εχω παρα πολλα χρονια πουτοχω διαβασει
απο οσο θυμαμαι καλο τοχα βρει χωρις να ειμαι ιδιαιτερος φαν του ειδους
Printable View
http://d.gr-assets.com/books/1364940939l/17727109.jpg
[Τάσος Ρούσσος, Ο τελευταίος της συντεχνίας]
Πρόκειται για μια νουβέλα του Τάσου Ρούσσου, σημαντικού ανθρώπου των γραμμάτων, που πέθανε δυστυχώς πέρσι. Τον δημιουργό τον έμαθα μέσα από τις εκπομπές του Ρένου, και έκτοτε προσπαθώ να διαβάζω οτιδήποτε δικό του πέφτει στα χέρια μου. Παρότι πεπαιδεμένος, υπήρξε μεγάλος λάτρης του Φανταστικού, με το οποίο καταπιάνεται και στο συγκεκριμένο έργο. Ουσιαστικά εδώ πραγματεύεται πτυχές ενός δυστοπικού κόσμου, με έναν υψηλό δείκτη όμως συγγραφικής ωριμότητας και συγκρατημένης μελαγχολίας. Η γραφή του Ρούσσου σε συνεπαίρνει, και είναι θέμα ωρών η ανάγνωση του λογοτεχνήματος.
γεια σας. εχει διαβασει κανεις το βιβλιο "τα κακομαθημενα παιδια της ιστοριας", να μου πει εαν αξιζει να το αγορασω, και αν καλυπτει καποιον που ενδιαφερεται για την ιστορια της νεοτερης ελλαδας?
Έχω το Τιγκανά και το Υφαντό της Φιόναβαρ. Μπορώ να πώ άφοβα, σχετικά, ότι είναι αρκετά καλός, σχετικά down to earth, χρησιμοποιεί ιστορικά δεδομένα, πάνω στα οποία χτίζει τους κόσμους του. Θα βρείς πολλά πράγματα τα οποία θα σου θυμίζουν Αναγεννησιακή Ιταλία π.χ.
Go for it.
Edit:
Επίσης, στο Υφαντό της Φιόναβαρ, οι κόσμοι που αλληλοσυνδέονται μεταξύ τους δίνουν ένα σκαρίφημα του πώς ξεκινάει το όλο σκηνικό. Τρίτομο, ψήσου να το πάρεις.
Ρίξτε καμία πρόταση για πακέτο <<καλής μετάφρασης-φροντισμένης έκδοσης>> του Dune. Απ'όσα διαβάζω, essential αγορά ότι είναι η πρώτη εξαλογία, σωστά?
Σωστά, αλλά γιατί μετάφραση; Δεν ξέρω κιόλας αν υπάρχουν περισσότερες από μία, εδώ που τα λέμε.
Που να μπορείς να αγοράσεις κανονικά; Νομίζω ότι όλες πλην της Anubis είναι εξαντλημένες.
Γελάω με Dune στην Καθαρεύουσα. Στο ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ θα είναι ρε ΓΑΒΓΑΒ! Σιγά μην είναι και στην Αιολική ξέρω 'γώ...
άσε μας ρε φιλόλογε να τρολλάρουμε λίγο! Αμέσως να σποιλεριάσει
Μοιάζει με παγίδα η ερώτησή σου φίλτατε και δεν ξέρω πως πρέπει να τη διαχειριστώ. Θα αρκεστώ να πω ότι δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που διάβασα την ελληνική μετάφραση σε οτιδήποτε με ενδιέφερε και ήταν γραμμένο στην Αγγλική αρχικά. Αυτό δε σημαίνει πως οι μεταφράσεις θα ήταν a priori για πέταμα, απλά όταν έχεις πρόσβαση στο αυθεντικό κείμενο και 9,5/10 φορές είναι φτηνότερο, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης.
Τώρα που το σκέφτομαι, είχα ρίξει μια κλεφτή ματιά στη μετάφραση του Witcher, που ισχυρίζονται πως έγινε απευθείας από τα Πολωνικά, πράγμα θετικό γιατί σε αρκετά σημεία η αγγλική απόδοση μοιάζει προβληματική ή κάπως "κακή" (συνέβαινε περισσότερο στις πρώτες εκδόσεις των βιβλίων) η οποία μου είχε φανεί αρκούντως επική και όμορφη. Αλλά όπως είπα, ήταν απλά μια κλεφτή ματιά.
Εν κατακλείδι, give it a shot, ξεκινάς και βλέπεις. Δε φαντάζομαι πως θα έχεις ιδιαίτερο ζήτημα με τη γλώσσα και το θέμα του χρόνου θα σε απασχολήσει εξίσου, ανεξαρτήτως γλώσσας, γιατί δεν πρόκειται να διαβάσεις Άρλεκιν ή ΒιΠερ.
Εσείς του φανταστικού, πείτε σε εμένα τον άσχετο από αυτά τί να διαβάσω από Ούρσουλα Λεγκαίν.
Mονο τον Αναρχικό των 2 κόσμων (Τhe dispossessed ) έχω διαβάσει, το οποίο είναι εξαιρετικό.
Είχα πάει να ξεκινήσω και το Αριστερό χέρι του σκοταδιού, αλλά δεν ήμουν σε διάθεση για το στυλ της Λεγκαίν τελικά και το παράτησα. Είχε φανεί συμπαθητικό πάντως.
Το dispossessed είναι εξαιρετικό βιβλίο απ' όλες τις απόψεις, αν δεν το έχεις διαβάσει, είναι η καλύτερη δυνατή πρόταση. Πάντως, για να ακριβολογούμε η Λεγκαίν περισσότερο Sci-Fi συγγραφέας χαρακτηρίζεται, παρά fantasy. Νομίζω ότι και στην τύχη να πάρεις να διαβάσεις κάποιο βιβλίο της, θα νιώσεις πολύ όμορφα :)
Επίσης θα την χαρακτήριζα οριακά scifi γιατί τα θέματα που θίγει μόνο scifi δεν είναι. Απλά τυχαίνει να μιλάει στις ιστορίες για άλλους πλανήτες.(τουλάχιστον από αυτα που έχω δει μέχρι τώρα)
Ευχαριστώ. άλλαξα γραφείο είπαμε και ο συνάδερφος είναι και του φανταστικού.
Μου είπε για Φίλιπ Ντικ και Φρανκ Χέρμπερτ, αλλά αν είναι να να ξεκινησω, να ξεκινήσω από την Ούρσουλα.
Ε, οι Dick και Herbert είναι δεδομένα sci-fi. Animae, τα θέματα που πιάνει, τα οποία κατά κύριο λόγο θα έλεγε κανείς πως είναι "κοινωνικά" μεταφέρονται στον αναγνώστη μέσω του setting που ορίζει ο συγγραφέας. Νομίζω ότι αυτή είναι και η πεμπτουσία της Επιστημονικής Φαντασίας, όχι απαραίτητα η ενασχόληση με την τεχνολογία ή/και με το μέλλον. Το ίδιο συμβαίνει και με τα έργα του Ασίμωφ. :)
Στον Ασιμωφ όμως το scifi παίζει τον ρόλο του (έστω πιο μικρό από πιο χαρκορ scifi συγγραφείς), ενώ στη Λεγκαίν μπορείς να φανταστείς όλες αυτές τις ιστορίες χωρίς καν το scifi κομμάτι.
Είναι η πεμπτουσία της επιστημονικής φαντασίας, ειδικά αυτό που έχει κάνει ο Ασιμωφ στο Foundation, αλλά εκεί τα πράγματα είναι πιο αναμεμειγμένα.
Τεσπά, είναι ξεκάθαρο ότι συμφωνούμε :)
double post