τέλειωσα την τριλογία, διαβάστε το
Printable View
Βιομηχανία κατασκευής υπηκόων. Πάντα επίκαιρο
https://www.politeianet.gr/component...46a17ba0d2.jpg
https://www.google.com/url?q=http://...BEy1_PDqBwooEG
https://www.politeianet.gr/component...591E63FAFA.jpg
μετά από ένα σερί ιστορικών και πολιτικών αναλύσεων και συγγραμμάτων, μετά από χρόνια ξανάπιασα μυθοπλασία. Ευχάριστη αλλαγή μπορώ να πω.
Η σειρά είναι EΠΟC, από τα καλύτερα βιβλία επιστημονικής φαντασίας, αρκετά πολύπλευρο.
Ετοιμάσου να διαβάσεις και στα αγγλικά τα Foundations Edge και Foundation and Earth (αρκετά εύκολη γραφή ο Asimov, μην σε προβληματίζουν τα αγγλικα), γιατί δεν γίνεται απλά να σταματήσεις στο Δεύτερο Θεμέλιο.
Είδες τι κάνει η καραντίνα;
Εδώ βρίσκομαι σε αυτό...
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
Σχεδόν θα σε ζήλευα αν δεν τα είχα διαβάσει δεύτερη φορά το καλοκαίρι :D
Για μένα το πρώτο βιβλίο είναι και το χειρότερο από τα επομενα 2 ;)
Σ ωραιος. Εχω μεινει στο 4ο νομιζω.
ωραίοι! μετά πιάστε και τα ρομπότ αν δεν το έχετε κάνει.
Μεταπυρηνικό μυθιστόρημα pulp fiction στον κλειστοφοβικό υπόγειο σιδηρόδρομο της Μόσχας όπου έχουν βρει καταφύγιο οι μοναδικοί επιζώντες.
Κλασική ιστορία coming-of-age νεαρού ήρωα, μεταφυσικά στοιχεία (ως τώρα καλογραμμένα), σύγκρουση διαφόρων ιδελογιών, απελισμένος αγώνας του ανθρώπου για επιβίωση κόντρα σε έναν κόσμο που τον ξεπερνά. Ενδεχομένως να με ξενίζει
Spoiler
έχει μεταφερθεί και στο ομώνυμο βιντεοπαιχνίδι, το οποίο κ με τράβηξε στη σειρά. Υπάρχουν άλλα δύο βιβλία (όπως κ τα συνοδευτικά παιχνίδια τους)
https://i.imgur.com/GOkTzO6.jpg
Ούτε το 2033 μας βλέπω να έχουμε μετρό πάντως...
Τι να το κάνει το μετρό η Καλαμπάκα;
θα πέσουν οι βόμβες και δε θα'χουμε πού να πάμε παναγιολίτσαμο
Μέχρι να πέσουν οι βόμβες, θα μας έχουν εξαφανίσει οι woke αμαζόνες.
και ξαναξεκινάμε
http://myboxes.gr/wp-content/uploads/2018/05/BOOK_3.png
https://i.gr-assets.com/images/S/com...87._SX540_.jpg
Ελάχιστος Άλφρεντ, λίγοι Άγγλοι, λίγοι Βίκινγκ, αρκετά Ελφ, Τρολ, κτλ.
για το μέτρο: αρκετά ανώτερο των προσδοκιών, εξαιρετικό pulp fiction.
τώρα
https://i.imgur.com/Lxq8dRR.jpg
Πες για αυτό όταν τελειώσεις, το έχω στη λίστα χρόνια.
ως τώρα:
εξαιρετική χρήση της γλώσσας.
"μοντέρνα" γραφή από 3 οπτικές γνωνίες (ως τώρα) με διαφορετικό στυλ η καθεμιά.
σε σημεία, στοιχεία από συνειρμική γραφή σε στυλ faulkner / joyce. δυσκολοδιάβαστα, αλλά πληρώνουν.
αντιφασιστικό, αντιεξουσιαστικό πολιτικοποιημένο περιεχόμενο.
όχι βιβλίο τουαλέτας, θέλει συγκέντρωση.
υπεροχη τριλογία. Πάνε καμιά 25 χρόνια που την έχω διαβάσει. Ισως μια επανάληψη μόλις τελειώσω τα 16 βιβλία που έχω ξεκινήσει...
αφού η τριλογία του θεμελίου γάμησε (και κατάλαβα καλύτερα και τη σειρά), είπα να κάνω κίνηση προς τα εδώ, όπως πρότεινε κι η λέιντι
https://webstorage.public.gr/Product...00-1565521.jpg
τα πρώτα βιβλία είναι εκπληκτικά
ο γιος είναι μαλάκας και αυτό σιγά σιγά βγαίνει προς τα έξω στα πιο ύστερα
Όχι σπόιλερς ρε! 5 φορές το ξεκίνησα, ούτε μέχρι την επιδρομή των Χαρκόννεν δεν έφτασα. Στα ελληνικά το έπιασες Raven ή στα ξενικά; Εγώ έχω μια παλιούτσικη έκδοση στα ινγκλέσκι και πραγματικά δεν το πολυπαλεύω το βλιβλίο.
ελληνικά ρε, βρίσκομαι σε μία κατάσταση με δουλειά όλη μέρα και καμένο εγκέφαλο, δεν είμαι σε mood για ξένες γλώσσες. αν ήμουν θα έπιανα και τα υπόλοιπα θεμέλια.
Μετα απο 2 μήνες αναμονή γιατί ήταν εξαφανισμένο από την ελληνική αγορά (και μπρέξιτ γτχμ, α ρε bookdepository ωραίες εποχές) έφτασε αυτό
https://images-na.ssl-images-amazon....1SgcbI-KqL.jpg
Αλλά δεν έχω ιδέα πότε θα καταφέρω να το πιάσω, αφενός γιατί ο δίας γαμιέται ΠΟΛΥ άσχημα, αφετέρου γιατί διαβάζω αυτό
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
και μετά έχω και τα υπόλοιπα της σειράς.
EDIT: https://archive.org/details/voicesfr...0alek/mode/2up
Svetlana alexievich: ο,τι εχει γραψει ειναι εκπληκτικο.
Προσωπικο top:Last Witnesses. Σκληρο death metal.
εγώ το WItcher ξεκίνησα :pink:
η φάση με το witcher πώς πήγε? πρώτα βγήκαν τα παιχνίδια?
Τα βιβλία ή καμιά επεξήγηση μωρή κιουρία.
Raven Lord, όχι. Ο Sapkowski έγραψε το πρώτο διήγημα (The Witcher) στις αρχές της δεκαετίας του '90 για να πάρει μέρος σε έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό ενός Πολωνικού fantasy περιοδικού και κέρδισε. Από εκεί και μετά συνέχισε να γράφει διηγήματα για τον ίδιο χαρακτήρα, ώσπου του ήρθε η ιδέα για όλα τα υπόλοιπα. Για την ακρίβεια, συνολικά η συλλογή που περιέχει την πρώτη ιστορία (The Last Wish) κυκλοφόρησε μετά την συλλογή που στα αγγλικά αποτελεί το 2ο βιβλίο (The Sword of Destiny).
Μάλιστα, τα βιβλία είχαν ολοκληρωθεί πριν κυκλοφορήσει το πρώτο παιχνίδι (2007), το οποίο τοποθετείται χρονικά κάποια χρόνια μετά απ' τα γεγονότα του τελευταίου (χρονολογικά) βιβλίου (Lady of the Lake). Πάντως αγγλικές μεταφράσεις δεν είχαν κυκλοφορήσει πριν το πρώτο παιχνίδι, η πρώτη ήταν αρκετά κακή γι' αυτό και υπήρξε δεύτερη έκδοση ένα μόλις χρόνο μετά.
Το τελευταίο βιβλίο που κυκλοφόρησε, Season of Storms, εκδόθηκε στα Πολωνικά το 2014, ένα χρόνο πριν το τρίτο παιχνίδι, που έκανε το τεράστιο breakthrough για όλο το Witcher saga και είναι εκπληκτικό πως αφενός οι απίθανοι τύποι της CDPR περιέλαβαν υλικό από αυτό μέσα στο τρίτο παιχνίδι, αλλά αφετέρου (και πιο σημαντικό ίσως) το πως ο Sapkowski που ακόμα μέχρι σήμερα θεωρεί τα video games ανακριβή και non-canon, χρησιμοποίησε σε αυτό στοιχεία από τα δύο πρώτα παιχνίδια. Α, το Season of Storms είναι εμβόλιμο στη χρονολογική σειρά των γεγονότων που περιγράφονται στα σκόρπια διηγήματα των δύο πρώτων βιβλίων. Για την ακρίβεια, τελειώνει λίγο πριν το πρώτο ομώνυμο διήγημα (The Witcher).
ελληνικές μεταφράσεις παίζουν?
κρίμα πάντως που για το παιχνίδι, ούτε χρόνος υπάρχει, ούτε όρεξη με τα πολλά action στοιχεία που έχει.
Έχουν φτάσει στο 4ο βιβλίο (δηλαδή τα 2 πρώτα με τα διηγήματα και τα 2 πρώτα από τα 5 του main saga). Είναι φιλότιμη προσπάθεια, η μετάφραση γίνεται (ευτυχώς για κάποια πράγματα, δυστυχώς για κάποια άλλα) απευθείας απ' τα Πολωνικά και η γραφή που χρησιμοποιείται θυμίζει κάπως τις εξαιρετικές πρώτες μεταφράσεις Τόλκιιν, με γλαφυρές λέξεις και λόγο.
Το τρίτο παιχνίδι είναι τεράστιο, όμως δεν είναι το action κομμάτι του που θα έπρεπε να σε προβληματίζει. Δεν είναι δύσκολο συνολικά κι αν το βρεις ζόρικο, έχει 4-5 επίπεδα δυσκολίας, όπου πραγματικά η μάχη δεν έχει καμία σημασία. Αν με ρωτάς, μόνο στο Deathmarch βιώνεις την πραγματική εμπειρία, αλλά είναι τόσο καλογραμμένο, που όλα περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Μιλάω για το τρίτο, γιατί φαντάζομαι ότι σε αυτό αναφέρεσαι. Αν με ρωτάς, είναι εξαιρετικά και τα τρία, με το άλμα που έγινε στο δεύτερο να είναι ανυπολόγιστα μεγάλο και το τρίτο να είναι ίσως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχώνενε.