
59. The Reincarnation of Benjamin Breeg
63. Look For The Truth
99. The Pilgrim (και καλα Indian?)
Στα πολυ προχειρα, αν ειχα ορεξη θα εβρισκα πολλα ακομα απλα περνωντας ολους τους τιτλους, ειδικα απο τα τελευταια τους αλμπουμ που δεν τα θυμαμαι και πολυ
Σωστός! Μλκ, πραγματικά έβλεπα ΚΟΚΚΟΡΕΣ στο 4, ειδάλλως έχω βρει πολύ δυσκολότερα ΓΤΧ :touched:
edit: ενημέρωσα το αρχείο με τις προσθήκες σας
Παίζει το 11 να είναι το έπος Transylvania???? Και το 14 το Aces High???
Για 14 αυτό σκέφτηκα, όπως επίσης 35 Can I play with madness
https://i.imgur.com/5YEs26Y.jpg
ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΕΙΤΕ ΡΕ
29 moonchild?
Σωστός!!!
51. Infinite Dreams
28. Silent Planet
34. 2 minutes to Midnight
45. These colours dont run
1. Running Free
27. Mother Russia
25.Run to the Hills
19. Clansman
σχωραμε συντροφε , home office -βαριεμαι και ειπα να αναδειξω τα αυτονοητα
σορρυ ε