:lol: η φαση ειναι οτι χτες ειχα φρικαρει απο την αλλεργια και ειχα δημιουργησει ενα καλαισθητο μπορω να πω χαρτινο βουνο στο γραφειο μου! ..αλλα δεν μπορει, κατι κακο θα μου κανε...Quote:
Originally Posted by beefteki
Printable View
:lol: η φαση ειναι οτι χτες ειχα φρικαρει απο την αλλεργια και ειχα δημιουργησει ενα καλαισθητο μπορω να πω χαρτινο βουνο στο γραφειο μου! ..αλλα δεν μπορει, κατι κακο θα μου κανε...Quote:
Originally Posted by beefteki
Αχαχαχαχ όλοι κάτι είδαμε με users ε?
Εγώ είδα λέει ότι ήμουν στα εξάρχεια, δίπλα στον Κάβουρα, εκεί που είναι ένα παλίο κρεοπωλείο στην γωνία απέναντι απο την κρεπερί, αλλά δεν ήταν παλίο κτήριο, ήταν ένα προσφυγικό σπίτι με αυλή και μαντεμένια κάγκελα, και ήταν 2 πιτσιρικάδες σκίνχεντς και βαρούσαν κάτι άλλα πιτσιρίκια, και πήγα και τους έδιωξα. Και φώναξαν αυτοί λέει τους μεγάλους τους φίλους τους, και σκάνε 2 μαλάκες με τιράντες και κόκκινα γκέττα με ξυρισμένα τα κεφάλια, και μου πουλούσαν μαγκιά, αλλά δεν φοβήθηκα πολύ, απλά ψιλοκώλωσα μπας και είχαν τίποτα σίδερα και μου χαλούσαν λέει το πρόσωπο, αλλά τότε άρχισαν να πισωπατούν, και γύρισα και κοίταξα πίσω μου, και ήταν λέει μια ομάδα απο καμια δεκαπενταριά άτομα, με πρωτοστάτη τον Νεκροπεθαμένο, και οι υπόλοιποι ήταν απο το er και πηγαίναν για καφέ/meeting, και ήρθαν όλοι και με φιλούσαν και μου λέγαν "που'σαι ρε WBRB?!!" και χέστικαν τα φασιστάκια και φύγαν αλλά αμέσως μετά ξύπνησα.
XAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXA oi erites oi swthres!
XAXAXAXAXAXAXXAXAAXAX
Emena an me petuxainan se analogh fash to pio pithano tha tan na me plakwnan mazi me tous skinades :P
Εγω ειδα ονειρο την καθη και ειμασταν λεει στην Ιμπιζα. Μου εστελνε φιλακια στην παραλια και την κυνηγαγα φορωντας ασπρο λινο πουκαμισο και 2 μοχιτο στο χερι. Απο καπου στο βαθος επαιζε DJ CandiRu (eco-trance). Παιζαμε σαν παιδακια και απο το βαθος της θαλασσης 3 δελφινια μας χαιρετουσαν πηδωντας στα καταγαλανα νερα (το ενα απ τα τρια εφυγε μετα και εκανε το δρομολογιο Ιμπιζα - Αιγινα) Την προφτασα και με ευστοχο τακλιν την εριξα στην αμμο και επεσα απο πανω της. Κυλιστηκαμε στην καυτη αμμο γελωντας. Το προσωπο της λαμπυριζε απ την ξανθια αμμο που σαν φακιδες ειχε απλωθει στο μαγουλο της. Απομακρυνα τους κοκκους με τη γλωσσιτσα μου. Εκεινη τη στιγμη εφτασε ο Dead in Magazines κραδαινοντας ενα μεγαλο λειρί σαν τσεκουρι ηταν. "Ποσα δεν ξερεις" μου πε, "Ποσα δεν ξερεις!!" ..τοτε εκεινη του ειπε "Φυγε απο δω ρε χλεμπόνα" κι ευθυς αυτος πηρε τη φατσα του Τασου Μητροπουλου. Κατωχρος γυρισε να φυγει. Εβγαλα απ τη θηκη το πιστολι μου και τον σημαδεψα. Αντι για τον κροτο του πυροβολισμου ομως ακουστηκε ενα τζουφιο κλικ.
Ειχαμε ξεμεινει απο αμμο.
χαχαχαχαχαχ okay!!
βασικά το εφιαλτικό απωθημένο σου που δεν θέλεις να γνωριζεις το περιεχόμενό του δεν βρίσκεται στην φανερή αδυναμία σου να πυροβολήσεις, άλλωστε δείχνει για εύκολος αντίπαλος παρόλη την φτιαχτή απειλητικότητά του, αλλά σε αυτό που το έχεις τοποθετήσει στο ντεκόρ της εικόνας σου σε απόσταση ασφαλείας να σου χαϊδεύει τα αυτιά με ήχους trance. Γιατί άραγε trance και όχι κάτι άλλο; μήπως είσαι καταβάθος trance-sexual;Quote:
Originally Posted by Mitsmann
lol ένα candiru.
ixe katarreusei to kratos kai zousame tin apoliti anarxia.
ektos apo ton candy candy pou evaze tampeles na mi kimomaste sto grasidi.
ε είδα όνειρο, ότι ήμουν στο χωριό μου και κανόνιζα με τον χρήστη Mormengil (που ούτε που τονεξέρω) να έρθει να αράξουμε.
Σκάει που λέτε ο Μορμ με ένα τεράστιοοοοο τζιπ, το παρκάρει όλο χάρη και μπαίνει μεσα στην αυλή.
Εκείνη την ώρα ο παπούς μου με φιλεψε ενα 20ρικο. Το βάζω στην τσέπη και μετα ξεκινάω να τσακώνομαι με τους πάντες.
Και με βάζει ο πατερας μου να γράψω 2 σελίδες τιμωρια "Δεν θα ξανατσακωθω εξω στην αυλη"
και μετα όλα καλα και αράζαμε και ο Μορμεντζίλ ταίστικε μεχρι σκασμού. Μετα με πήραν τηλέφωνο και ξύπνησα.
μου φαίνεται πρέπει να κόψω το πολύ το φόρουμ
Κι εγώ κι εγώ!
Έμενα με τους δικούς μου σ' ένα παλιό σπίτι σε φάση πύργο και ήταν να πάμε σινεμά, αλλά στο δρόμο συνάντησα το μιτς με την . και κάτι άλλους που δε θυμάμαι τώρα ποιοι ήταν και αποφασίσαμε να πάμε στο σπίτι του πίτερ νάλιτς, δεν είμαι σίγουρη γιατί. Πάντως έμενε στου ζωγράφου και, καθώς τον περιμέναμε έξω γιατί έλειπε, ο μιτς άρχισε να μιλάει κάποια περίεργη γλώσσα κι εγώ άρχισα να φωνάζω "κατάσκοπος, κατάσκοπος!" και να τον δείχνω και ορμήσαμε όλοι πάνω του και τον πλακώσαμε στο ξύλο.
Εγώ είδα ότι ήμουν με έναν φίλο μου και του έδειχνα χαρούμενος τα βινύλια που έχω αγοράσει τελευταία..
Η κατήχηση έπιασε..
Πριν μερικά χρόνια ο συγκεκριμένος μου έλεγε για βινύλιο και τον έκραζα.. τώρα τα αγοράζω και τον βλέπω και στον ύπνο μου..!! :D
Πήγαινα με το Μιτς στο σπίτι του Φράνκο Νάκιτς και πετύχαμε στο δρόμο την Ίφι που μόλις είχε φύγει από το κάστρο της για να πάει σινεμά με τους δικούς της. Φτάσαμε στο Φάληρο (εκεί έμενε ο Φράνκο) αλλά έλειπε και τον περιμέναμε απέξω. Σε κάποια φάση ο Μιτς είδε μια αφίσα σε μια κολώνα της ΔΕΗ που έλεγε "Δεν είμαι του αντρός μου, δεν είμαι του πατρός μου, θέλω να είμαι ο εαυτός μου, όλοι μαζί στην οικολογική/κρυφοgay διαδήλωση στο Πεδίο του Άρεως - Θα έχει και σουβλάκια" και άρχισε να βγάζει αφρούς απ'το στόμα. Η Ίφι, μεγαλωμένη στα Βόρεια Προάστεια από γονείς χουντικούς, δεν ήξερε από ανθρώπινα δράματα, μόνο ό,τι της είχε διηγηθεί ο παππούς της ο Ίφης ο Κομμουνιστοφάγος, με αποτέλεσμα να περάσει το Μιτς για Ρώσο κατάσκοπο και να ζητάει επίμονα το κεφάλι του σε διπλό picture βινύλιο. Μη μπορώντας να αρνηθώ, καθότι ο μόνος πραγματικός ΑΝΤΡΑΣ εκεί πέρα, τον σάπισα στο ξύλο και αφού έπεσε στο κρύο τσιμέντο αιμόφυρτος και μισολιπόθυμος, έγειρα προς το αυτί του (αυτό από το οποίο μπορούσε να ακούσει ακόμα) και του είπα με συμπόνοια "τουλάχιστον πήραμε το Βούισιτς".
Μετά ήρθαν κάτι ΜΟΥΝΑΚΙΑ και άλλαξα όνειρο.
gamw ta onira.. kimomane vevea logo twn farmakwn polles ores, alla den pirazei.
ginontousan kati odomaxies me mpatsous se enan megalo dromo, tipou at. odo klp ke ekei pou vazoume ton flegomeno kado stin mesi ke skaei iptamenos mpatsos apo to pou8ena m ou rixnei m ia klotsa ke opos peftw anigw to kefali mou pisw.
me pernoun pou lete ta sintrofia me pane se ena nosokomio stin akri tou pou8ena se enan gkemo, opou fovomouna logo ipsofovias, omws oi mpatsoi ixan dosei sima stous giatrous na mi me peri8alpsoun giati imane epikindini gia tromokratiki energia ke etsi ixa minei me to kefali anixto ke ta emata na trexoune.
to pio sovaro omws se olo auto to xaos itan pos ta sintrofia den m'afinane na kapnisw giati evgene o kapnos apo to pisw meros tou kefaliou mou.
meta 3ipnisa alla 3anakimi8ika ke ida alla dio onira alla auto itan to pio kalo.
όχι χτές,αλλά γουατέβερ.
είχα δεί στον ύπνο μού πώς γίνηκα πατέρας.απίστευτα ήταν.
και ήταν και η μαμά του μωρού δυνατό χαρτί
Ειδα τον Ανεμο. Ο Ανεμος παραμερισε με χαρη αποκαλυπτωντας τη φιγουρα του Μαυρου Ιπποτη του Μιτς Φοντύ Ντε Σαμπανιζέ απ τα καταπρασινα υψηπεδα της Βουδδαπεστης (της μεγαλης πολης στις παρυφες της Ουγγρικης Κινας) ο οποιος καβαλωντας το μαυρο του Αλογο που λεγοταν Αργκ Αχμετ Οηο Αλερετουρ συναντησε το μαγεμενο πυργο οπου μεσα ειχε την αιχμαλωτη δεσποσυνη Ιφι που ηταν αιχμαλωτη μαζι με τους ταγματασφαλιτες δικους της του κακου δρακου-μαγου Ιβαν Ντραγκο Γκανταλφ. Ο Μιτς Φοντυ Ντε Σαμπανιζε ξεπεζεψε και τραβηξε το πιστολι του. Οι θαμνοι κουνηθηκαν. Πυροβολησε. Ολοι κρατησαν την ανασα τους για λιγο εκτος απο εναν ιδιαιτερα μαλακα που την κρατησε λιγο παραπανω και πεθανε. Οι θαμνοι ξανακουνηθηκαν και ο Προκοπης (το στρουμφακι) παραπατησε και επεσε σε μια λιμνη αιματος.
Ω Θεοι..Τι ειχε κανει??? Ειχε σκοτωσει ενα στρουμφακι. Εξυσε τα παπαρια του λιγο και συνεχισε λοιπον αμεριμνος προς το πυργο. Σταματησε για λιγο να περασει το μετρο προς Κατεχακη και στη συνεχεια ασυγκρατητος σταθηκε στο περιπτερο να παρει τσιχλες και παστιλιες με αρωμα παστιτσο (χωρις ιωτα, σικ). Εκεινη την ωρα ο . αγοραζε το ΝΙΤΡΟ και το ΦΙΑΤ ΠΟΥΝΤΟ ΜΑΓΚΑΖΙΝ. Την ιδια ωρα στο Εντερπραιζ οι πρωταγωνιστες του Σταρ Τρεκ ετρεχαν πανικοβλητοι να σωθουν απ το μεγαλο εξωγηινο κασερι που τους απειλουσε. Ο Μιτς Φοντυ ντε Σαμπανιζε τραβηξε το σπαθι του και ο ηχος του ατσαλιου αντηχησε μεσα στην ηχω του γκρεμου. αντηχησε μεσα στην ηχω του γκρεμου. αντηχησε μεσα στην ηχω του γκρεμου.Η ηχως εκανε τα λογια του να ακουστουν σαν τον εθνικο υμνο του Κιργισταν. Τοτε η Ιφι αρχισε να ουρλιαζει ενω εφτυνε αφρους και φαντα χωρις ανθρακικο. Ολοι μου επιτεθηκαν.Παρα τις αιωνιες γνωσεις μου σε ξιφομαχια και αγνο ΓΡΟΘΙΔΙ ηταν πιο πολλοι και λυγισα σαν Πληγωμενος Λεων, σαν το Λαβωμενο Γερακι, σαν τον Κοναν εκει που τον δενουν οι αλλοι στο δεντρο και τον μπανε κωλοφερατζα. Επεσα σαν Πυργος (οχι της Ιφης). Το αιμα μου νοτισε το τσιμεντο, και αμεσως φυτρωσαν 2 παπαρουνες. ο . με πλησιασε και μου ειπε. "τουλαχιστον πηραμε το Βουισιτς". Προτου η τελευταια μου σκεψη πεταξει σαν αγριο χελιδονι σκεφτηκα "που πατε τωρα με τον Μπατιστ, λολ". Ο . εβγαλε την πολεμικη ιαχη του Μπουρναζιου. Ορμησε πισω στον πυργο. Μπορουσε να κανει τα παντα. Η πορτα ηταν κλειστη. Δεν του ανοιγε κανεις. Αρχισε να χτυπα με δυναμη σφιγγοντας τα χειλη σαν επταχρονο. Δεν του ανοιξε κανεις.
Εφυγε και πηγε να παιξει με τα πλεημομπιλ του.
